Bir anda ucak sallanmaya basladi.korktum babama bagirdim"baba ! Ne oluyor düşecek miyiz ?" babam gulerek "hayir Mac düşmüyoruz endiselenme" icim rahatlamamisti ama babama inanmam gerekiyordu.Yaslandim muzik actim Sagopa Kajmer'in "Düşersem Yanarim" sarkisiydi.Ben ingilizdim ama bu sanatci Türkiye'de tanidigim en buyuk rapciydi.Bir anda salladik tekrar ve dusuyorduk."babaa ! dusuyoruz hani "endişelenm..." diyemeden düştük.Uyandigimda iki agacin uzerinde durmustuk ve dusmemizi yavaslatmisti.Çok korkuyordum burasi cok karanlik ve sisliydi saate bakmak icin telefonumu ariyordum.Buldugumda gordugume inanamadim saat hizli ilerliyordu.Baktigimda saat sabahin 10u olmasina ragmen havanin karanlik olmasi alisilmis bir sey degildir sanirim.Daha iki sanite basimi kaldirmadan saate tekrar baktim saat 13.13 te saat durdu.Tarihe baktigimdaysa 13.13.13 yaziyordu.aklimdaki soru isareti suydu."13. Ay nedir ? boyle bir tarih olabilir mi ?" daha basindaymisiz inanilmayacak baska seyler de olmaya basliyordu.Birden bir ses duydum bu ses annemin sesiydi. Annem öleli 3 sene olmustu.onun boyle bir ucak kazasinda olmesi beni korkutmustu.
