"တယ္ နတ္နဂါးအလို႔ငွာဟုတ္လား နတ္ကိုးကြယ္တဲ့တိုင္းျပည္ဆိုတာ ငါသိေပမဲ့ တိရစာၦန္ေတြရဲ႕အသက္ေပါင္းမ်ားစြာကို စေတးရမွာလား စေတးလို႔ေရာ မိုး႐ြာခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြရွိရင္ေျဖစမ္း..."

"အရွင့္သမီး အေဘးလက္ထက္က ႀကဳံဖူးပါတယ္..."

"အေဘး မင္းကငါကိုယ္ေတာ္ရဲ႕အေဘးကိုျမင္ဖူးလို႔လား အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိတဲ့အမတ္မင္းကေလ... ငါ့အမိန္႔ဖီဆန္တဲ့ လက္ဝဲစစ္​ဗ်ဴဟာအမတ္ႀကီး သင္ဗ်ဴဟာသာခင္းတတ္တယ္ သင့္သားသမီး သင့္မိသားစုအသတ္သာ တိရစာၦန္ေလးေတြလို စေတးခံရရင္ သင္ဒီစကားဆိုႏိုင္မည္လား😡..."

"စိုးထိတ္မိေၾကာင္းပါ အရွင့္သမီး😖..."

"ဤေန႔ဤခ်ိန္မွစ၍ တိရစာၦန္ေတြကို ယစ္ပူေဇာ္ျခင္းမျပဳရ ရာဇသံအမိန္႔..."

အမတ္ေတြရဲ႕စကားသံေတြကတိုးေပမဲ့ ၾကားေနရပါတယ္ မေက်နပ္ပုံဘဲ မတတ္ႏိုင္ဘူး...
ဒီေန႔ သုႏၵရီေလးရဲ႕ရက္တစ္ရာျပည့္ေမြးေန႔ ဒီလိုေန႔မွာ အကုသိုလ္မလုပ္ႏိုင္ဘူး...

"အေဆာင္ေတာ္ျပန္မယ္..."

"မွန္လွပါ အရွင့္သမီးကို လက္ယာပညာရွိအမတ္ႀကီးက သီးသန္႔ေတြ႕ဖို႔ခြင့္ေတာင္းေနပါတယ္..."

"စာေပတိုက္ကိုေခၚလာခဲ့..."

"မွန္လွပါ..."

စာေပတိုက္ထဲဝင္လာတာနဲ႔ ေပလႊာ႐ြက္အနံ႔သင္းသင္းေလးကို ႏွစ္သက္တယ္...

မၾကာပါ အမတ္မင္းေရာက္လာၿပီး စိုးရိမ္တဲ့မ်က္ႏွာထာမ်ိဳးနဲ႔...

"အရွင့္သမီး..."

"သီးသန္႔ေျပာခ်င္တာက..."

"မွန္လွပါ မင္းသမီးရတၱမာလကိုရွာေတြ႕ပါၿပီ..."

"ဘယ္လို🤨 မျဖစ္ႏိုင္တာ..."

"မွန္လွပါ မင္းသမီးရတၱမာလဟာ မြန္ဘုရင္လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ အခစားဝင္ေနေၾကာင္းပါ..."

"အေျဖမရွိပုစာၦတစ္ပုဒ္ကိုတြက္ခ်က္ေနရပါလား... မြနဘုရင္က သူနဲ႔ေသြးသားစပ္တယ္မဟုတ္လား အမတ္မင္းဘဲဒီကိစၥဆက္လက္ ေဆာင္႐ြက္ေပးပါ..."

"မွန္လွပါ..."

ဦးတည္ရာမဲ့ေလွ်ာက္လွမ္းေနခဲ့တာ ေနာက္ဆုံးေရာက္တဲ့ေနရာက မင္းရင္ခြင္ဘဲလားၾကယ္ေလးရယ္...

MeowWhere stories live. Discover now