My Obsessed Billionaire [Rewritten]

Chapter 14

I react quickly. Shit! Napaka tanga ko pa rin. I admit I was expecting something, na kapag nag kita ulit kami ay ganu'n pa rin siya. Ano bang inexpect ko du'n, na tatakbo at yayakapin niya kaagad ako kapag nag kita, and he will talk to me at manghihingi ng sorry? What a dumb expectation I had.

Binuksan ko ang gripo sa restroom bago nag hilamos. I need to make sure that I am not dreaming, this is reality. I need to slap myself so I can fully awake.

May ngiti sa labing tumakbo papalapit saakin si Jackie.

"Kamusta?"

Dahan dahan kong tinaas ang kamay bago nag thumbs up. He immediately get it, he hugged me and congratulate me. Kahit sa ganu'n ang nangyayari ay wala pa rin ako sa sarili.

Nakalipas ang ilang araw, Devoungh really mean what he said. He never dare to look at me again, kung mag uusap kami ay tungkol lamang sa trabaho. He's so professional, he never show emotion.

I am glad naging mabuti ang pakikitungo ng mga kapwa ko employee dito. But for some reason I am confuse, pati na rin ang mga kasamahan ko dahil araw araw ay may iba't ibang mga babaeng kasa kasama si Devoungh. I shouldn't care but I can't help it. Hindi ba 'to alam ni Charmain? Why is she letting him bring women everyday? The worst is he's not just bringing them, minsan ay nahuhuli ko ang mga itong nakapatong kay Devoungh. He's already cheating.

I'm damaged as fvck but I don't want to see anyone the same way i've been hurt before. Tama na ang pasakit na iyon, I hated Charmain but she doesn't deserve this.

Minsan gusto kong sakalin itong lalaking ito, napaka babaero. Sana makarma siya balang araw.

Nandito lang ako ngayon sa rooftop, since lunch time pa naman, maraming files na inasikaso si Jackie kaya di na niya ako nasamahan, I even insisting to help him pero masyado rin itong makulit at ayaw mag patulong, kaya na raw niya. Wala namang nag tatambay dito sa rooftop bukod sa'kin, kaya mag isa lang ako ngayon.

Kahit gustuhin ko mang isipin na 'wag ng paki alaman iyong Devoungh na iyon ay hindi ko pa rin maiwasan. I still hate him, I am so mad at him.

"He's such a jerk. I am really glad I broke up with him, liliit sana ang ano niya, napaka babaero, kung sino sino na lang kasama. Bwesit! Sira ulong 'yon." Napahigpit masyado ang pag hawak ko sa coke kaya sumabog iyon. Tangina, ako pa ata ang na karma.

I heard a little chuckle kaya kaagad ko itong nilingon. To my surprise, iyong lalaking sinusumpa ko ay na sa likod ko na pala and I am sure, so sure that he heard what I just said a while a go.

Putangina talaga Calista. Napakadaldal kasi kaya ayan tuloy.

Sinisisi ko na ang sarili ko. "You good?" he walk towards me, mabilis ko namang hinanap ang panyo ko at pinunasan ang kamay ko.

Nag mumukha talaga akong tanga kapag kaharap siya.

"A-Ah.. Ano pong ginagawa niyo rito?" Iniiwasan ko talaga ng husto ang mata niya nu'ng makalapit siya. Gustong gusto ko na ilabas lahat ng murang nalaman dahil sa kahihiyan.

"You hate me that much, huh?" I saw a little smirk in his face.

"A-Ano... hindi ah," pag iiwas ko. "Alis na po ako." Yumuko ako rito bago tinalikuran.

"Stop," I heard him whispered. Hindi nga lang ako sigurado kung iyon nga ba ang sinabi niya dahil sa hina ng boses.

"Stay here for a moment," He said, mabilis naman akong napalunok, grabe ang kabog ng puso ko, kinabog iyong speaker sa subrang lakas.

Tahimik lang akong bumalik sa pwesto ko kanina. I heard his loud sighed. "Mind if I ask your son's name?"

Nakunot ang nuo ko, I am so nervous for his question. Hindi ko alam kung sasagutin ko ba.

"Cevon," wala na, kusang nag push ang utak kong sabihin iyon. Hindi ko tinignan ang reaction niya. Hanggat kaya ko, hinding hindi ko titignan ang reaksiyon niya habang pinag uusapan ang anak ko.

"That's a great name," hindi ko alam kung guni guni ko na naman ba iyon pero nararamdaman ko ang puot sa boses niya.

Bago pa man siya makapagsalita ulit ay nag ring kaagad ang cellphone ko. I excuse myself quickly before answering it.

"Hello?"

"[Hanap ka ni Cevon, 'te.]" Kaagad nagliwanag ang mukha ko. Narinig ko naman kaagad ang boses ng anak ko sa kabilang linya kaya mas lalong napalawak ang ngiti ko.

"[Mommy!]"

"Hey, baby..." Subrang lambing na usal ko.

"What?"

"[Miss you po, mommy!]"

Mabilis akong napalingon sa likod nu'ng sumabay siya sa pagsalita ng anak ko. Nakita ko ang gulat sa mukha nito. I just look at him confusely.

Nakita ko ang mabilis nitong pagtayo at paghakbang papalapit saakin. Mabilis ang hininga ko dahil sa subrang bilis din ng tibok ng puso.

"Did you just call me---"

"[Mommy! Laro tayo pag uwi mo!]"

Magkasabay na naman itong mag salita, bago pa makarating sa harap ko si Devoungh ay tumalikod kaagad ako bago tinuon ang atensiyon sa anak.

"A-Ano iyon, nak?"

"[Laro po us, roblox. I miss you!]" Umamo kaagad ang mukha ko sa sinabi ng anak. I chuckled before nodding as if he can see me.

"Of course, later nalang ha, mommy is still busy pa eh. Promise maaga kami uuwi ng Daddy Jackie mo." malambing kong usal, kahit nandu'n pa rin ang bilis ng tibok ng puso ko.

"[He's not my daddy naman po!]"

I just chuckled, mukhang nakikinig lang kasi itong lalaki sa likod ko. "I'll go now, later nalang baby ha! Love you!" Sumagot kaagad ito pabalik saakin kaya binaba ko na ang tawag.

Nu'ng paglingon ko sa likod ay kaagad nag salubong ang kilay ko nang makitang wala ng tao. Ako na lamang mag isa sa rooftop.

Okay... Nasaan na ang lalaking iyon?

END OF CHAPTER 14

A/n: So if anyone is confuse. Nilalakihan ko po ang mga letter to tell na ibang scene na po or place na po iyon, just like sa nangyari, na sa opisina palang si Calista but bigla na lang siyang nakarating sa restroom. You can notice big letters there, that means next scene na po or next place. Hope you understand!