Schrijfwedstrijd 2021 - gestopt

Opdracht 2 - @VanjaCodee

Met mijn winterjas en capuchon op liep ik naar buiten en keek of Tommy nergens was.
Ik zag een auto in de verte staan. 'vermoedelijk is dat Tommy, hij houdt me in de gaten'.
Met krakende knieën liep ik verder. Vanochtend ging alles verkeerd wat er verkeerd moest gaan. 'Tommy was zichzelf niet, hij had die cocaïne niet moeten gebruiken.'
Plots doken er twee lichten op van achter me. Ik moest hier heel snel weg.
Met knallende pijn in mijn borst door het rennen kwam ik in een steegje terecht.

Het steegje zag er verlaten uit met maar een lantaarnpaal in de verte, ook de zon verdween.
Plots uit het niets kwam er een zwart witte hond op me afgerend. Eerst was ik bang dat hij hondsdol was dus probeerde ik me tegen de muur aan te drukken, zodat hij voorbij zou gaan.

Hij rende niet door, hij bleef stilstaan en zweeg. Plots rook hij aan mijn jas. 'Nee, ik heb niets, ik heb niets.' Ik stond vastgenageld aan de stoep. De hond begon mijn hand te likken.
Ik bleef met samengeknepen ogen naar de hond kijken. 'Rachel,' klonk er. De hond hoorde een stem en rende het steegje uit. 'Wacht,' wilde ik roepen, maar de hond verdween.
'Tommy had me gevonden, ik rende uit alle macht het steegje door. Tot ik bij een café uitkwam. Voordat Tommy wist waar ik was dook ik het café binnen...

Rachel liep het café binnen en zag dezelfde stamgasten zitten. Een dame stond aan de bar.
Ze zat te roeren in haar drankje en merkte niet op dat ik naast haar ging zitten.
Hé Rachel?' Antwoorde Jenny en knipoogde. 'Graag hetzelfde als deze dame,' antwoordde ik.
Julia keek naar het drankje en stopte met roeren. 'Aangenaam Julia Wilson,' zei ze.
'Rachel Martin,' antwoordde ik. Waar is je vriend?' Vroeg Jenny de barvrouw ineens.
'Die zit thuis met vrienden wat te gamen, dus ik ben hier maar naartoe gekomen,' loog ik.
Julia keek me aan en droomde weg. 'Ook eenzaam, want ik, zie dat je wallen onder je ogen hebt, en ze weg hebt gewerkt met foundation.' Zei Julia met een knipoog.
Rachel en Julia moesten beiden lachen en toosten het glas. Na een glas of twee stond ik op. Waarna ik aan Jenny een stuk worst vroeg en de rekening betaalde.
Ik liep het café uit en zag plots ineens weer de hond op me afkomen. 'Wat heeft dat beest.' Dacht ik. Julia liep naast me en aaide ook het beest. Ik hurkte en gaf de hond het stuk worst.

Eenmaal weer terug in het appartement, kijkend of Tommy hier niet aanwezig was, griste ik al mijn persoonlijke spullen tevoorschijn. Ik trok mijn jurk uit en trok daarna een trui aan voor de kou buiten. Ik stopte alles in een grote tas en liep gauw het appartement uit. 'Weg hier,'
Ik rende bij de huizen achterlangs en zag een openstaande garagedeur.
Bukkend verstopte ik me op een matras achter in de garage. Met een deken die er lag deed ik mijn ogen dicht en bibberde zacht. 'Waarom,' snikte Rachel.
De zon scheen vroeg door het open raam en ik schok er wakker van. Ik zag ineens een hond.
Hij hijgde met zijn tong en zag mijn hand. Het stuk worst had hem goed gedaan.
Ik wilde hem aaien maar hij ging niet naar mij toe. De hond stoof ineens weg en een auto kwam bij de garagedeur. 'Rachel, je kunt je nu niet meer verstoppen, wat doe je allemaal en waar ben je geweest.' Riep een luide valse stem. Ik kwam tevoorschijn en schok. 'Tommy, ik ben gewoon...' riep Rachel. 'Hij had weer drugs gebruikt, nu zou hij me doodslaan,'

Tommy reageerde niet op mijn woorden hij bleef maar boze woorden roepen en vloeken.
Ik wist dat hier een honkbalknuppel lag en greep er voorzichtig naar. Met een grote slag sloeg ik Tommy tegen de grond. Hij gaf een kreet. Waardoor ik de kans had om weg te rennen.
Met mijn tas rende ik via de schuurdeur door de tuin naar de schuttingdeur.
Tommy vloog overeind en rende ook achter mij aan. 'Je kunt je niet verstoppen Rachel ik weet je te vinden! En als ik je niet vind dan weet de Politie je wel te arresteren!' riep hij.
Ik dook weg tegen de bumper van een rode Jeep. Tommy kwam langs de auto's gelopen waarna, ik wist dat hij mij zou vinden en wurgen. Op het moment dat Tommy net bij de bumper aankwam lopen dook ik weg achter de auto.
Tommy zag niemand bij de bumper en bleef zijn arm vasthouden. 'Als ik haar vind,' riep hij.
Hij liep langs de bumper en keek rondom de auto. Niemand was er meer te zien. Niemand.
Met pijnlijke scheuten liep hij terug zijn eigen weg te gaan. 'weet je waar IK was?'
Nadat Tommy bij de bumper was aangekomen was ik achter in de Jeep gaan liggen.

Ik lag in de achterbak van de Jeep en greep naar mijn buik... dit waren geen vlinders.
Ik ging terug naar huis terug naar mijn moeder deze keer had ze gelijk gehad
'Rachel je trekt met verkeerde mannen op.' Had ze gezegd. 'Ik kom naar huis mam,' zei ik.

Commentaar van buitenspel
Tops: leuk verhaal! Je omschrijft de emoties van de karakters ook leuk!
Tips:
Het verhaal is een beetje warrig; is de ik persoon nou dezelfde als Rachel of is dat weer iemand anders. Als je in een verhaal van point of view veranderd moet je dat wel aangeven. Ik dit geval wordt er ineens overgeschakeld naar de derdepersoon, en voor de lezer is het dan zowat onmogelijk om te volgen wat er gebeurd. Let daarop! Ik wil je er weer op wijzen dat er komma's ontbreken, als je ervoor zorgt dat overal waar het nodig is komma's staan leest het verhaal veel makkelijker door.

Cijfers:
Spelling en interpunctie: 6/10
Opdracht: 8/10
Verhaallijn: 5.5/10
Realistisch-heid: 7/10
Woordkeuze: 6.5/10
Diepgang: 6/10
Totaal: 6.5

Commentaar van mij:
Tops: Het is een leuk verhaal, je houdt je ook goed aan de opdracht!

Tips: Het verhaal is, voor mij, een beetje warrig. Probeer het een beetje volgbaar te maken.

Cijfers:
Spelling en interpunctie: 7/10
Opdracht: 8/10
Verhaallijn: 4/10
Realistisch-heid: 6.5/10
Woordkeuze: 7/10
Diepgang: 6/10
Totaal: 6.4

Gemiddeld: 6.5/10