~~ SERÇE ~~

1.BÖLÜM

DÜZENLENDİ

Dolu dolu yaşamalı her ne varsa. Mesela kimsi için soldurmamalı insan gülüşünü. Düştüm tutanım yok diyeceğine, düştüm ama kendim kendime yeterim diyip ayağa kalkmalı.

Benim hayat felsefem buydu. Ben kim miyim? Serçe! Babasının minik Serçesi. Annesinin gül kokulusu. Abisinin güzeli..

Hiç eksik hissetmedim bu güne kadar. Herşey her zaman istediğim gibi gitti.

Ama 25 haziran günü, saat 23.25'te herşey değişti. Serçe değişti. Herşeyiyle bambaşka birine büründü. İçindeki kız çocuğunu güzelce gizledi.

Ve benim hikayem o gün başladı..

Kalbim ilk atışını inatçı bir adam için atmıştı. Çok inatçıydı, çok mükemmeldi çok. Nihat. Nihat ilk adımımdı. İlk acım, ilk kalp ağrım.

Aylarca koştu peşimden. Günden güne kalbimde ona karşı filizlenen sevdam benim en büyük yenilgim olmuştu. İlk kez bir erkek sınırlarımı ihlal ediyordu. Aptal gibiydim. Herşeyi toz pembe görüyordum. Yine de mükemmel bi histi..

Evlen benimle Dediği gün gözüm hiç bişey görmemişti. İlk kez mantığımla değilde kalbimle harekettim ve evet dedim.

Sonuçta beni seviyordu ve bende onu seviyordum. Günlerce aylarca peşimden koşan adamdı. İlk kalp ağrımdı. Beni yaralayacağını bilemezdim.

Geçmiş diğer yarıydı insanın değil mi? Benim değildi. Benim yaramdı geçmiş, yarım kalmışımdı.

Elimdeki elbiseyle sokağa çıkarken aklıma tek bişey vardı. Nihat!

Nice umutlarla giydiğim elbiseyi şimdi kendi ellerimle yakıyordum. Tıpkı onun da beni yaktığı gibi..

Gözlerimi kapattığım da zihnim de yankılanıyordu o gece..

~~

"Nerede kaldı kızım bunlar? Kız istemeye geceye yarası gelindiği nerede görülmüş?"

Annemin haklı sitemiyle gergince parmaklarımla oynamaya devam ettim. Yavaş yavaş babamda öfkeleniyordu.

"Belki bir aksilik çıkmıştır daye dur hele hemen celalenme! Koskoca Koçerler sonuçta, senin benim gibi insanlar mı sanki?"

Dedi ablam annemi yatıştırmak adına. Bir kaç saniye sonra duyduğum zil sesiyle ayağa fırlamıştım.

"Geldiler.."

Kapıya varmam zamanımı alamamıştı. Açtığım kapıda heyecanla onları beklerken,şapkasını başından indiren kahyahla gülüşüm yüzümde soldu.

"Ağam dedi ki boşa beklemesinler, biz vazgeçtik!"

Adamın söyledikleri kulağımda uğuldamaya başlamıştı. Söylediklerinin kaderimi sonsuza kadar değiştireceğinden habersizdim..

~~

Bu kadarı ile kalmamıştı hiç birşey. Bir kaç gün sonra sevdiğim adam ablamı istemeye gelmişti. Günlerce peşimden koşan adam ablamla saman altından su yürütüyordu.

Çok sonradan fark ettim ki küçük bir eğlencenin kurbanı olmuştum. Onlar için küçük benim için büyük olan idaa beni hiç olmayacak bir kadına çevirmişti.

Şimdi kızgın ve kırgın bir Serçeydim. En hasas noktasından yara almış yaralı bir Serçe. Ölümün kıyılarında dolaşan ben, beni yaralayanları yaralamadan durmayacaktım.

İlk adımım Sait Koçer'di. Ulaşılmaz hükümdar. Gaddar diye nitelendirdikleri Koçer veliahtı. Koçer aşiretin en büyük oğulları.

Bu uğurda bundan iki katı daha yara alsam da umrumda değildi. Yandığım kadar yakmadan durmayacaktım.