"who is she?" Pau asked,


"She's Jiarra Iris, your younger sister, sir" Isa sa mga kasambahay namin ang sumagot sa tanong ni Pau, "Oh sorry sir, I'm Elaiza Mentera one of Jiarra's maid" she added,


"Wow, she had a maid. unlike me and jaydon, no one take care of us." I said sarcastic,


tinanggal ko sa pagkakayakap ang kamay ni Jiarra at naglakad papasok ng bahay, narinig ko ang pag iyak ni Jiarra pero hindi ko iyon pinansin at umakyat na ako para makapagpahinga, nagulat ako ng makitang  napakalinis ng kwarto ko at pero di parin maikakaila na andaming pinagbago nito. nawala ang bookshelf at mga libro ko at yung lamesa kong blue ay pinalitan ng office table at office chair. ang kulay ng kwarto ko ay white pero ngayon blue na din. yung lumang damit na iniwan ko 8 years ago ay nawala na, ilang damit din ang binigay saakin ng kababata ko bago ako umalis ng pinas ngunit iniwan ko ito upang itago.


"MOMMY!" sigaw ko na alam kong maririnig nila,


Pumasok si Pau, Mommy, Daddy, and Jiarra. naabutan nila akong nakatingin sa labas ng bintana, sinusubukan kong pakalmahin ang sarili ko kaso bumabalik saakin ang mga bagay na nawala dito sa kwarto ko.


"Nice room kuya" sabi ni Pau pero isang matalim na tingin ang ibinalik ko dahil alam kong may sasabihin pa ito pero di na niya natuloy,


"What happened? why are you calling me?" Mom asking me,


"who the hell gave permission to change my room?!" I asked,


"Luma na yung mga gamit at furnitures mo kaya pinalitan namin, Jiarra choose those furnitures and yung gamit mo nasa stockroom" ani ni Mommy,


"But still I didn't gave permission to touched my things! where's all my books? my shoes and my stuffs?!" napatalikod nalang ako dahil baka diko mapigilan pang sigawan sila.


"You have no rights para sigawan ng ganyan Mommy mo!" Dad yelled at me,


"And you have no rights to touch my things!" I shouted back,


"I-im s-sorry, k-kuya. k-kasalanan ko kasi gusto ko maganda yung kwarto m-mo k-kapag umuwi ka" Her voice broke,


"All of you, get out. I want to be alone right now" I said and isa isa silang lumabas except kay Pau, "Yaya bring back my clothes and my other stuffs here!" I added,


"Chill kuya, bata yun at tsaka walang kaalam alam. She's too young, wala siyang kasalanan sa pagtago ni Mommy and Daddy about her" sinusubukan ni Pau na alisin ang galit ko sa parents namin,


"stop it, Pau. She's not our sister" sabi ko habang pinagmamasdan ang mga kasambahay na nilalagay ang mga karton sa tabi ng lamesa ko,


"what if ako yun? di mo ba ako icoconsidered as your brother?" He's right, what if sya yun? 


"no Pau, nakasama kita hanggang paglaki pero siya tinago ni Mommy and Daddy! alam mo kung bat nasa US tayo? para makasama nila yung bata" I said, it's just my conclusion pero It make sense,


"But still, kadugo natin yun" sabi nya bago lumabas ng kwarto ko,


inisa isa kong binuksan ang mga kahon, nakita ko ang mga luma kong mga libro at sapatos.


binuklat ko isa isa ang mga maalikabok kong mga libro at tinitignan kung maayos pa, after ko icheck ay nilalapag ko sa lamesa, malaki naman ang binili nilang lamesa para sakin at pang office talaga dahil computer desk ito at may isang swivel chair, sa likod at gilid ay may malalaki na bookshelf human size. nang buksan ko ang huling kahon, isang maalikabok ang sumalubong saakin dahilan ng pag-sneeze ko. iniangat ko isa isa ang mga damit na iyon, may napansin akong isang damit na ngayon ko palang nakikita, dahan dahan ko itong inangat at ng makita ko ang tatak ay may librong nahulog na ngayon ko palang man din nakita, binuklat ko ito ng makita ko ang isang sulat, sulat na galing kay Avila.


This is my first book, hope you like it. I'll publish every chapter every day.
please follow, comment, and share this also vote. Ill update you as soon as posible after I release some chapter.

Different path with the same EndingDonde viven las historias. Descúbrelo ahora