"Jeri," nababaghang sabi ni Rikku.
She smiled. And look at her. "Ma mi-miss kita, walang mangungulit sa akin don sa Amerika," niyakap ko ang kaibigan. Magkaibigan na kami since college, alam nito ng buong buo na wala akong ibang minahal kung hindi si Gabriel lamang. She even witnessed my failed relationship and that no matter how goodloolking or decent the guy is, its futile.
Nag iisa lamang sa puso ko si Gabriel
Naiiyak na niyakap din ako nito. "And I'll miss you too, friend. Does he knows?"
Kumalas ako dito at napatingin uli sa dancefloor. Umiling ako. I'll find some time tonight to tell him," I swallowed hard. Ang tagal ko na tinago sa kanila na may balak na akong mag migrate sa mga Uncle Fred ko sa Amerika, which happened to be the remaining relative that I have. Matagal na niya akong kinukuha, pero ilang beses na nagdadahilan ako. Pero ang totoo ayoko na magkalayo kami ni Gabriel. Dahil oras na sumama ako sa Uncle Fred ko hindi na kami muli pang magkikita. But this year, I have decided to leave. For good.
Para sa ikakatahimik ko.
Para maging maligaya naman ako, kahit na alam ko na parang malabo.
Hangga't siya ang laman ng puso ko hindi ako liligaya. I bit my lips bitterly.
Pathetic.
"I am sure magugulat siya, but carry on Jeri. Matagal mo ng pinapahirapan ang sarili mo."
Yeah, I thought miserably. Sobrang tagal na.
*****
"Drinking alone?"
YOU ARE READING
One Day, Someday (2013)
RomanceA love story between friends. Cliche? Yes, but Jeri loved him so bad that she can do anything and will do anything for her love. Unselfishly. Kahit siya na masaktan. Kahit siya na luhaan. Martir? Hardly. Nagmamahal lamang siya.
Letting Go
Start from the beginning
