Creepypasta X Okuyucu

《Sonic.exe》

• Biliyor musunuz, dün denize götürüldüm ama düşünebildiğim tek şey kendini Tanrı olarak gören psikopatla nasıl bir x okuyucu yazabilirim oldu :D
Pişman değilim çünkü deniz zaten soğuktu.

[Bunu nasıl yazacağım hakkında pek bir fikrim yok. Çok yargılamayın, saçma gelebilir. Hala pek profesyonel değilim.]

• Ailenin mezarının başında duruyordun. Yorgun gözlerle etrafı süzdün ve elindeki çiçeği daha sıkı tuttun. Bir hışımla yere fırlattın.

  "İnsanlar iğrenç ve acınası varlıklar."

Duyduğun sesle arkanı döndün. Kimse yoktu. Belki biri bile yoktu, aklın sana oyun oynuyordu. Sana gerçekten düşündüğün şeyi kabul ettirmeye çalışıyordu. Kendi türünden nefret etmek.
Ailenin ikiside doktordu. Dünyanın çoğunun arzuları için bir deneye gönüllü olmuşlardı. Ikisi de deney bitmeden ölmüştü.

Evine gitmeden annenin seni hep götürdüğü göle gitmeye karar verdin. Çünkü bir daha oraya gideceğini düşünmüyordun.
Arabanı kenara çektin. Derin bir nefes alarak kapıyı açtın ve aşağı indin. Çok dikkatli bakmadın ama gözünün önünden bir şeyin geçtiği fark ettin. Gözlerini ovdun ve tekrar baktın.
"Tanrı bana oyun mu oynuyor?"

"Tanrın gerçek bile değil ama ben öyleyim."

Aklının tekrar konuştuğunu sandın ve ellerini cebine koyarak yürümeye devam ettin.
"Belki öyle. Yoksa bana yardım ederdi değil mi? Hayat benimle alay ediyor. Ailem olmadan hayatım eğlenceli değil."

"O zaman canına son ver."

"Haha.. Bilmem~ Öbür dünyada çok eğlenceli olmayacak."

"Aileni göreceksin. Bunun nesi sıkıcı?"

"Nerden bilebilirsin zehirli ses? Tanrı hani gerçek değildi? Öbür dünyanın gerçekliğini nasıl savunabilirsin?"

"..."

"Sende neye inandığını bilmiyorsun değil mi? Aha bu çok da sıkıcı değil. İlginç düşüncelerin var. Daha çok dinlemek istiyorum."

"Zehirli ses mi? Beni aklında mı zannediyorsun insan? Ne acınası. Ben gerçeğim, ben Tanrı'yım!"

"Tanrı olmak çok mu hoşuna gidiyor? Neden?? Çok güçlü oldukları için mi? Bunun için Tanrı olmaya gerek yok. Bence sen insanların sana boyun eğmesini seviyorsun. Insanları iğrenç ve gereksiz varlıklar olarak görüyorsun. Haksız değilsin. Türümüze karşı olan inancı bende kaybettim."
Kaşlarını çattın ve arkanı döndün.

"Sonic??.........Ah şimdi anladım. Seni zihnimin sesi zannetmiştim ama kendini Tanrı zanneden bir kirpininmiş."

"Ölmek mi istiyorsun?"

"Hala anlayamadın mı? Hayat saçma ama katlanılamaz değil. Ilgi çekici şeyler var. Senin gibi varlıklar. Mistikler ve kara geçmişi olan katiller. Büyü ve kehanetler. Kendimi sanırım bunlara adayacağım. Bunlar ilgimi çekiyor."

"Komiksin insan. Seni öylece bıraksam bile katillerden biri seni öldürür. Bu ormanda hayatta kalamazsın, vazgeç."

"Benim için mi endişeleniyorsun?"
"..."
"Hahahaha şaka yapıyorum. Yinede bu çok tatlı olurdu. Ölmekten korkmuyorum. Sadece ben ölene kadar beni eğlendirmelerini istiyorum."

"Ilginçsiniz. Insanlar ilginç. Hepsinin ortak bir arzusu yok. Hepiniz farklı şeyleri seviyorsunuz. Aşık oluyorsunuz, korkuyorsunuz ama senin gibiler daha çok ilgimi çekiyor. Ölümden korkmayanlar. Eğlencenin ve heyecanın peşinde olanlar. Diğerlerinin yapmadığını yapmak isteyenler."

"Bu konuşma nereye gidiyor Bay Tanrı?"

"Proxyleri ve Zalgoidleri takip etmek istiyorsun değil mi? Sihirlerle uğraşmak istiyorsun. Yanımda kal. Sana bir yol çizerim ama dediklerimi yapacaksın. Tch..belki sonrasında birkaç numara öğrenebilirsin. Senden sadece yanımda durmanı istiyorum. İnsanlardan sıkılmadığım üzere seni hayatta tutacağım." 

"Bu çok ilginç. Pekala, kabul ediyorum. Ama ölmeyeceğimi garanti etmen gerek."

"Daha az önce ölmekten korkmadığını söylemiştin."

"Korkmuyorum. Ama Tanrı Sonic beni bizzat bu dünyaya sokacaksa, hemen ölmek istemiyorum. Hadi ama, ben bile o kadar çabuk ölmek istemem."

"Pekala seni koruyacağım. Ama ölmek üzereyken bana yağ çekme, en nefret ettiğim şeydir."

"Ama yalvarabilirim değil mi?"

"Istediğin kadar."

×××
Abi, hiç benlik değildi sanki. Hiç x okuyucu gibi olmadı la. Belki yeniden yazarım.