Chapter 2: Whatever's meant to be will workout perfectly

2 0 0
                                    

Hindi paman sumisikat ang araw, ay bumangon na ako at dali daling nag-ayos sa aking pag-alis.

Tumingin ako sa oras. It's 5am...

Dahan dahan akong yumapak patungo sa bintana, mabuti at tulog parin siya... hindi niya mapapansin na umalis na ako...

"Adiós, Jacob ...it was a pleasure meeting you..."

bulong ko sa sarili bago bumaba sa bintana.

[I will remember you by Sarah McLachlan playing]

~I will remember you,
will you remember me?
Don't let your life pass you by
Weep not for the memories
Remember the good times that we had?
I let them slip away
from us when things got bad
How clearly I first saw you smilin' in the sun
Want to feel your warmth upon me
I want to be the one~

Kasalukuyan kong tinatahak ang daan palabas sa lugar na ito... kailan ko kaya ito muling masisilayan?

Hanggang ngayon iniisip ko parin kung bakit nangyayari lahat ng ito..
Is there really a purpose? o sinusubukan lang ako ng tadhana?...

Why him? , bakit ngayon? at bakit hindi noon?... mga tanong na nabubuo sa aking isipan habang patuloy kong inuusad ang aking mga paa palayo sa lugar na diko inaasahang mapupuntahan ko...

Napahinto ako ng makitang may dalawang direksyo sa aking harapan. Saan ang daan?

[Make you feel my love by Adele playing]

~When the rain is blowing in your face
And the whole world is on your case
I could offer you a warm embrace
To make you feel my love...~

"I told you. You need me, Camilla..."

Napabalikwas ako ng may magsalita sa aking likuran... It was him...

"Ja-Jacob? Gaano katagal kana nakatayo dyan?"
Ang kinakabahan kong tanong sa kanya

"Kararating kolang, ilang minuto bago ka umalis. Alam kong dika agad makakauwi. Una, dahil dimo alam ang daan. Pangalawa, wala kang pamasahe pauwi..."

Inabot niya sakin ang perang dala niya saka ako inihatid sa tamang daraanan.

"Dito tayo sa kanan"

Hindi nanaman ako makapagsalita... Nakakahiya kasi..

"Btw, Kahapon nakita kita..."
Ang sabi niya sabay tingin sa akin

"De Verdad?, sa Cafe?"

"Sí... maintenance man ako sa hapon, then Deli clerk sa umaga"

"Woah, you're a great man.."
Mangha kong bati sa kanya... indeed a great Man...

"Naglilinis ako sa boiler room that time when I saw you... Americano and sandwich? haha.."

"Napansin mopa yun? grabe... Are you a stalker? haha"

"Nakita kolang sa table mo... then nung gabi na , nagulat ako kasi nakita kita sa labas... basang basa at ngatog na ngatog..."

Hinayaan konalang siyang magkwento...

"Unexpected, right? nagtaka ako kung anong nangyari sayo kaya di ako nagatubiling tulungan ka..."

"Thankyou for everything, Jacob..."

Ang sabi ko habang pinapanatili ang aking tingin sa daan.

"It's nothing.Feeling ko nakita na kita before or nakilala na..."

Biglang kumabog ng mabilis ang puso ko... Did he remember?

"Btw, ano nga palang course mo?"

"Psychology... pero hindi pako sure kung anong branch eh.."

Back to DecemberWhere stories live. Discover now