"18„

643 32 6
                                    

Y/N's POV —

Πέρασαν κάτι εβδομάδες από την μέρα που τα ξανα βρήκα με τον Draco. Είμαστε αρκετά καλα, έρχεται στο δωμάτιο μου, διαβάζουμε βιβλία, κοιμόμαστε, μιλάμε.

Ακόμα δεν του έχω πει τα προβλήματα μου με την οικογένεια μου γιατί δεν θέλω να τον στεναχωρήσω ή να τον βάλω μέσα στην μιζέρια μου.

Πάντως μπορεί να είμαστε μαζί αλλα είναι λιγο ψυχρός απέναντι μου μερικές φορές. Την πρώτη φορά δεν ήταν έτσι, κάτι έχει αλλάξει αλλα δεν έχω ιδεα τι συμβαίνει. Δεν ξέρω καν γιατί χωρισαμε εξαρχής. Ο χωρισμός μας άλλαξε και τους δυο

"Y/n το άκουσες; Το Gryffindor θα κάνει πάρτι και τώρα προσκαλούν όσους θέλουν. Λες να μας πουν;" Ρώτησε η Pansy

"Δεν ξέρω μπορεί" της είπα

Είμασταν στην μεγάλη αίθουσα και τότε μέσα μπήκε ο Peter. Με κοίταξε και ήρθε κοντά μας

"Γεια σου Y/n, νομίζω έμαθες για το πάρτι που θα γίνει στον κοιτώνα μου και θέλω να ξέρεις πως είσαι καλεσμένη" είπε και μου χαμογέλασε μετά κοίταξε την Pansy και είπε "και εσυ φυσικά μπορείς να έρθεις"

Τότε ξαφνικά μπήκε μέσα ο Draco, φαινόταν αρκετά χλωμος από οτι συνήθως.

"Τι θέλεις πάλι;" Τον ρώτησε
"Απλά προσκάλεσα τα κορίτσια στο πάρτι" είπε ο Peter

Ο Draco με κοίταξε κατευθείαν θυμωμένα και μετά γύρισε να ξανα κοιτάξει τον Peter

"Εγώ δεν είμαι καλεσμένος;" Τον ρώτησε
"Συγνώμη αλλα ο Potter και η παρέα του δεν σε θέλουν" του είπε

Ο Draco προσπαθούσε να μην δείξει ποσό θυμωμένος ήταν αλλα έσφιξε δυνατά τις γροθιές του

"Εντάξει" είπε και ήρθε και έκατσε δίπλα μου

Ο Peter μου χαμογέλασε και έφυγε

"Ελπίζω να είπες οχι" με είπε στο αυτί όταν η Pansy σηκώθηκε για να χαιρετήσει κάτι φίλες της

"Είπα ναι" τον είπα και τότε το βλέμμα του άλλαξε, τα μάτια του έλαμπαν και δεν νομίζω να ήταν από το φως

Με άρπαξε από το χέρι και με έβγαλε έξω από την αίθουσα

"Γιατί το κανεις αυτό Y/n;" Με ρώτησε έτοιμος να κλάψει
"Ένα πάρτι είναι, γιατί κανεις έτσι;" Τον είπα και έβαλα τα χέρια μου στα μάγουλα του να τον ηρεμήσω

"Ναι σε ένα πάρτι που δεν είμαι καλεσμένος. Τον βλέπω πως σε κοιτάει, βλέπω πως τον κοιτάς. Νομίζεις είμαι χαζός και δεν το καταλαβαίνω;" Είπε ενώ ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο του

"Μην λες ανοησίες, μαζί σου είμαι" τον είπα και τον φίλησα στα χείλη

Δεν με ενοιαζε αν το μάθει κανεις, δεν με νοιαζει που με πλήγωσε..

Σταμάτησα το φιλι και τον κοίταξα
"Μην φοβάσαι, δεν πρόκειται να γίνει κάτι" τον είπα και τον χάιδεψα τα μαλλιά

"Δεν καταλαβαίνεις, εσένα σε εμπιστεύομαι, αυτόν δεν εμπιστεύομαι" είπε και με αγκάλιασε

Τον πήρα από το χέρι και πήγαμε στο δωμάτιο μου είναι καλύτερο να κάνουμε αυτήν την συζήτηση κάπου πιο ιδιωτικά

"Εφόσον εμένα με εμπιστεύεσαι τι σε νοιαζει για τον άλλον;" Τον ρώτησα ηρεμα
"Δεν είναι μόνο αυτό, σε είπα βλέπω τα βλέμματα που ρίχνεται, καταλαβαίνω πως κάτι υπάρχει μεταξύ σας" είπε και άρχισαν αυτήν την φορά να πέφτουν πιο πολλά δάκρυα

"Μην κλαις σε παρακαλώ" τον είπα και τον γύρισα το κεφάλι για να τον βλέπω

"Δεν μπορώ να σε ξανα χάσω Y/n, την πρώτη φορά ήταν εξαιτίας του πατέρα μου, τώρα θα είναι εξαιτίας του αδελφού μου" με είπε

Δεν μπορώ να τον βλέπω να κλαιει και το θέμα είναι πως έχει ένα δίκιο, νιώθω αρκετά περίεργα πλέον. Δεν είναι όπως την πρώτη φορά που ένιωθα τελειως ερωτευμένη αλλα αυτό δεν πάει να πει πως σταμάτησα να τον θέλω..

Είναι ο άνθρωπος που με έκανε να νιώσω πράγματα μέσα μου, που με άλλαξε και δεν είμαι πλέον εκείνη η χαζή που κορόιδευε τους πάντες. Ο έρωτας του με άλλαξε προς την καλυτερη έκδοση του εαυτό μου

Όμως μετά από τον χωρισμό, ενώ ήθελα να τον βαρεσω, τον ήθελα κοντά μου όλο και πιο πολύ.

Αλλα δεν ήρθε ποτέ..

Ο Peter όμως ήταν ο πρώτος που με έκανε και γελασα ενώ ήμουν χάλια.

Είναι ο μόνος που ξερει τι τράβηξα όταν ήμουν κλεισμενη, του είπα τις σκεψεις μου, τους φόβους μου, ολα.

Ο Draco είναι υπέροχος και είναι ο άνθρωπος που θα αγαπάω μέχρι να πεθάνω αλλα δεν μπορώ να του κρύψω πως κάτι δεν έχει αλλάξει

"Draco" τον είπα και σήκωσε το κεφάλι του για να με δει καλύτερα "Σε αγαπάω εντάξει; Αλλα μετά και πριν από τον χωρισμό συνέβησαν πολλά και δεν στα έχω πει" τον είπα και άρχισα να κλαιω και εγώ

"Πες μου τι έγινε αγάπη μου, το ξες πως είμαι εδώ και κανονικά θα έπρεπε να μου λες τι σε απασχολεί" με είπε και μου έδωσε ένα φιλι στο μάγουλο

Σκούπισε τα δάκρυα μου και με κοίταξε με αυτά τα υπεροχα του μάτια

Τον είπα τι έγινε με την οικογένεια μου, του είπα τα συναισθήματα μου ποσό μπερδεμένα είναι και ένιωσα πως κάτι έσπασε μέσα μου όταν του τα είπα

"Γιατί δεν μου είπες τίποτα; Δεν θα σε άφηνα άμα ήξερα τι είχες τραβήξει" με είπε και με αγκάλιασε σφιχτά "συγνώμη που σε αφησα να τα περάσεις ολα αυτά μόνη σου"

Ξαπλωσαμε στο κρεβάτι και με πήρε αγκαλιά, ακουμπούσα το κεφάλι μου πάνω του και αυτός μου χάιδευε τα μαλλιά

"Και εγώ σε αγαπάω" με είπε

So this is love?Where stories live. Discover now