19.Bölüm 🌙 |Sarsılan Dengeler

En başından başla
                                    

Bu Karanlıklar Varisi Kagamiydi. Onunla göz göze geldi Marinette. "Teşekkür ederim.."

"Görevim." Diyerek Bayan Azura'nın yanına geldi ve derin bir nefes aldı. Ellerini birbirine yaklaştırıp sanki avucunda bir şey varmış ve o avucundakini hem üstten hem alttan tutuyormuş gibi bir şekle sokmuştu. O anda ellerinden çıkan katrana benzeyen sihiri yere doğru fırlatarak elleri ile ışık duvarına doğru bir yol çizdi. Katran, ışık duvarını adeta ele geçirdi. Her yerini kapladığında Bayan Azura ışığı kendine çekti. Geriye katran kaldığında dalgalar hala onların olduğu tarafa ulaşamıyordu.

"Hadi Marinette.." Genç varis eğitmenine bakıp başını olumlu anlamda salladı ve akademiye doğru koşmaya başladılar.

°°°

"Bay Albaric!" Adrien eğitmeninin dalgaları ateş ile buharlaştırdığını gördüğünde gözlerine inanamamıştı.

"Akademiye gitmemiz gerek!"

"Neden?!"

"Sizin eğitmenler olarak bir araya gelmeniz lazım!"

Yaşlı varis genç adamın planını anlamıştı. Başı ile onayladı. "Ama insanlar?!"

O an üstlerine gelen dalgayı başka biri buharlaştırmıştı. Güçlü ateşin geldiği yöne baktıklarında Işık Varisi Felix'i gördüler.

"Gidin, ben hallederim!" Yeşil gözleri koyulaşmıştı Güneş Kralı'nın. Bu adamın derdi gerçekten iyilik yapmak mıydı? Yoksa sadece göz önünde bulunmaya mı çalışıyordu?

"Sen sadece Güneş'in ışığını kontrol edersin, bense her ışığı."

Felix'in sözleri kulağında çınlarken, o odaklanmaya çalıştı.

"Hadi gidelim, Bay Albaric!"

İkisi birlikte akademiye doğru yol almışlardı.

°°°

Göz gözü görmezken Bulut Krallığında, Luka hocasını arıyordu. Büyük ihtimalle hocası tüm bulutları ülkenin etrafına döşemiş, bulutların tüm dalgaları içlerine çekip yağmur olarak tekrar geri döndüreceğini planlamıştı.

Yani, Luka bunu düşünmüştü. O olsa, öyle yapardı.

Ne kadar doğru ya da etkili olacağı tartışılır.

"BAY AMAUD! SESİMİ DUYUYOR MUSUNUZ?!" Luka ne kadar bağırırsa bağırsın, cevap gelmiyordu. Luka yürüyor ama ülkesinde tanıdık bir yere rastlayamıyordu.

Daha doğrusu göremiyordu.

Dur, Dedi genç adam kendi kendine. Bay Amaud içimizden geçenleri duyabiliyordu..

Sadece odaklanmalı, ve yoğun bir şekilde onu içimden geçirmeliydi.

Genç adam derin bir nefes aldı ve olduğu yerde durdu.

Bay Amaud! Beni duyabiliyor musunuz?

Genç adam içinden bir kaç kez daha bunu denediğinde sonunda uzaktan da olsa Bay Amaud'un sesini duymuştu.

"LUKA!"

"BAY AMAUD!" Genç adam eğitmeninin gözleri önünde yere düştüğünü görmüştü. Koşarak onun yanına gitti.

"Hayır, hayır, hayır! Bay Amaud size ihtiyacım var!" Genç adam eğitmeninin başını dizlerine koymuş, uyanması için onu sarsıyordu.

Bay Amaud gözlerini hafifçe araladığında, zorlukla konuşmaya başladı. "Ç-çok fazla-"

Yasak - Miraculous Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin