Different path with the same Ending

1

*Jirone POV*

"It's been a year ng makauwi ako dito sa pinas" I said habang iniikot ko ang paningin ko dito sa airport,

"Kaya nga eh, akalain mo naka 8years tayo sa america" He said na akala mo di dun lumaki -.-

"Ahh akalain? eh halos ayaw mo na umalis dun sa america eh." I said sarcastically,

sabay kaming napatingin sa lalaking tumawag samin at bigla namang tumakbo si Jaydon kay daddy. He's Jaydon Paul Cosmo pero pau ang tawag ko sakanya, 1 year younger  than me, dalawa lang kami pero sya ang pinakasweet samin.

"Oh, my baby boy. Kamusta kana? napagod ka ba sa byahe?" Tanong ni mommy kay Pau,

"Yes, mommy" he said dramatically, he even pout like a child, 

"Hey" bati ko sakanila at naglakad nalang papunta sa kotse dala ang bagahe ko,

"Jirone, wag kana magselos alam mo namang mas miss kita" Birong sabi ni mama kaya napairap nalang ako sa kawalan,

hinarap ko sila para magtanong, "anyways, why did you bring us back here?"

"nothing, we just miss you both. your sister waiting, let's go?" she excitedly said,

'sister?' 

nasa kalagitnaan kami ng biyahe ng mapansin ko na nakatulog na si Pau sa binti ko, nagdadrive ng tahimik si daddy habang nakatulog si mommy, tanging musika lang ang naririnig ko sa airpods ko.

tumingin ako sa labas ng bintana ng sasakyan at ng mapansin na malapit na kami sa bahay, tumunog ang cellphone ko ng mapansing tumatawag si trisha, my girlfriend for almost 2 years. walang araw na hindi tumatawag to at walang araw na hindi mag uupdate to. 3 years na kaming magkakilala simula nung nag ka event sa school, naging kapartner ko siya doon kahit ayoko sumali sa laro, hinila kasi ako ni pau sa gitna non. sweet at matalino siya kahit hindi kagandahan.

"Hey baby, how are you?" she said in sweet voice,

"I'm fine, we just got arrive and now we're heading at the house. how about you?" ani ko,

"I'm at my friend house, baby. I'm bored so I called my friend to pick me up." she said,

"are you having fun?" I asked,

"A little bit, I missed you already" I heared her sad voice,

"Just wait baby, I'll be back after 5 months." I said just to make her feel better,

pinatay nya na ang call at alam kong nalulungkot yun, ayoko sana umuwi kaso wala eh, kailangan dahil mag bibirthday daw si daddy sabi ni mommy. isang oras ang nakalipas ng makarating kami sa bahay, isang bata ang sumalubong saamin na sa tingin ko ay walong taon na. tumingin ako kay mommy at sumesenyas na kunin ang bata dahil nakayakap ito saakin ngunit tinawanan lang ako ni mommy ng mahina.