သူစံအိမ္ေလးသည္ ေျမေအာက္ခန္းေတြ ၊ စတိုခန္းေတြ အမ်ားႀကီးရိွတဲ့ ေရွးက်တဲ့ စံအိမ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။
ထိုေကာင္ေလးကို အစက ေျမေအာက္ခန္းမွာ ပိတ္ေလွာင္ထားေပမယ့္ သူမွားခဲ့မိၿပီးေနာက္ေန့ တနည္း ေကာင္ေလး အဖ်ားႀကီးတဲ့ေန့ကစၿပီး သူအခန္းေျပာင္းထားခဲ့မိေတာ့သည္။
ေဂ်ာင္ဟိုေဆာ့ဆိုေသာသူကို မုန္းတီးၿပီး
သူခံစားရသလို ျပန္ခံစားရေအာင္ လို
ထိုေကာင္ေလးကို ဓားစာခံအေနနဲ႔ သာ ထိုေကာင္ေလးကို ဖမ္းေခၚလာခဲ့ျခင္းေၾကာင့္လားမသိ ထိုေကာင္ေလးအေပၚ
အခုတေလာ သနားစိတ္ေတြ ဝင္မိလာေနသည္။
ဒီလိုျဖစ္မိရင္ သူရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ပ်က္စီးကုန္မွာလဲ သူသိလ်က္နဲ႔။
"မင္းက ဘယ္လို႔လုပ္ၿပီးး!!!"
"ကိုယ္ေကာင္ေလးကို ျပန္စစ္ေဆးဖို႔ေလ ၊ "
ဒီေကာင္းေလးအေၾကာင္းကို သိတဲ့ တဦးတည္းေသာသူ
တနည္း ေဒါက္တာ လီယြန္းဂ်ယ္။
သူစံအိမ္ေလးသို တဖန္ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။
အာ့ေန့က သူအရမ္းစိတ္ပူၿပီး ယံုၾကည္ရဆံုးလူျဖစ္တဲ့
ေဒါက္တာစဉ္းစားေတာ့ ယြန္းဂ်ယ္ကိုသာ ေခါင္းထဲေပၚလာသည္။
"ဟိတ္ေကာင္ ထယ္ေယာင္း တံခါးမဖြင့္ေပးဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ? "
"ဪ ေအး!!!"
"ဒါနဲ႔ သူကိုဘယ္အခ်ိန္ထိ မင္းအခုလို ပိတ္ေလွာင္ထားမွာလဲကြာ ၊ သူကဘာအမွားမွလဲမလုပ္တာဘဲ!!"
"ငါ အညိုးေတြေက်တဲ့အထိ!!"
"မင္းတကယ္ပဲ ဟူးးးး
ငါလဲ မင္းေျကာင့္ ေဒါက္တာတေယာက္ျဖစ္ၿပီး ဘာေတြလုပ္ေနမိမွန္းမသိေတာ့ဘူး!!! "
ယြန္းဂ်ယ္ကိုဘာမျွပန္မေျဖဘဲ တံခါးေလးကိုသာဖြင့္ေပးမိလိုက္ေတာ့ ေခါင္းတခါခါနဲ႔ ယြန္းဂ်ယ္တေယာက္အရင္ဝင္သြားေၾတာ့မွ သူလိုက္ဝင္လာမိသည္။
"ဒီႀကိဳးေတြလဲ ေျဖစမ္း ထယ္ေယာင္းး!!"
ယြန္းဂ်ယ္စကားကိုသူဂရုမစိုက္ဘဲေနေတာ့ ယြန္းဂ်ယ္ကပဲ
ေဆးအိတ္ထဲက ကတ္ေၾကးေလးထုပ္ကာ ေကာင္းေလးပါးစပ္ကပိတ္ထားတဲ့ ႀကိဳးေတြနဲ႔ လက္နဲ႔ ေျခေထာက္က ႀကိဳးေတြကိုေျဖေပးလိုက္သည္။
YOU ARE READING
C A G E☑️Complete
Fanfiction"လုပ်ချင်တာလုပ်ပြီး တောင်းပန်တယ်ဆိုတဲ့စကားတခွန်းနဲ့ ကျေနပ်ရမှာတဲ့လား?"
