Never ending story. nieszczęśliwe zakończenia bajek

3. Martwa miłość.

Miłość pomiędzy Esmeraldą, a Quasimodo, rozszerzała swoje horyzonty diametralnie.  Chcieli żyć w spokoju,  jednak wiedzieli, że nie będzie im to dane. Quasimodo przez swój wygląd był potępiany i gnębiony. Esmeralda zaś przez swoje pochodzenie była molestowana i oskarżana o liczne kradzieże. Razem doświadczyli życiowego bólu z którym musieli się zmierzyć. 

I dzisiaj nastał ich sąd ostateczny.

Quasimodo patrzył z bólem, i głębokim żalem na ciało tak dobrze znanej mu kobiety. Przybita do dwóch skrzyżowanych desek, czekała aż spłonie żywcem. Ogień powoli kierował się ku jej obezwładnionym ciele. Trochę tak jakby się z nią droczył. Slalomami wędrował wokół jej rozgrzanego ciała. Krzyczała, szarpała, szukała pomocy.

Nikt jej jednak nie udzielił. Ogień trawił się przez skórę, spalając deski za nią. Krzyk rozpaczy, i bólu zagłuszał ryki satysfakcji tłumu. Skóra śmierdziała gorzkim zapachem spalenizny. Łzy spływały po twarzy mulatki, sprawiając jej jeszcze więcej cierpienia.

Quasimodo też cierpiał. Musiał oglądać śmierć jedynej osoby na której mu zależało.

Wiedział co się teraz stanie. Albo umrze sam, albo przez kolejne ciężkie lata swojego życia będzie gnębiony przez mieszkańców wioski.

Może to dlatego wzbił się w powietrze, by następnie roztrzaskać się na twardej ziemi?

Prawdopodobnie.

On sam nie bardzo wiedział co nim kierowało do tak lekkomyślnego zachowania. Ostatnia osoba która go broniła, paliła się na oczach setki mieszkańców. Mieszkańców, którzy pozwolili na śmierć niewinnej istoty.

Dzwonnik już się poddał w swojej walce ze światem. Zbliżał się z każdą sekunda bliżej ziemi. Bliżej śmierci.

Zamknął oczy nie chcąc myśleć o bólu przy zetknięciu z ziemią. Myślał o tym, że gdy zobaczy wieczną ciemność, spotka swoją Esmeralde.

Dzwonnik zetknął się z ziemią, kończąc swój żywot.

Swój ciężki żywot, będąc ofiarą bezdusznych ludzi. W końcu poczuł ulgę. Już nie musiał znosić gardzących spojrzeń ludzi. Z zamkniętymi oczami szedł przez świat nie czując ciężaru krzywych spojrzeń.

Nareszcie był wolny.