15. Bölüm: Yeniden..

Start from the beginning
                                    

Yarenin gözlerinden yaşlar akmaya başlar.

Karlos: Yarenim yapma böyle. İzin ver yine eskisi gibi olalım. Yaralarımızı saralım.

Karlosun da gözlerinden yaşlar bir bir gelmeye başlar.

Karlos: Susma Yaren. Bir şey söyle.

Yaren: Korkuyorum Karlos. Korkuyorum. Geçmişteki olanları bir daha yaşamaktan korkuyorum.

Karlos: Buna izin vermem Yaren. Şunu unutuyorsun ki artık hayatımızda Gürkan diye bir şerefsiz yok.

Yaren: Bilmiyorum Karlos bilmiyorum...

Karlos: Yaren ben bu şehirde sensiz yaşadım yeterince. Daha fazla yaşamak istemiyorum. Bak kaptanı hapisten çıkarınca sanada albüm yaparız. Eskisi gibi.. Hayallerimize kavuşuruz. Evleniriz. Yeter ki sen bana he de Yaren.

Yaren kafasını Karlosa çevirdi. Onun bitkin suratını inceledi. Gözleri.. Aşık olduğu gözler.. Ne kadar da bitkindiler. Artık acı çekmek istemediğine karar verdi Yaren. Çekeceksede Karlosla çekmeyi istedi.

Yaren: He :)   

Karlos gülen gözlerle Yarene baktı.

Yaren: Uyuyalım mı birlikte ? Çok yorgunum.

Karlos ayağa kalktı. Yaren hala ona bakıyordu. Karlos birden Yareni kucağına aldı.

Yaren: Ne yapıyorsun ? :)

         

Karlos: Yoruldum demedin mi ? :)  

Yaren: Deli :)

Karlos uzun koridorda kucağında Yarenle yürümeye başladı.

Karlos: Hangisi senin odan bebeğim ?

Yaren eliyle karşılarındaki odayı gösterdi. Karlos odaya doğru ilerledi. Tek eliyle kapıyı açtı. Bunu yaparken Yareni düşürmemeye dikkat etti. Odaya girdikten sonra kapıyı ayağıyla kapattı. Yareni yatağa yatırdı. Kendi ceketini çıkarıp oda yatağa uzandı. Yorganı üzerlerine çekti. Sonra uzun uzun birbirlerine baktılar.

Karlos: Mucize..

Yaren: Mucize..

Dedi ve gülümsedi. Karlos kolunu Yarenin beline atarak kafasını Yarenin göğsüne yasladı. Yaren ise Karlosun saçını koklayıp öptü. Geçmişi şimdilik unutarak uzun bir uykuya daldılar..

Sabah olunca ilk uyanan Karlos olur. Kolları arasındaki Yarene bakar. Onu yakından inceler. Ne kadarda güzeldi..

Yaren: Daha ne kadar izleyeceksin beni ?

Karlos o kadar dalmıştır ki Yarenin sesiyle birden irkilir.

Karlos: Kız korktum. Uyandın mı sen ?

Yaren: Çoktan uyandım. Ama belli etmedim sana.

Karlos: Seni izledim. Doya doya..

Yaren: :)

Karlosun telefonu çalar.

Karlos: Alo ?

Kandemir: Neredesin sen oğlum ? Akşamdan beri arıyorum. Öldük burada meraktan.

Karlos: Abi ben dün gece Yarende kaldım :)

Yaren Karlosa bakar sinirli bir şekilde.

Kandemir: Ya-Yarende mi ? :) 

Karlos: Evet abi :) Biz barıştık :)

Kandemir: Çok güzel bir haber bu :) Hadi dükkana kahvaltıya gelin :)

Zorlu Aşk ( KarYar )Where stories live. Discover now