Yeniden Doğuş

Hediye

İyi okumalar🧛

"Artık özgürüz Jef kurtulduk bu cehennemden"

"Kurtulduk ama cehennem yeni başlıyor efendim"

"Ne demeye çalışıyorsun Jef"

"İnsanlar bizden daha canı yaratıklardır ne yapacaklarını asla kestiremeyiz"

"O zaman daha dikkatli olacağız"

"Hem insanlara karşı hemde..."

"Hemde... Ne?"

"Hemde diğer vampirler kurt klanları ve cadılardan saklanmalıyız"

"Neden ne gerek var"

"Çünkü bizi gördükleri ilk yerde öldürmeye çalışacaklar"

"Onlar bizi katletmeden biz onları katlederiz o zaman"

"O kadar kolay olmayacak kimse sizin özgür olduğunuzu bilmemeli"

"Saklanmalıyız diyorsun yani"

"Bir çözüm bulana kadar evet saklanmalıyız"

"Peki nerde insan dünyası hakkında birşey bilmiyoruz"

"Ben biraz biliyorum abla önce orman denilen ağaçlarla dolu olan bir yer bulmamız gerekiyor"

"Anladım hadi gidelim o zaman"

Anastasia arkasını döner ve düşünmeye başla yer altından çıktıklarında Jef zamanı dondurmuştu o yüzden kimse rahatsız etmiyordu ikiliyi.

Anastasia'nın düşüncelerini yarıda kalmıştı çünkü Jef konuşmaya başlamıştı.

"Abla şuraya bak"

Anastasia gördüğü şeyle şok olmuştu çünkü Jef çok güçlü bir cadıydı ve dünyada zamanı durdurmuştu ama ileride bir çocuk oturmuş ağlıyordu.

"Ne oluyor sen zamanı durdurmadın mı?"

"Durdum etrafına baksana"

"Peki bu çocuk neden haraket edebiliyor"

"Bilmem hadi gidip bakalım kitaplardan okuduğuma göre insan çocukları zararsız masum yaratıklar mış"

"Bakalım neler dönüyor"

Anastasia ve Jef yavaş ama seri adımlarla küçük oğlan çocuğunun yanına yaklaştı.

Anastasia çocuklara zaafı olduğunu biliyordu.Cocuklar onun tek zayıf noktasıydı.

Yavaşça çocuğun yanına çöktü ve oğlanın yüzünü görebilmek için kafasını ellerinin arasına aldı.O sırada Jef şaşırmış bir şekilde Anastasia'nın yavaşça ama sakın ve yumuşak şekilde ilerleyişini izliyordu.

"Neyin var küçük çocuk,niye ağlıyorsun"

"Annem benle konuşmuyor"

"Neden konuşmasın ki o senin annen"

"Bir düğme gördüm ve basmak istedim annem izin vermedi onu dinlemedim ve elini bırakıp düğmeye koştum.Düğmeye bastıktan sonra bir şey olmadı ve annemin yanına gittim ama ne benimle konuşuyordu neden elimi tutuyordu"

Çocuk konuşurken her kelimesinden sonra hıçkırıyordu.

"Anneler çocuklarına küsmez anladın mı?şimdi adın ne bakalım senin"

"Ben William sen"

"Ben Anastasia buda Jef şimdi sana bir HEDİYE vereceğim"

"Annem tanımadıkları dan bir şey alma dedi"

"Annen doğru demiş ama bana güvenebilirsin sen beni kurtaran kişisin o yüzden bir hediyeyi hak ettin"

"Kurtaran kişi süperman gibi mi"

"Belki şimdi elini uzat bana"

Çocuk tanımadığı ama güzelliğine hayran olduğu kadına korkakça elini uzatmıştı.

Kadın kendi elinde bir yara açtı dişleriyle ve avucunun kanamasını sağladı

"Abla yapacakmısın gerçekten bence gerek yok"

"O bizi kurtardı Jef"

Anastasia çocuğun elini tuttu ve kendi kanımı çocuğun avucunun içine damlattı.Damla çocuğun avucuna değdiği an buhar olup yok oldu.

"Ne oldu şimdi"

" Artık hayatını 3 kerede olsa koruyacağım,büyük bir kaza geçirirsen yara bile almadan kurtulacaksın"

"Anlamadım"

"Zamanı geldiğinde ne demek istediğimi anlayacaksın William ama bizim yüzümüzü hatırlamayacaksın"

"Ama seni hatırlama istiyorum çok güzelsin sen büyüyünce senle evleneceğim"

"Hayal kurmak iyidir William hayal kurmayı asla bırakma,Jef sil hafızasındaki adımızı ve yüzümüzü"

"Hemen abla"

"Ama..."

🦇🦇🦇

Bir kaç dakika sonra Jef hafızasından bir kısmı silmişti kendileriyle ilgili olan kısmı.

"Bitirdin mi?"

"Evet abla artık gidebiliriz"

Jef önden gider Anastasia gitmeden önce neredeyse bayılmış olan çocuğun kulağına yaklaşır ve"yakında tekrar görüşeceğiz William,sana bahşettiğim hediye bizi tekrar karşılaştırarak şimdi iyi uykular"der ve ona göre normal ama insanlara göre hızlı adımlarla gözden kayboldu ve dünya zaman akışı Jefin büyüyü bozmasıyla devam etti.

Umarım beğenmişsinizdir
⭐Basmayı unutmayın❤️