~~ SERÇE ~~

1.BÖLÜM

Nerden bilebilirdim ki kader 'in bana bambaşka yollar çizeceğini ...

Aynanın karşısında gördüğüm kız eski Serçe değildi. Yüzünü boyayla maskelemiş gerçek kimliğini bir elbiseyle örtmüş Serçeydim ben.

Yaralı Serçe.

"Emin misin Serçe?"

Aynadan göz göze geldiğim sırdaşımı başımı sallayarak cevapladım.

"Bak Serçe o adam çok tehlikeliymiş, Nihat gibi değil. Yani, çok fazla!"

Devam etmeyerek sustu.

"Merhametsiz değil mi?"

Kafasını sallayarak cevapladı.

"İnine girenin ya cesedi yada hiç birşeyi çıkmıyormuş!"

Dedi beni vazgeçirmek için.

"Umurum da değil!"

İşaret parmağımı sol yanıma bastırdım.

"Buradaki yangını söndürmeden durmayacağım! Gerekirse tümüyle yanarım ama durmam!"
Öfkelenerek ayağa kalktı.

"Sait Koçerden bahsediyoruz Serçe! Kime bulaştığının farkında mısın? O adam anlarsa oyununu, seni diri diri gömer!"

Alayla güldüm.

"Gömsün!"

Tek kelimeyle özetlemiştim kararlılığımı. Ne olursa olsun dönmeyecektim bu işten.

"Şimdi bana o adamın nerede olduğunu öğren!"

Pes edercesine telefonunu eline aldı. Bir numara tuşladıktan sonra kulağına dayadı.

"Nerde?"

Bir süre karşı tarafı dinledi.

"Tamam!"

Diyerek telefonu kapattığın da bana döndü.

"Konağa dönüyormuş!"Dedi kuru bir şekilde.

"Bu kadar mı?"

"Ne diyeyim Serçe? Etrafı koruma kaynıyor, nasıl yaklaşacaksın adama?Farkında mısın bilmem ama adam normal biri değil! Hangi insan evladı etrafında bir ton korumayla dolaşır ki? "

Göz devirerek çıktım odamdan.

"Annemlere sizde olduğumu söyle!"

Aklımdaki planı devreye sokmam için bir geceye ihtiyaçım vardı.
Bir süre sonra Koçer konağının yakınlarında ıssız bir sokakta durmuştum. Yerdeki taşı elime alıp derin bir nefes alıp gözlerimi kapadım. Taşı alnıma vurduğum da vücuduma yayılan acıyla inleyerek yere çöktüm. Anlımdan akan sıvının kan olduğunun farkındaydım. Şimdi sıra geldi en zor kısma.

Kulağıma ilişen araba sesleriyle ayağa kalktım saçlarımı birazcık dağıtıktıktan sonra koşmaya başladım. Koştum koştum taki arabalar bakış açıma girene kadar. Arkama bakıyormuş gibi yapıp aniden önüme döndüm. Ve arabaları yeni yeni fark ediyormuşcasın durup gözlerimi irice açtım. Araba son anda frenlediğin de, hızla arbadan indi . Onunla göz göze gelmiştik. Kara bir deliği andıran gözleri kalın siyah kaşlarının çatılmasıyla erkeksi yüz hatlarını daha da çekici kılmıştı. Siyahlar içinde kasılan yapılı bedeni hem şaşkın hemde öfkeliydi.
Dolgun tapılası dudakları hafifçe kıpırdadığın da küfrettiğini anlamam uzun sürmedi. Kirli sakalını kapladığı yanakları içine çökerken iri elini kapıya uzatıp açmıştı. İşte o an nefesimi tuttum.Kader haklıydı. Korku bedenime nakşedilirken, uzun heybetli bedeniyle bir adım geriledim. Korkundan ölsen de bu işin geri dönüşünü yok Serçe. Çok geç..