Κάποτε το 1918 #TYS2023

Κεφάλαιο 17⁰ (α' μέρος)

Όταν η Μελίνα, η μικρότερη αδελφή του άρχισε να φωνάζει ενθουσιασμένη το χαϊδευτικό της εξαδέλφης του, ο Στέλιος πλησίασε την οικογένειά του. Πόσο καιρό είχε να δει την Έλλη, αφότου παντρεύτηκε τον Δούκα; Πρέπει να είχαν περάσει ήδη τρία ή τέσσερα χρόνια;

Με την Έλλη είχαν μεγαλώσει μαζί. Ήταν περισσότερο σαν αδέλφια, όχι ξαδέλφια. Μοιράζονταν τα πάντα, τα ίδια παιχνίδια, το ίδιο φαγητό, μερικές φορές ακόμη και τα ίδια ρούχα... Όταν η Έλλη δεν ήθελε να φορέσει τα φορέματα που της είχε αγοράσει η μητέρα της, ζητούσε στα κρυφά από τον Στέλιο τα παντελόνια και τα πουκάμισα του.

Ο Στέλιος τάθηκε πίσω από τον μικρότερο αδελφό του, τον Λουκά, αναπολώντας τις αναμνήσεις με την ξαδέλφη του και περίμενε υπομονετικά τη σειρά του να χαιρετήσει την Έλλη. Άλλωστε δεν είχε τίποτε καλύτερο να κάνει. Η Έλλη θα ήταν μια ευχάριστη απασχόληση μέχρι να καταφτάσει η Λουΐζα.

Πόσο ανυπομονούσε ο Στέλιος να τη δει!

Όταν οι υπηρέτες τον ενημέρωσαν ότι η Λουΐζα θα ερχόταν στον χορό μόνη της, ο Στέλιος έπρεπε να παραδεχτεί ότι είχε απογοητευτεί. Επιθυμούσε να την συνοδεύσει ο ίδιος στο πατρικό του. Όμως, ήταν πολύ αργά όταν έμαθε τα νέα, καθώς ο υπηρέτης- αγγελιοφόρος μόλις έφερε τα νέα εξαφανίστηκε από προσώπου γης.

Ίσως έπρεπε να είχε επιμείνει και να δώσουν ραντεβού με την Λουΐζα κάπου για να περάσει να την πάρει και να εμφανιστούν μαζί στην χοροεσπερίδα, αλλά η Λουΐζα ήταν στην κυριολεξία άφαντη. Δεν γνώριζε πού έμενε όταν η Ακαδημία έκλεινε... Ήταν μόνη της σε κάποιο πανδοχείο ή είχε κάποιον στον οποίο είχε εκμυστηρευτεί το μυστικό της και την φιλοξενούσε;

"Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω!" Δήλωσε η μητέρα του και τότε, το βλέμμα του Στέλιου έπεσε στην σιλουέτα που στεκόταν πίσω από την δούκισσα.

Ανοιγόκλεισε τα μάτια του πολλαπλές φορές και κοίταξε τη σιλουέτα σαν να είχε δει φάντασμα. Ήταν η Λουΐζα και ήταν πιο εκθαμβωτική από ποτέ!

Ένας ρίγος διαπέρασε το σώμα του τόσο ισχυρό που ο Στέλιος αισθάνθηκε ότι η ψυχή του είχε δραπετεύσει από το σώμα του... Θα μπορούσε κάλλιστα να ορκιστεί ότι δεν είχε συναντήσει πιο όμορφη γυναίκα στη ζωή του! Το φόρεμά της τόνιζε κολακευτικά τις καμπύλες της Λουΐζας και το χτένισμά της έκανε τον Στέλιο να θέλει να τραβήξει μία-μία τις μπούκλες μέχρι να κείτονται όλες στην πλάτη της.

Ακολούθησε μια μικρή συζήτηση μεταξύ των γονιών του και της Έλλης, για την οποία ο Στέλιος δεν ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα. Είχε άλλες σκοτούρες τώρα, η κυριότερη εκ των οποίων ήταν το είδος- η φύση της σχέσης της Λουΐζας και της εξαδέλφης του.