Παγιδευμένοι [Editing]

🏅 32ο Κεφάλαιο

Εκείνος την ακολούθησε και έκατσε απέναντι της.

"Δεν ξεχνάω ότι εσύ μίλησες στον διευθυντή... Αλλά από σένα ξεκίνησε όλο αυτό, από σένα έπρεπε και να τελειώσει"

"Ξέρεις κάτι? Είσαι αχάριστος! Γιατί δεν είχα καμία υποχρέωση να το κάνω, αλλά παρόλα αυτά μπήκα σε κίνδυνο μόνο και μόνο γιατί εσύ είσαι χέστης και δεν μπορούσες να παραδεχτείς ποιος σε χτύπησε!!" του φώναξε κι εκείνος έμεινε να την καρφώνει με τα γαλάζια του μάτια.

Κούνησε απαλά το κεφάλι του και έσφιξε το γυναικείο του σαγόνι.

Τα μάτια του άρχισαν να βουρκώνουν και κοίταξε κάτω, ενώ η Άσλευ έπαθε σοκ που τον είδε έτσι.

"Ξέρεις πόσο.... πονούσα... Όλες αυτές τις μέρες?... Ξέρεις πόσο πονούσα στην ιδέα και μόνο ότι θα χάσω τους εθνικούς?" η φωνή του σοβαρή, οι ματιές τους ενωμένες.

"Προσπαθώ εδώ και χρόνια να μπω εθνική και επιτέλους έπιασα όριο στην προπόνηση... Το μόνο που είχα να κάνω ήταν να το πιάσω και στους αγώνες... Μπορείς να σκεφτείς με το μικρό μυαλουδάκι σου... πόσο υπέφερα όταν πλησίαζαν οι μέρες και εγώ ακόμα περπατούσα κουτσαίνοντας?" ρώτησε, αλλά η Άσλευ έμεινε σιωπηλή.

"Μπορείς να καταλάβεις ότι όσο εσύ έκανες εντατικές προπονήσεις και προετοιμαζόσουν για τους εθνικούς... εγώ έκανα φυσικοθεραπείες και προσπαθούσα να λυγίσω το γόνατο μου?"

"Το έπιασες όμως το όριο"

"Και σακατεύτηκα χειρότερα. Με φορείο με έβγαλαν από την πισίνα. Και ήμουν με πατερίτσες μετά αν θυμάσαι. Και ο ομοσπονδιακός ήρθε και μας είπε 'sorry guys, θέλαμε και δεύτερο όριο'... Και κάθομαι τα βάζω με τον εαυτό μου που δεν μπόρεσα να τρέξω και τα άλλα αγωνίσματα μου... Γιατί δεν μπόρεσα? Γιατί ο πρώην σου μου έσπασε το γόνατο. Για αυτό"

Τα βλέμματα τους ενωμένα. Η Άσλευ σιωπηλή.

"Οπότε αν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα το να με αποκαλείς χέστη που δεν κάρφωσα τον Τζόσουα, ο οποίος θα μπορούσε να μου σπάσει και το άλλο πόδι, κάν'το" η φωνή του ήρεμη, το βλέμμα του σοβαρό και πληγωμένο ταυτόχρονα.

Οι ματιές τους δεν ξεκόλλησαν.

Η Άσλευ πρώτη κοίταξε αλλού, σαν να ένιωσε άσχημα.

Η ματιά της πάνω στο τραπέζι όταν ψιθύρισε.

"Συγγνώμη... Απλά με κατηγορείς συνέχεια κι εγώ αμύνομαι. Αν σταματήσεις να με κατηγορείς, θα σταματήσω και να αμύνομαι"