ရင်ထဲက မှူး/ရင္ထဲက မႉး

အပိုင်း( ၁၃ )

"သွင်ရိပ်ရေ အစ်မကိစ္စရှိလို့ အိမ်ပြန်မှဖြစ်မယ်၊ မှူးကို ဝင်မတွေ့နိုင်တော့ဘူး၊ သွင်ရိပ် ထမင်းဘူးယူသွားလိုက်နော်''

မယမင်းက ထမင်းဘူးခြင်းကို ထိုးပေးနေသဖြင့် သွင်ရိပ် အမြန်လှမ်းယူလိုက်သည်။

"ဘာပြဿနာဖြစ်လို့လဲဟင်၊ သွင်ရိပ်ဘာကူညီပေးရမလဲ"

"ရတယ်ညီမလေး၊ အလုပ်ကိစ္စပါ၊ အမေတို့ပုံနှိပ်တိုက်မှာ ပြဿနာလေးနည်းနည်းရှိလို့ အစ်မသွားရှင်းဦးမယ်၊ သွင်ရိပ်က မှူးကိုသာ ကူညီပေးလိုက်နော်၊ အစ်မသွားပြီ''

မယမင်းက အလျင်စလိုထွက်သွား၏။ သွင်ရိပ် ခဏရပ်ကြည့်၍ ဓာတ်လှေကားဆီသို့ လျှောက်လာခဲ့သည်။ ပြီးတော့ ဓာတ်လှေကားဖြင့် မမမှူးရှိသော အလွှာသို့ တက်လာခဲ့သည်။ မမအခန်းရှေ့၌ ရပ်စောင့်နေသောလူနှစ်ယောက်က သွင်ရိပ်ကို ပေးမဝင်ဘဲ တားနေကြလေသည်။

"သွင်ရိပ်က ဒီကို လာနေကျလေဦးတို့ရဲ့၊ ထမင်းဘူးလာပို့တာပ

ထိုလူနှစ်ဦးက သွင်ရိပ်လက်ထဲမှ ပစ္စည်းများကို ကြည့်ကာ အခန်းတံခါးဖွင့်ပေးသည်။ သွင်ရိပ်လည်း မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောပြီး အခန်းထဲ ခပ်သွက်သွက်ဝင်လာခဲ့သည်။ အခန်းထဲရှိ ကုတင်ပေါ်တွင် မမမမှူးမရှိနေပေ။ ကုတင်ဘေးရှိ စားပွဲဝိုင်းပေါ်၌ စားစရာများအပြည့် စုံလင်စွာ ခင်းကျင်းထားသည်။ နည်းနည်းလေးတောင်မှ တို့ထိထားပုံမရ။ သွင်ရိပ် လက်ထဲမှ ပစ္စည်းများကို စားပွဲပေါ် ပြေးထား၍ မမကို အလောတကြီးရှာဖွေမိသည်။ ဤအခန်းမှာ VVIPမို့ ရေချိုးခန်း၊ အိမ်သာ တွဲလျက် ပါပြီးသားဖြစ်သည်။ သွင်ရိပ် အလောကြီးစွာ ရေချိုးခန်းတံခါးဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ ရင်ထဲ နစ်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ မမမှူးက ရေပန်းအောက်တွင် ငုတ်တုတ်ထိုင်နေ၏။ မမက အလန့်တကြား မော့ကြည့်လာပြီး အကြည့်တို့မှာ ရန်လိုနေသည်။

"မင်း ဘာလုပ်တာလဲ၊ ပြန်ပိတ်စမ်း"

သွင်ရိပ် ရေပန်းပြေးပိတ်၍ မမရှေ့ ထိုင်ချလိုက်သည်။

"မမခြေထောက်ရေစိုရင် ဒဏ်ရာက ပိုဆိုးလာမှာပေါ့၊ ဆရာဝန်ကြီးက မမကို မှာထားတယ်လေ၊ ရေချိုးချင်တယ်ဆိုရင် သူနာပြုဖြစ်ဖြစ်အကူအညီတောင်းပါလားမမရဲ့၊ မဟုတ်ရင်လဲ သွင်ရိပ်ကို စောင့်ပါလားမမရဲ့၊ သွင်ရိပ် မမကို ရေပတ်တိုက်မှပေါ့၊ ဘာလို့ဒီလိုလုပ်ရတာလဲမမရယ်"