So this is love?

"19„

— Draco's POV —

Πραγματικά έκανα την μεγαλύτερη βλακεία που μπόρεσα να κάνω στην ζωή μου.

Γιατί έπρεπε να ακούσω τον πατέρα μου; Γιατί; Τώρα θα είμασταν μια χαρά..

Δεν θα σκεφτόταν και τον αλλον αλλα μόνο εμένα.

Πρέπει να την κάνω να με ξανα ερωτευτεί, άμα την χάσω δεν ξέρω τι θα μπορέσω να κάνω χωρίς αυτήν. Την χρειάζομαι παρά πολύ που άμα δεν την δω πλέον έστω και για μια μέρα θα τρελαθω

Τελικά είπε πως δεν θα πάει στο πάρτι και μέσα μου ένιωσα μια ανακούφιση γιατί άμα πήγαινε θα φοβόμουν και θα τρελαινομουν με την σκέψη πως θα μπορούσε να είναι δίπλα της και να την ακουμπάει

Αδύναμος είμαι όταν δεν είναι μαζί μου. Από την μέρα που τα ξανα βρήκαμε το έργο που με έχουν βάλει να κάνω πηγαίνει καλύτερα από όταν δεν ήταν μαζί μου.

Κατάφερα και το έφτιαξα πιο γρηγορα από οτι μου ζητήθηκε όμως πρέπει να της το πω..

Όμως φοβάμαι μην με αφήσει τότε..

Πήγα προς το δωμάτιο της να δω τι κάνει αλλα τελικά δεν ήταν εκεί

Πήγα στην μεγάλη αίθουσα και την είδα να μιλάει με τον Peter, χαμογελούσε πάλι..

Γιατί νομίζω πως την έχω χάσει ήδη;

Γυρισε και με κοίταξε όμως εγώ άρχισα να περπατάω γιατί δεν μπορούσα να την βλέπω χαρούμενη με άλλον.

Με έφτασε και με άρπαξε από το χέρι, μπήκαμε μέσα σε μια άδεια αίθουσα, η οποία είναι από τις παλιές του Hogwarts όποτε σίγουρα δεν θα έμπαινε κάνεις.

"Draco εγώ—" πήγε να πει αλλα την διέκοψα

"Αστο Y/n άμα θες να πας με αυτόν πες το μου να το ξέρω. Μην με έχεις για καβάντζα άμα θέλεις άλλον" της φώναξα

Ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου

"Έτσι νιώθεις πλέον; Καβάντζα;" Με φωναξε

"Ναι έτσι νιώθω Y/n, αυτό δείχνεις. Νιώθω πως είσαι μαζί μου γιατί νομίζεις πως άμα με αφήσεις δεν θα αντέξω χωρίς εσένα. Κανεις λάθος όμως και μόνος μου καλα θα τα καταφέρω, δεν σε χρειάζομαι" της φώναξα πάλι και κατάλαβα πως έκανα βλακεία και πως δεν έπρεπε να τα πω αυτά

Χαλάρωσα το βλέμμα μου και πήγα κοντά της όμως αυτή πήγαινε προς τα πίσω

"Y/n δεν τα εννοούσα-" πήγα να πω αλλα με διέκοψε

"Οχι Draco τα εννοούσες. Αστο καλύτερα, μάλλον είναι καλύτερο να μην είμαστε μαζί" με είπε λυπημένα

"Y/n—"

"Τελειώσαμε" με είπε

"Y/n σε αγαπάω" την είπα και την πήρα από το χέρι και την έβαλα στην αγκαλιά μου

"άφησε με" με είπε ψυχρα όμως δεν την άφηνα

"Είπα άφησε με, δεν με χρειαζεσαι, δεν σε χρειάζομαι" με είπε όμως εγώ την σταμάτησα δίνοντας της ένα παθιασμενο φιλι στα χείλη

Στην αρχή αντιστεκόταν αλλα μετά έδωσε κι αυτή.

Με έσπρωξε όμως μετά από κάτι λεπτά

"Μην με ξανα πλησιάσεις" με είπε και έφυγε από την αίθουσα

Είμαι ηλίθιος..

Γιατί έπρεπε να την φωνάξω; Ενώ είπα να την φέρω πιο κοντά μου, εγώ την απομάκρυνα περισσότερο...

Πήγα στο δωμάτιο μου και είδα πως με έπαιρνε βιντεοκληση ο πατέρας

Το σήκωσα και είδα την μουρη του

"Draco τι κανεις αγόρι μου;"
"Καλα πατέρα"
"Ωραια χαίρομαι, ολα καλα εκεί;" Με είπε
"Ναι πατέρα" τον είπα
"Εννοώ για την δουλειά"
"Ναι την τελείωσα"
"Εξαίσια"

Μιλήσαμε άλλο λιγο και μου το έκλεισε, ποσό τον μισώ αυτόν τον άνθρωπο. Αυτός φταίει για οτι με συμβαίνει

Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου προσπαθώντας να βρω τρόπο να κάνω την Y/n να με συγχωρέσει. Μηπως αν της στείλω μήνυμα να με συναντήσει; Μπα δεν πιστεύω να ερθει..

Αν πάω εγώ τώρα στο δωμάτιο της;

Δεν ξέρω τι να κάνω

Όμως δεν πρόκειται να κάτσω και να μην κάνω τίποτα..

Σηκώθηκα για να πάω στο δωμάτιο της όμως σταμάτησα όταν άκουσα κάποιες φωνές στον καναπε του κοινού δωματίου.

Ήταν της Lily και του Peter, μα τι δουλειά έχει αυτός εδώ;

"Ναι Peter στο ορκίζομαι πως έχει αρχίσει να σε θέλει και να ξεχνάει τον Draco με το φίλτρο που της δίνω κάθε μέρα" είπε η Lily
"Τέλεια γιατί ο πατέρας την χρειάζεται για να γίνει death eater, το ξερει πως ο Draco δεν είναι ικανός να σκοτωσει" είπε ο Peter
"Μα καλα γιατί είσαι Gryffindor; Ενώ έχεις τέτοιο μυαλό;"

"Μεγάλη ιστορία" απάντησε ο Peter

Πρέπει να βρω την Y/n να της πω τι άκουσα

[...]

"Φύγε από το δωμάτιο μου" με φωναξε
"Ακουσε με σε παρακαλώ" την παρακάλεσα πέφτοντας στα πόδια της

"Φύγε είπα" με ξανα είπε

"Y/n, η αδελφή σου σε δίνει ένα φίλτρο για να θελήσεις τον αδελφό μου, σε παρακαλώ πίστεψε με" προσπάθησα να την πω αλλα μέσα στα νεύρα της με χαστούκισε

Την αγκάλιασα και την είπα στο αυτί "θα τους κανονίσω εγώ" και έφυγα