Άνοιξε την πόρτα και ήταν ένας κούριερ. Η Εύα πήρε έναν φάκελο στα χέρια της και έκλεισε την πόρτα. Τον κοίταζε παράξενα και τότε το κινητο της χτύπησε
Άγγελος: Εύα το κινητο σου
Εύα: ναι έρχομαι
Άγγελος: Εύα ποιος είναι ο κύριος Βασίλης; Ρώτησε και η Εύα έτρεξε για να σηκώσει το κινητο της
Ήρθε στην τραπεζαρία και έπιασε το κινητο της στα χέρια της

•••
Εύα: κυριε Βασίλη;... ναι... το έλαβα... και γιατί δεν τα βάλατε όλα μαζί;... χθες βράδυ... α εντάξει... μα τα είχα πάρει τα χρήματα... α οκ... ναι τα λέμε γεια σας είπε η Εύα και έκλεισε το κινητο
•••

Άγγελος: Εύα; Τι λες ποια χρήματα;
Εύα: τίποτα ένας μισθός που μου χρωστούσαν από την προηγούμενη μου δουλειά
Άγγελος: α και ο φάκελος;
Εύα: ο μισθός που λέγαμε
Άγγελος: α καλα άντε τι κάθεσαι, θα περιμένεις για πολύ ακόμα όρθια;
Εύα: α ναι είπε και έκατσε κάτω
Ειρήνη: Εύα μετά πάμε μέσα να σου πω είπε η Ειρήνη και η Εύα έγνεψε
Αχιλλέας: τι θα κάνουμε σήμερα;
Άγγελος: λογικά θα κάτσουμε σπιτι με τέτοια κακοκαιρία
Εύα: ναι και εγώ μου έστειλε μήνυμα η μαμά σου ότι δεν θα πάνε στην εταιρία γιατί ο κεντρικός έχει πλημμυρίσει και είναι επικίνδυνο, άρα ούτε εγώ θα πάω να προσέξω την Χριστίνα
Στέφανος: οκ
Άγγελος: άρα τι να κάνουμε τώρα;
Εύα: Αράζουμε στον καναπέ είπε η Εύα και σηκώθηκε.
Άρχισε να μαζεύει τα πιάτα και εμείς πήγαμε να κάτσουμε στον καναπέ
Άγγελος: φιφα; Μας ρώτησε
Άλεξ: προφανως είπε και βολευτήκαμε στον καναπέ ενώ η Εύα και η Ειρήνη ήταν ακόμα στην κουζίνα
Ηλιας: ευαααααα άκουσα τον Ηλία να φωνάζει την Εύα
Εύα: τι έγινε;
Ηλιας: να έρθει εδώ ο Οδυσσέας;
Εύα: φέρε μου το τηλέφωνο της μαμά του να συνεννοηθούμε
Ηλιας: έρχομαι είπε ο ηλιας και ξανά έφυγε για το δωμάτιο του

Εύα: Φουλη μου τι παίζεται; Ρώτησε η Εύα μόλις έκατσε στον καναπέ δίπλα μου
Στέφανος: Εύα που κόπηκες;
Εύα: που κόπηκα; Ρώτησε και κοίταξε τα χέρια της
Άγγελος: ρε Εύα πάλι τα ίδια;
Εύα: α για αυτό λέτε; Ρώτησε και μας έδειξε ένα κόψιμο στην παλάμη της
Άλεξ: ναι τι σκατα
Άγγελος: Εύα δεν θα έπρεπε να έχει φύγει; Τόσα χρόνια έχουν περάσει
Εύα: σιγά μωρέ μια γρατζουνια είναι ρε Άγγελε
Άγγελος: Εύα πας καλα; Σου είχε καρφωθεί σύρμα στο χέρι και εσυ σαν ώριμο δεκατριαχρονο λες δεν σκίζω λίγο το χέρι μου για να βγει;
Εύα: θες να ηρεμήσεις; Λίγο νερό θα ριξω και θα είναι όλα καλα
Αχιλλέας: δηλαδη δεν πονάς;
Εύα: όχι βασικά ούτε που το κατάλαβα είπε και σηκώθηκε από τον καναπέ
Πήγε στην κουζίνα και έριξε λίγο νερό στο χέρι της. Μετά σκουπίστηκε με λίγο χαρτί και γύρισε σε εμάς
Εύα: ορίστε είδατε δεν είναι τίποτα
Άγγελος: Εύα γιατί δεν πας για ράμματα; Έχουν περάσει σχεδόν τέσσερα χρόνια δεν θα έπρεπε να ανοίγει
Εύα: Άγγελε πόσες φορές σου εχω ξεκαθαρίσει ότι δεν πάω στο νοσοκομείο για κανεναν λόγο;
Άγγελος: μα ρε ζουμπά μου για το καλό σου το λέω
Εύα: δεν χρειάζεται νιανιαρο μια χαρά είναι. Το καταευχαριστηθηκα το νοσοκομείο μην ανησυχείς
Άγγελος: σιγά τις δυο εβδομάδες ρε Εύα. Πολλοί μένουν πολύ πιο πολύ καιρό
Εύα: δεν έχεις φάει φαγητό του νοσοκομείου για αυτό μιλάς αλλά και πάλι
Ειρήνη: τελικά την γρατζουνιά πως την έπαθες;
Η Εύα κοίταξε τον άγγελο και αμέσως στρέψανε τα βλέμματα τους στο πάτωμα
Ειρήνη: Άγγελε; Εύα; Αν θέλεις απαντάς
Εύα: όχι θα σου πω
Άγγελος: Εύα είσαι σίγουρη; Πρέπει να τους εξηγήσεις όλη την ιστορία
Στέφανος: κοιτά αν δεν θέλεις μην μας πεις
Εύα: όχι αφού θα το μάθετε κάποια στιγμή είπε και πήρε μια βαθιά ανάσα
Άγγελος: ζουμπά μου, θες να το πω εγώ στην Ειρήνη και εσυ στους φίλους σου; Την ρώτησε και η Εύα έγνεψε
Ο Άγγελος πήγε με την Ειρήνη στο δωμάτιο και η Εύα ξεφυσιξε
Εύα: πάμε μέσα μας είπε και προχώρησε προς το δωμάτιο της
Εγώ κοιτάχτηκα με τους άλλους και την ακολουθήσαμε
Μπήκαμε στο δωμάτιο της και καθόταν ήδη στο κρεβάτι της
Καθίσαμε δίπλα της και τότε η πόρτα άνοιξε
Ένας Άγγελος με ένα μπουκάλι βότκας εμφανίστηκε
Άγγελος: θα το χρειαστείς; Την ρώτησε δείχνοντας της το μπουκάλι
Η Εύα το κοίταξε σκεφτική
Εύα: μπα ή βασικά ξέρεις τι φέρτο δω το σηκώνει το κλίμα ή βασικά όχι παρτο
Άγγελος: αποφάσισες;
Εύα: ναι πάρτο δεν το θέλω
Αχιλλέας: σηκώνεις ολόκληρο μπουκάλι βότκα;
Εύα: όχι συνήθως για να μιλήσω για αυτό το θέμα το πίνω όλο για να μην κλάψω αλλά κομπλέ είπε και ξεφυσιξε
Άλεξ: αν θες δεν μας λες
Εύα: όχι αφού θα σας το πω κάποια στιγμή ούτως ή άλλως. Λοιπόν, όπως καλα έχετε καταλάβει, ουφ δύσκολο είπε και έπνιξε ένα γελακι
Στέφανος: σορρυ που σου το χαλάω, αλλά επειδή νομίζω θα ακούσω πολλά, μπορώ να καπνίσω;
Εύα: πάμε στο μπαλκόνι αν είναι είπε και βγήκαμε έξω στο μπαλκόνι

𝘉𝘢𝘣𝘺𝘴𝘪𝘵𝘵𝘪𝘯𝘨...Where stories live. Discover now