Sa kasagsagan ng malakas n ulan..
kasabay nito ang Pagbuhos ng aking mga luha sa aking pisnge..
“I'm breaking up with you Riana..were done..”
Paulit ulit na aking naririnig.. na parang Ganon nalang kadaling tapusin ang limang taong pinagsamahan namin..
“Anu bang pinagsasabi mo Jason? Prank ba to? hahaha prank to noh?”
kinakabahan kung sabi sa kanya sabay tingin sa paligid.. baka prank lang to.
“Nasan mga kaibigan mo? bakit wala sila dito? Hmm P-prank to noh? san sila jean..kasabwat mo ba dito?hahaha ”
birthday ko ngayon eh..baka prank lang..
“Anung Prank? Riana listen we're not vloggers. Kakapanood mo yan ng Prank eh..Mahirap bang intindihin yun Riana? i said im breaking up with you Ayoko na sayo!! Please..tapusin na natin to..Ayoko na ng set up nato..bored nako..”
bored nako? bored ka na? unti unting nagsibagsakan ang mga taksil kung luha na bumabasa sa pisnge ko..
Pinagsasabi nito?
“Jason..anu ba? Wag ka namang ganyan.. birthday ko ngayon..kung prank Yan..Tama na its not funny..”
Bumakas ang pagkairita sa mukha ni Jason I know him kaya dun Natapos ang pag-asa ko na nagbibiro lang sya..
dumako ang mata ko sa pulsuhan nya ng hawakan nya iyon at unti-unting inalis ang Tanging palatandaan na meron kaming Pangako..Na ngayon ay unti-unti ng nawawala habang inaalis nya ang pagkakatali ng Promising bracelet namin..
“Here.. I Know we make a promise at saksi ang Promising bracelet nayan.. And now? magiging saksi ulit sya Ngayon..Tulad ng dati I'm Jason Mendez and i'm breaking up with you Kloriana Arnie Nañoz.. I'm sorry riana.. I'm not in love with you anymore..tapusin na natin to.”
Kasabay ng pagbitaw nya ng salitang yun lumapit sya sakin at binigay ang bracelet at unti unting naglaho sa paningin ko..
Para akong tanga na nakatayo sa harapan ng lahat ng tao dito.. i was supposed to be happy now and partying dahil birthday ko..bakit ganon..
What a surprising gift!!!
“Riana!?”
“What happened anung sabi ni Jason?”
“Bakit nagwalk out yung gagong yun?”
“Riana, Are you okay? bat kanila pinagtitinginan? hey riana?”
Halos wala akong narinig sa mga pinagsasabi ng mga kaibigan ko... At parang ayaw gumana ng utak ko ngayon.. Parang di nako makakapagrecover pa..
“Hindi..hindi yun totoo..Maayos pa namin to..Jason!..Jason!” Para akong tanga na kumaripas ng takbo para habulin si Jason..Mabuti nalang at di pa sya nakakaalis at mukhang may kausap pa sya..
Lalapit na sana akong para kausapin sya ng Makita kung yakapin nya ang kausap nya.. babae ba yung kayakap nya??
“Liezel?” napatingin ako sa mga kaibigan ko na sumunod pala sakin..
“Bakit sila nagyayakapan? Riana? Anu to? W-why?” tanong ni Jean na kaibigan ko..
Binalewala ko lahat ng yun at lumapit kay Jason..
“Jason..” bakas ang pagkagulat sa mukha ni Jason ng makita ako..ganon rin si Liezel....My Cousin..
“R-riana” nauutal na sambit ni liezel sa pangalan ko pero di ko yun pinansin at umiiyak na niyakan si Jason.
