Seni Bana Getiren Kusursuz TEVAFUK (+15)

35

Kız neredeyse onu titretecek bir telaşla yatağına oturdu. Belki de kimse odasına gelmeyecekti ama bunu riske atamazdı. Kapısı vuruldu. Sesinin tonunu sakin tutmaya çabalayarak, "Evet?" dedi.

Kapı açıldığında evin beyi göründü. Eli kapı kolunda manidar bir bakış attı.

"Uyumadın mı sen daha?"

Nefesini kontrol etmeye çabalayarak, "Şimdi yatacaktım. Ne oldu?" diye sordu.

Adam onun pijamalarını süzdü. Genç kız yatağının üzerindeki şalı omuzlarına atınca bakışlarını gözlerine çekti.

Fısıldadı. "Annene ya da bir başkasına kaçırılma olayından bahsettin mi?"

"Hayır."

Adam onaylama babında başını salladı.

"Kimse sana zarar vermeyecek korkma."

"Korkmuyorum."

Kızın sert yanıtıyla gözleri kısıldı.

"Yine de ortalarda pek dolanma."

Sesi sitem doluydu. "Okula bile korumayla gidiyorum. Ne yapabilirim ki en fazla?"

Adam cevap vermedi bu soruya.

"Yakında seçimler olacak. Adaylığımı koymayacağım. Senin de okulun bitiyor. Gideceğiz buradan."

Genç kızın sesi yenilmişlik ve öfke karışımı duygularla tekledi. "Ne-nereye?"

"Ankara'da müteahhit bir arkadaşım var. Ona yardımcı olacağım. Orada yaşayacağız artık."

Kız bakakaldı. Ateş'e yakın olmak için iyi bir seçenekti aslında. Belki ilişkileri orada farklı bir boyut kazanırdı. Dur bir dakika, bu adam yakında hapse girecek! O zaman istediğini yapacaksın.

"Duydun mu beni?"

Kız dikkat çekmemek hem de adamın damarına basmak için konuştu.

"Ben Çorum'u seviyorum. Burada çalışmak istiyorum. Hatta..."Yutkundu. "Evlenmek istiyorum. Kafamız uyuşsun yeter-"

Sözlerini tamamlamadan kükredi adam.

"Evlenmeyi aklından çıkar!" Burnundan soluyordu. "Benim dediğimi yapacaksın!"

Karısının korkulu sesi duyuldu koridordan. "Mehmet, ne oluyor?"

Su, evin beyine meydan okurcasına baktı. Sadece başını bir kez eğip kaldırdı. Onun kabul ettiğini gören adam tam kapıyı kapatacakken, "Bu arada şu Pınar'ı sevmezdim ama öldüğüne hem şaşırdım hem üzüldüm." Dedi.