Chou Tzuyu, neredeyse beş dakikadır ara vermeden sarstığı kuzenine inanamayan bakışlar attı. "Kalk dedim sa-"
"Git başımdan deve!"
Yeh Shuhua'nın gözlerini açmadan söylediği şey Tzuyu'nin zaten büyük olan gözlerinin daha da büyümesine sebep olmuştu. "On dakika sonra çişim geldi diye zırlarsan ağzına o hiç bir zaman ne işe yaradığını öğrenemeyeceğin makyaj temizleme pamuklarımı tıkmaktan çeinmeyeceğim" onu zerre takmadan, yanındaki koltukta uyuyan kuzenine bakıp, öfkeyle tısladı. "...koala"
"Bu doğru bir karar mıydı dersin?"
Bayan Yeh, yaptıkları yorucu uçak yolculuğundan sonra bir kaç ıvır zıvır almak için durdukları petrolün marketinin camından, bir kaç metre öteye park ettikleri arabaya baktı.
Eşi ve Tzuyu'nin babası, farklı kişilikleri yüzünden hiç bir zaman anlaşamamış, küçük yaşta yollarını ayırmış iki kardeşti. Şu an tam yanında ayıcıklı jelibon mu yoksa solucanlı jelibon mu alması gerektigi konusunda çok derin düşüncelere dalmış olan adamın, ünlü bir bakım şirketinin Ceo'su olan, anlam veremediği sekilde sürekli siyah takım elbise giyen, son derece gururlu, katı, disiplinli, zengin ve soylu Chou Yicheng ile kardeş olduguna kim inanabilirdi ki?
Eski pis hayatından tamamen kopabileceğini düşündüğü için soyadını bile değiştiren biri, elbette ki ailesinden kalan tek akrabasını, abisini görmek istemeyecekti değil mi?
Bir kaç ay önce Güney Kore'deki samimi dostları Hyuna ve Hyojong tarafından beş yıldızlı otellerine davet edildiğinde o da böyle düşünüyordu fakat, Yicheng gibi son derece gururlu ve egoist olsa da ondan çok daha iyi bir kalbe sahip olan Chou Tzuyu, hiç bir zaman görmediği amcasıyla bir tam da o zaman iletişime geçmişti.
Başarılı bir plastik cerrahı olan annesi Chou Yenling, kendileri gibi gururlu insanların, onlar gibi 'paçoz' insanlarla konusmaması konusunda uyarılar yapmış fakat, başarılı olamamıştı.
Bayan Yeh iyi bir plastik cerrahı olmasada, iyi bir anneydi ve insanların halinden anlardı. Tzuyu yapmacıklıktan uzak, gerçek bir aile istiyordu. Saygı sözcükleri kullanmadan konuşabileceği, sabahtan akşama kadar pijamalarıyla gezebileceği, kilosunu düşünmek zorunda olmadan istediği kadar çikolata yiyebileceği gerçek bir aile.
Belki de babasının yaptıklarını üzerine yıkmadan, onu gerçek kızlarıymış gibi kabullenen bu ailenin ona yaptığı tatil teklifini tüm nezaketiyle kabul etmesinin sebebi buydu.
Tzuyu sonunda gercek bir aile bulmuştu, bu güzel bir şeydi, kötü olan karşılaştıkları ilk andan beri Shuhua ile anlaşamamalarıydı.
Her sabah dergi çekimlerine giden, giyimrne ve bakımına son derece önem veren, erkekler arasında olabildiğince popüler bir insanın uyumak ve yemek yemek dışında yaptığı tek aktivite video oyunları oyunları oynamak olan, bakımla uzaktan yakından ilgisi olmayan, asosyal biriyle iyi geçinmesini de beklemiyordu Bayan Yeh.
"Sanırım ikisinide alacağım"
Kucağında iki koca paketle kendisine keyifli keyifli kasaya ilerleyen eşine bakıp gözlerini devirdi Bayan Yeh.
Bu adamla ve o huysuz kızıyla ne yapacağını cidden bilmiyordu.
~ Soleil
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
