♀️Έρωτας♀️

37ο Κεφάλαιο

" Θα ρωτήσεις έτσι και αλλιώς οπότε πες μου να τελειώνουμε " της είπα και κοίταξα τα μεγάλα μαύρα μάτια της

"Δεν θες να μάθεις τον λόγο που έφυγε τότε γιατί φοβάσαι ότι όταν τον ακούσεις θα την συγχωρέσεις έτσι δεν είναι? Και δεν είσαι έτοιμη για κάτι τέτοιο. " ρώτησε η Μελίνα και την κοίταξα με ένα βλέμμα σαν να της επιβεβαιώνα της υποψίες της. Γιατί πολύ απλά είχε δίκιο.

Πεθαίνω να μάθω. Νύχτες ατελείωτες έκανα διαφορά σενάρια στο μυαλό μου για το τι μπορεί να έγινε τόσο ξαφνικά. Αυτό το γιατί δύο χρόνια τώρα με σιγοκαίει κάθε μέρα και περισσότερο, όμως έχει δίκαιο η Μελίνα. Δεν θέλω να μάθω γιατί φοβάμαι. Φοβάμαι ότι αν μάθω θα τι συγχωρέσω. Μετά από δύο χρόνια έχω ήδη καταλάβει ότι για να παρατήσει την δουλειά της, το σπίτι, την ζωή της ολόκληρη πάει να πει ότι έγινε κάτι πολύ άσχημο. Όμως δεν είμαι σίγουρη ότι μπορώ να ξανά είμαι μαζί της. Αυτό που ξέρω όμως είναι πως το θέλω σαν τρελή. Πονάω όταν είμαι μακριά της. Και εχθές μου έκανε έρωτα με τόσο πάθος τόση ένταση. Ήταν γεμάτη συναισθήματα. Το ένιωσα στο φιλί της, στην ανάσα της δίπλα μου. Ένας θεός ξέρει πόσο πολύ μου έχουν λείψει όλα αυτά. Μπορεί να μην την ακούμπησα πουθενά αλλά ξέρω πως τελείωσε και αυτή μαζί μου. Θυμάμαι πολύ καλά πως είναι όταν τελειώνει και μπορώ να πω με σιγουριά ότι τελείωσε το ίδιο δυνατά με εμένα.

"Δεν θα μου απαντήσεις?" ρώτησε ξανά η φίλη μου και με έβγαλε από της σκέψεις μου

"Θα απαντήσω. Ναι έχεις δίκιο. Φοβάμαι να μάθω τι της συνέβη τότε γιατί είμαι σίγουρη πως θα την συγχωρέσω. Και φοβάμαι τόσο πολύ" είπα και ξεφύσηξα

"Τι είναι αυτό που φοβάσαι τόσο? " ρώτησε με ενδιαφέρον

"Φοβάμαι ότι αν τα ξανά βρούμε θα δεθώ ξανά. Δεν αντέχω να την ξανά χάσω. Θέλω να την έχω έστω έτσι. Έστω από μακριά. Και ας πεθαίνω στην σκέψη ότι αγγίζει άλλο σώμα. Ας λιώνω ξέροντας ότι φιλάει αλλά χείλη " είπα φανερά λυπημένη

"Δεν πρόκειται να ξανά φύγει. Εδώ είναι η ζωή της πλέον το ίδιο και η δική σου. Δεν το βλέπεις? "ρώτησε η Μελίνα και την κοίταξα περίεργα

" Τι εννοείς? " ρώτησα με απορία

" Δεν το πιστεύω ότι είσαι τόσο τυφλή. Η μοίρα σας ξανά έφερε μαζί. Έκανε την δουλειά που δεν κάνατε εσείς. Από όλες της δουλειές διαλέξες την δημοσιογραφία και από όλες της χώρες ήρθες εδώ που είναι και αυτή. Και δεν φτάνει μόνο αυτό, όλος τυχαίος πηγές για δουλειά στην εταιρία της. Και σε ρωτάω λοιπόν εγώ, δεν το καταλαβαίνεις? Αλήθεια δεν μπορείς να δεις ότι η μοίρα με τους πλανήτες συνωμοτούν να είστε ξανά μαζί? " είπε η φίλη μου και με έβαλε σε σκέψεις