{Secrets} Maya Hopper & Will Byers | Stranger Things

17.BÖLÜM 🌙

"Maya buradan çıkmamız lazım hem de hemen." Steve kolumdan tutup çekmeye başladı. Kendime geldiğimde silahlı adamların bizi kovaladıklarını fark ettim.

O adamın bahsettiği kişiler babam olabilir miydi? Koşmaya devam ettik.

"Steve, adamın dediklerini duydunuz mu?"

"Evet Maya. Zaten şuan onlara ulaşmaya çalışıyoruz."

Çok karmaşık bir yerdi. Akıllı adamlar her yeri beyaz yaparak insanların aklını karıştırıyorlar. Bir kapının önüne geldik. Hadi tahmin edin kapı ne renk. Çok zor bir soruydu değil mi? Evet kapı beyaz günlük boş yapma limitini kullandığına göre artık odaklan tamam odaklanıyorum rahat ol Müjde. Kapıyı zorladığımda açılmadı.

"Maya özel güçlerini kullansan diyorum." Lucas'ın söylediği şey ile kendime geldim. Cidden niye hep unutuyorum bu özel güç şeysini. Kapıya bakıp kapıyı kırdım. Çok havalı bir şey olduğuna eminim. Ama çoğu zaman garip hissettirdiği ortada.

İçeriye girdiğimizde, bütün odalara aynı olduğunu fark ettim. Burada da insan yoktu. Bu insanlar nerede Allah aşkına.

"Hiç kimse yok. İçimden bir ses, bir işler olduğunu söylüyor." Robin'e bakıp cidden mi der gibi baktım. Oda bana ne yapayım der gibi baktı.

"Şuan haritaya göre çok yanlış yerdeyiz."

"Bir dakika bu kanalizasyon haritası değil mi?"

"Evet" ona ciddi misin der gibi baktım. Ne çok bakıyorum değil mi?

"E peki nasıl oluyor da biz şuna bu binada ,bu haritayı kullanıyoruz?"

"Bilmiyorum ama bu binanın koridorları var bak." yanına gidip baktım. Cidden de bu binanın haritası gibiydi. Garip.

"Tamam o zaman görünmeden gitmemiz gerek. Ve buradan hemen çıkmalıyız. Çünkü galiba birileri geliyor."

Hızlıca kapıdan çıktık. Garip bir şekilde hiç insan yoktu. Koşmaya devam ettik.

"Ne kadar kaldı Steve?"

"Biraz daha yolumuz var."

Önümüze yine beyaz bir kapı çıktı. Kapıyı açmak zorunda kalmadım çünkü zaten aralıktı. Galiba babamlar buradaydı. Kapıyı hafif aralayıp içeriye baktım. Babam, Joyce ve Murray sandalyelerde bağlanmış bir şekilde oturuyorlardı. Koşup yanlarına gittik. Ellerindeki ipleri çözdük.

"Baba iyi misiniz? Diğerleri nerede?"

"Bilmiyorum. Arkamızdan gelen adamlardan kaçıyorduk. Onlar başka koridora girdiler."

"Tamam hadi kalkın onları aramaya gidiyoruz."

Hemen yola koyulduk. Steve ve babamın rehberliğinde gidiyorduk. Çok fazla koridor vardı. Cidden koridorlardan nefret etmeye başladım.

"Durun." durduğumu da gerçekten çok fazla insanın arkasında olduğumuzu fark ettim. Ama bizi değil önlerindeki şeyi umursuyor gibiydiler. Önlerinden yürümeye başladım. Etten duvarı yararak geçtim. Eleven, Mike, Jonathan ve Nancy'nin de herkesin önünde bir noktaya odaklandıklarını gördüm. Onlarda bir şeyi izliyor gibiydiler. Onların baktığı yere baktım.

Önümde bir cam vardı. Arkasında ise dev bir yarık. Çok fazla hareket ediyordu. Ki her hareket ettiğinde cam titriyordu. Eleven'ın omzuna dokundum.

"Eleven burada neler oluyor?"

"Yarık gittikçe büyüyor Maya. Daha burada olduğumuzu anlamadılar. Sanki içindeki şey çıkmak istiyormuş gibi. Bir an önce bir şeyler yapmalıyız."