အနက္ေရာင္ တိမ္တိုက္ျကီးတြင္ ဖံုးလႊမ္း
ေနတဲ့ ေန႔ေလးတစ္ေန႔ပါပဲ။ ရာသီဥတု
အ ေျခအ ေနျကည့္ရတာ ဒီေန႔လည္း
ခါတိုင္းလို စိတ္ပ်က္ျငီးေငြ႔ဖြယ္ေကာင္း
မွာေသခ်ာပါတယ္။ေကာင္းကင္ ထက္က
မိုးသီးမိုးေပါက္ေလးေတြ လမ္းမ ေပၚ
ကို ဝုန္းဒိုင္းျကဲအလုအယက္ က်ဆင္း
ေနျကတယ္။လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ရွိ
အိမ္ေခါင္ မိုးေတြ ဆိုင္ နံရံေတြ
ကားအမိုးေတြေပၚကိုလည္း
မိုးစက္ေလးမ်ား အျပိဳင္
အဆိုင္ က်ဆင္းေနျကတယ္။
Luhan က ေတာ့ မ်ားျပားလွတဲ့
လူေတြျကားက သာမန္ အ ေရး
မပါတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ပါပဲ။
တိုးေဝွ႔သြားလာေနတဲ့လူေတြျကားမွာ
ထီးေလးလြတ္မက်ေအာင္ Luhan
တင္းတင္းေလးဆုပ္ကိုင္ ထားတယ္။
လူကူးမ်ဥ္းျကားမွာ အျကာျကီးရပ္ေန
ရတာ သိပ္ေတာ့အဆင္ မ ေျပလွပါ
ဘူး။က်ဆင္းခါနီး မ်က္ ရည္ဥ ေလး
ေတြကို မ်က္ေတာင္ တဖ်တ္ဖ်တ္
ခတ္ ရင္းတားဆီးလိုက္တယ္။
ထီးအျကီးျကီးေဆာင္းထားေပမဲ့
သူ႔ကုတ္အက်ႋမွာ စိုထိုင္းထိုင္း
ျဖစ္လာျပီး သူ႔ကိုယ္လံုးေသး
ေသးမွာ ကပ္ေနတယ္။
ခဏျကာေတာ့ လမ္းကူးဖို႔ အစိမ္း
ေရာင္ လူသား႐ုပ္ေလးေပၚလာတယ္။
Luhan သက္ျပင္းေလးခိုးခ်ကာ
တုန္ယင္ေနတဲ့ ေျခလွမ္းမ်ားကို
စတင္ လိုက္ပါတယ္။
***********************************
ေက်ာင္းထဲဝင္ လိုက္တာနဲ႔ အခန္း
YOU ARE READING
Reply(Answer me) Myanmar Ver.
FanfictionThis story is from Asian Fan Fics.Original Author is "bomi".I have asked for permission to translate this fic in burmese.It won't be a perfect translation but I'll try my best! Thank you^^ !
