Eukrania Academy

CHAPTER 14: Festival Of Magic (Part Four)

Alice's Point of View

Habang naglilista ako ng pangalan ng mga gustong sumali sa pageant ay nakaramdam ako ng kakaibang enerhiya, at iisa lang ang taong alam kong may ganitong klaseng kapangyarihan. May masamang nangyayari. Agad akong tumingin sa direksyon ni Erica na abala sa pag-check ng appearance ng mga nais lumahok.

"Erica," mahina kong tawag sa kanya. Buti naman at agad niya akong narinig. "Could you feel it? I guess, something bad is happening. Hindi ko alam kung paano, pero nararamdaman ko."

"You know what, kanina ko pa rin nararamdaman ang bagay na iyan, akala ko ako lang. Anyways, what should we do? They might be in trouble."

"Kailangan siguro muna nating ihinto nang pansamantala ang ating mga ginagawa. Pabalikin muna natin sila sa loob ng academy," suhestyon ko.

"Okay. Ako na ang bahala rito, sabihan mo na rin si Miguel kung anong dapat gawin, saka natin sila pupuntahan."

Iyon nga ang nangyari. Tinigil muna namin ang aming ginagawa, at pinapasok sa loob ng academy ang lahat ng mga estudyante para makaiwas sa mas malaking gulo. Siguradong magpa-panic sila kapag nalaman nila kung anong nangyayari. Mas naging malakas ang kutob namin nang wala kaming makitang Alvira at George sa field. Nagsama-sama kaming tatlo nina Erica at Miguel. Someone's using a dark magic, and Tyrone was the only person I definitely know in the school who owns this kind of power.

"In the woods, right there," I said. I could sense it through my enhanced ability. The field was already empty, except for the three of us. "We have to hurry."

We ran as fast as we possibly could. Hindi namin magugustuhan kung anong posibleng mangyari kapag nahuli kami ng dating, kapag huli na ang lahat. We have to get there. Buhay ang nakasalalay dito, I am sure with that. Somebody may die, if we came late.

Habang papalapit kami sa mapunong parte sa gilid ng campus field, papalakas nang papalakas ang enerhiyang nararamdaman ko. Di kalauna'y nadatnan namin ang tatlong lalaki na nakasalampak sa lupa. Isa roon si George na nanghihina habang nakasandal sa puno, at iyong dalawa naman ay walang malay. Hindi ko inaasahan ang ang aking nakita at napatakip ng aking bibig nang mapansin ko ang kaawa-awang hitsura ni Alvira. What had just happened here?

Nakayakap siya kay Tyrone habang humihikbi. Gutay-gutay ang pang-itaas niyang kasuotan. Tila nakatulala naman sa kawalan ang team captain namin. Nang mapansin nila ang presensya namin ay tumingin sila sa aming direksyon. Hinubad ni Tyrone ang itim niyang jacket at ibinalot ito sa katawan ni Alvira. Jusko, ano bang nangyari sa inyo?

Nilapitan ko si Alvira nang umalis si Tyrone para pumunta sa gilid. Nanginginig ang katawan niya, at bagaman hindi na siya humihikbi ay patuloy pa rin sa pag-agos ang kanyang mga luha. I hugged her gently, then tapped her back. Sina Erica at Miguel naman ay pumunta sa direksyon ni George at ng dalawang lalaki para i-check ang kalagayan nila.

"What happened, tell me?" I asked her. She seemed traumatized by what happened, I could say it. "Alvira, whatever it was, everything will be fine, okay? Don't worry."

Erica motioned toward us, and she used her magic to somehow heal the pain she felt. I hope it helped. Medyo kumalma na siya pero hindi pa rin makapagsalita. I was worried about what really happened to her. It's something unforgettable, I guess. This moment might probably be the darkest nightmare she's ever had in her entire life. The pain will heal, but the scar in her heart will definitely remain there. I felt so sorry about her.

"George needs you," she said to Erica.

Inalalayan ko si Alvira, iniwan kami saglit ni Erica sa aming kinalalagyan, at pumunta sa gawi nila George. He's conscious, but he's wounded and not okay. She touched his skin, and used her magic like what she did to Alvira. His condition was not that bad. Though the power used against him might be really dangerous. It could kill him.