Luna

4. Bölüm

Medya da Luna var.

Bugün huzurlu bir şekilde uyandım. Hemen kalkıp valizime  eşyalarımı yerleştirmeye başladım. Eşyaları yerleştirmem bittikten sonra duş almak için odadaki banyoya gittim. Banyodan çıktıktan sonra şunları giydim

Bugün içimde anlamadığım bir enerji, heycan ve sanırım biraz da mutluluk var sebebi heralde yeni bir hayata adım atıcağım olabilir.

Odada ki işim bittikten sonra aşağıya kahvaltıya indim. Hemen yanıma 6 yaşındaki Şirin geldi.

-Luna şimdi sen gerçekten gidicen mi neden gidiyosun ki bi daha hiç mi gel miyceksin?
-Olurmu hiç öyle kuzum tabikide sizi ziyarete gelicem. Yalnızca artık her gün burda olamıycam ama en az hafta da bir defa gelicem.
-Söz mü?
-Söz tabi hatta sana gelirken oyuncak bile getirebilirim.
-Gerçekten mi?
-Gerçekten tabi kuzu hem istediğin bir şey var mı varsa söyle belki onu alabilirim?
-Hmm şey alabilir misin bez bebek
-Tabiki kuzum alırım ama bez bebek yerine daha güzel bir bebek de alabilirim?
-Ama Nermin  hanım bana onların  pahalı olduğunu söylemişti senin o kadar paran varmı ki?
-Var tatlım hem sen iste yeter buraya ziyarete geldiğim de sana da kocaman  çok güzel bir bebek alıcam ama şimdi bana kocaman bir öpücük ver bakalım.

Yanağıma öpücük kondurup yemek yemek için masaya gitti. Ben de kahvaltımı yapıp Nermin hanımın odasına çıktım. Odanın kapısını çaldığım da içerden gelen gel komutuyla içeri girdim. İçer de Asaf bey ve Poyraz vardı. Daha abi diyemiyorum çünkü alışkın değilim.

-Hoşgeldin Lunacım bizde seni çağırıcaktık gelmen iyi oldu geç otur. Benim de işim bitti Asaf bey şurayı imzalayıp çıkabilirsiniz.

Poyrazın yanına oturup Asaf beyin belgeleri imzalamasını bekledik.

-Evet evraklarda tamam şimdi çıkabilirsiniz.
-Her şey için teşekkürler Nermin hanım.
-Ne yaptım ki Asaf bey yalnızca işimi yaptım.
-Benim üzerim de  hakkınız çok hakkınızı helal edin.
-Helal olsun güzel kızım her şeyin en iyisine layıksın hep mutlu ol tamam mı?
-Nermin hanım sizde beni hemen gözden çıkardınız.En az hafta da bir defa buraya ziyarete gelicem.

Nermin hanımla sarılıp vedalaştık. Odadan çıkıp valizleri aldık. Sonra da  aşağıya indik, tüm yurt bahçe de bekliyorlardı. Tek tek onlarla da vedalaşıp arabaya bindik. Arabayı Poyraz kullanıyordu Asaf bey de benimle arkaya bindi.

-Seni çok seviyorlar sanırım.
Poyrazın sorusu beni biraz şaşırttı.
-Ben de onları çok seviyorum onlar benim bu zamana kadar tek ailem.
Benim dediklerimden sonra ikisinin de yüzüne bir hüzün çöktü. Ama ben ne yapabilirim yani doğruları söyledim. Sanırım onların yanında bunları söylememeliydim. Ben bunları düşünürken kocaman bi villanın önünde durduk. Bunlar bu kadar zenginmiydi ki ya