+ សកលវិទ្យាល័យសេអ៊ូល
សិស្សជាច្រើនមិនថាស្រីមិនថាប្រុសកំពុងតែឈរផ្ដុំគ្នាសម្លឹងមើលទៅរាងតូចដែរជាសិស្សឆ្នាំទី2 ដែរមាន រូបរាងតូចច្រឡឹងជាទីប៉ងប្រាថ្នានរណាដែរមិនចង់បាននោះ? បើមុខមុខមាត់រាងរូវស្រីៗមួយចំនួនសុំខ្មាស តែចរឹករបស់គេរាងឆ្នាស់បន្តិចហើយ ម្នាក់នោះគ្មាននរណាក្រៅពី "គីម ថេយ៉ុង" នោះទេ ។
«ហីយ៉ាច្រណែនឯងដល់ហើយមើលចុះដើរពេលណាដែរថាគេមិនមើលនោះ?»ជីមីនជាមិត្តជិតស្និតជាងគេរបស់រាងតូច
«ឈប់ឆ្គួតទៅឯងនេះ នរណាទៅហាមភ្នែកគេបាននោះ?»ថេយ៉ុង
«តែថាអេ៎ ឯងស្អាតមែនតើនេះយើងចង់លង់ដែរហើយ»ជីមីន
ផូស~~
«អូយនេះយើងឈឺណា!!»ជីមីនអង្អែកក្បាលតិចៗក្រោយពីត្រូវមួយដៃរបស់រាងតូចហើយ
«វាសមហើយ តិចបងយ៉ុនដឹងដាក់អាយះក្បាលស្លាប់ទៅ»ថេយ៉ុង
«ឯងនេះឈ្លើយណាស់ហ៊ានទះក្បាលបងថ្លៃផងហេស?»ជីមីន
«ឈប់មាត់ប្រយត្ន័យើងអោយទៅសីុបាយតែម្នាក់ទៅ»ថេយ៉ុង
«ឆើស~~~»ជីមីន
អាហារដ្ឋាន
«អ៊ុំស្រីបាយ2ចាន»ជីមីននឹងថេយ៉ុងក៏អង្គុយចុះ
«អើ សិស្សច្បងសុំអង្គុយផងបានទេ?»ជុងគុក
«អឹម»ថេយ៉ុង
«អគុណ»ជុងគុកដាក់គូទអង្គុយទល់មុខរាងតូច
«នេះបាយចា៎»អ្នកលក់
«បាទអ៊ុំ»ថេមីន
«អាល្អិត ឯងនឹងមែនទេឈ្មោះជុងគុកនោះ?»ជីមី
«បាទមែនហើយ»ជុងគុក
«អរ៎....» នរណាក៏ដឹងដែរថានាយជុងគុកម្នាក់នេះមិនចេះញញឹមឡើយ មុខស្មើគ្រប់ពេលនរណាក៏នាយមិននិយាយរកដែរ តែថានាយរៀនពូកែណាស់
ស្ងាត់បន្តិច ;(
«នែយើងសួរមួយទៀត នេះឯងគ្មានមិត្តភក្ដិទេឬយើងឃើញដើរតែម្នាក់ឯងរាល់ថ្ងៃ?»ជីមីនសួរបណ្ដើរទំពារបាយបណ្ដើរ
«បាទគ្មានទេ មិនចូលចិត្តមានមិត្ត»ជុងគុក
«អរ ពិតជាប្លែកមែន»ជីមីន
