Hayat sandığımdan da zor,
yaşadıklarıma rağmen,
halen daha fazla yorucu,
Ve fazla anlayışsız..
bu kadar fazla üzerime gelmemeli,
doluyum çünkü,
daha fazla dolabileceğim,
bir iğne ucu kadar bile, yer yok
yavaş, yavaş
patlama noktasına geliyorum..
Yakıyorum,
can yakıyorum,
az ya da çok, ne fark eder..
Bu hayat beni,
bunları yapmaya mecbur bırakıyor,
oysa ki benim kendimce,
yaptığım bir şey değil..
özgür irademi,
öyle bir şey yok,
azmettiriyor beni...
