Bir safkan vampir aynı zamanda bir tanrı.Ailesini kendi elleriyle öldüren bir bebekti.Büyüdü ve daha cani oldu artık onu kimse durduramıyordu.Taki Büyük konseyin onu yeraltına sonsuza kadar hapsedene kadar.
Hikâyenin ilk kitabı kitapta aşk bulunmama...
Anastasia'dan Yarın doğum günüm aynı zamanda buraya hapsedilmemin yıl dönümü.Doğum günlerinden nefret ederim.Bence çok saçma ve gereksiz bir gün çünkü.Onun dışında nefret etmemin diğer bir nedeni küçükken dahi doğum günümü hiç kutlamamış olmamda olabilir bilmiyorum.Yavaş yavaş buradan kurtulmak için olan ümidimi kesmeye başlıyorum.
Benim doğum günüm olmasına rağmen Jef benden daha heyecanlı.Çünkü buraya geldiğinden beri her yıl doğum günümün ne zaman olduğunu sordu ve bende şimdi söyledim.Aslında söylemeyecektim ama çok zorlamıştı o yüzden söylemiştim ve şimdi hazırlık yapıyor.
"Heryeri birbirine kattın Jef"
"Efendim bu sizin doğum gününüz hiç bir zaman kutlamadık bari öğrenmişken şimdi kutlayalım diye düşündüm"
"Çok düşünüyorsun Jef,düşünme"
"Üzgünüm efendim"
"Ve Jef..."
"Buyrun efendim"
"Şu saygı göstermek için kullandığım efendim kelimesini bir daha kullanma"
"Emredersiniz efendim"
"JEF"sanırım fazla gür ve korkutucu çıkmıştı sesim çünkü ben konuştuktan sonra Jef titremeye başlamıştı.
"Özür dilerim"
"Gel Jef seninle anlaşalım ne dersin sonuçta uzun zamandır birlikteyiz"hemde çok uzun zamandır.
"Bagırmayacaksınız değil mi?"
"Hayır gel yanıma otur Jef"
Jef korkak adımlarla Anastasia'nın yanına yaklaşmış ve koltuğa oturmuştu.
"Jef korkma artık hatta genelde beni takma ben sadece sana zarar gelmesini istemem çünkü sen benim kardeşim gibisin hatta bence kardeşimsin anladın mı?"
Jefin sesinde hala bir titreme vardı bu hem korktuğum hemde şaşırdığını anlamlıydı genelde hep böyle olurdu zaten. Anastasia Jefe sesini yükseltir Jef korkar ve Anastasia aynı konuşmayı yapardı.
"Hadi şimdi kalk bana kan ve bir tane roman getir"
"Hemen Anastasia"
"Aferin efendim kelimesini duymak yerine adımı duymayı tercih ederim"
Jefin yüzünde küçük bir tebessüm olmuştu çünkü Anastasia onun ablasıydı ve kavgalarıda abla kardeş kavgalarını anımsatıyordu.Hic böyle bir duyguyu dış dünyada tatmamış olsa da kitaplardan okuduğu zaman aldığı hissi hissediyordu.Hata bazen genç kız kendisine abla demesini istiyordu oğlandan.
🦇🦇🦇
Gün ağırmaya başlamıştı,güneş yavaş yavaş doğarken genç kız güneşin doğuşunu hayranlıkla izliyordu.Her gün yaptığı klasik birşeydi aslında.Doğum günüydü bu gün hiç bir zaman doğum gününden hiçbirşey beklemeyen kız bu gün farklı hissediyordu sanki iyi şeyler olacakmış gibi.
Aslında merakını giderebilirdi ve geleceği görüş yeteneğini kullanıp ne olacağına bakabilirdi fakat yapmadı.Çünkü geleceği değiştirmek istemiyordu ne olacağı umrunda bile değildi artık.Aslında kendini kandırıyordu aynı bir çocuk gibi umrunda olmadığını söylüyordu fakat fazlasıyla merak ediyordu.
"Günaydın abla"
"Sana asıl günaydın Jef ben şimdi uyumaya geçeceğim"
"Doğru o zaman sana iyi geceler abla"
Jefle biraz konuştuktan sonra odama gitmiştim.Her masallarda insanlar vampirleri tabutta yatıyorlar diye yazıyorlardı fakat yanlış.Bizler soğur sert zeminlerde yatardık benim yatağım soğutmalı bir yatak.Vampirler her zaman ısılarını 15° üstüne çıkarmamalıdır. Anlayacağınız tabutlarda değil sert ve soğuk yerlerde yatıyoruz biz.
🦇🦇🦇
Kısa bir süre geçmiş ve ben uykunun şefkatli ellerine kendimi bırakmıtım veş derin bir uykuda yüzüyordum sanki. Tâki Jefin bağırış seslerini ve kapımı tıklatana kadar.Uykumdan uyandırılmak en nefret ettiğim şeydir.Gözlerimden ateş fışkırıyordu resmen.Ama uyanınca aklıma geldi Jefte biliyorlar ki ben uyandırılmaktan nefret ederim hatta birkaç kere bu yüzden ona ağır cezalar vermişti demek ki kötü bir şey olmuştu yoksa Jef odamın yanından bile geçmezdi.
Ayağa kalkınca fark etmiştim yer sallanıyordu. Koşarak kapıya gidip açmıştım Jef çok endişeliydi ve korkuyordu.Ben kapıyı açınca hemen bana dönmüştü.
"Neler oluyor Jef"
"Abla yer sallanıyor ve evde çatlaklıklar oluşmaya başladı"
Koşarak odaya gitmişti ikisi Anastasia gördüğü şeyle şok oldu sonrasında gülümsemeye başladı.Jef ne olduğunu hala anlamamıştı.
"Abla ne oluyor anlatacak mısın?"
"Kurtuluyoruz bu cehennemden Jef"
"Ne!?"
"Bir insan çocuğu gizli düğmeyi buldu anlayacağın artık Özgürüz"
Kısa bir süre sonra ev yok olmuş ,Jef ve Anastasia yer yüzüne yükselmişti
Bu ilk bölümdü umarım beğenmişsinizdir Beğendiyseniz⭐ basmayı unutmayın❤️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
