Gözyaşı

10. BÖLÜM

Korku ve endişeyle geçen otuz sekiz günün ardından  Zeynep hanım, Ahmet bey, Fidan,  İlhan bey in onlar için ayarladığı özel odalarda kalıyorlardı evlerine dönüşümlü olarak gidiyorlardı. Esra anne ve babasıyla hastaneye gelip geçmiş olsun deyip gittiler. Esra Demir'i görmek istiyordu ama hangi sıfatla isteyecekti. Onun o hastane odasında çaresiz ve ölümle cebelleşiyor olması Esra hiç bir şey yapamıyor olması Esra'yı, Demir'den bile daha çaresiz ve mutsuz ediyordu. Demir'i  görmek istiyordu onunla yanında olmak elini tutmak ben buradayım demek  istiyordu. Ayla arayıp "Ayla lütfen Demir'i görmek istiyorum ben hastaneye gelince benim Demir'in yanına girmemi sağlayın lütfen."

"Tamam canım Kaan'la konuşup seni arayacağım"

Kaan hem iş hem de Demir'in yokluğunda Ahmet beye  yardımcı oluyordu. Hastane iş ev arasında mekik dokuyordu. Zeynep hanım çok gerekmedikçe eve gitmiyordu biricik oğlu için gece gündüz dua ediyordu. Ahmet bey oğlunun durumundan dolayı iş de zorlanıyordu. Cavidan hanım ve Kaan'ın yardımı sayesinde işten geri kalan zamanı hastanede oğlunun yanın da geçiriyordu.

Zaman zaman Demir'in kalp atışları hızlanıp bağlı olduğu cihazlardan ses geliyordu doktorlar müdahale ediyorlardı ailesi endişeli üzüntüyle bekleyişlerine devam ediyorlardı.

Ayla Kaan'la konuşup Esra'nın Demir'i görmek istediğini anlatıp Kaan'dan yardım istedi Kaan derin bir nefes alıp "Benimde aklıma geldi belki Demir uyanmak için Esra'yı bekliyordur ben bir çare düşüneceğim''. Ayla kocasına sarılıp Öptü ''Akılı kocam benim iyi ki varsın ama çok yoruldun"

"Sende iyi ki varsın ay parçam olsun yorgunluk geçer insan insana böyle günlerde lazım tek üzüntüm seni ihmal etmem."

Ayla kocasına sarılıp başını boynuna gömüp kokladı elleriyle yüzünü avuçladı gözlerine bakıp. ''İyi ki varsın seni seviyorum ve beni de ihmal etmiyorsun herkese her şeye yetişmeye çalışıyorsun.''

,,,,,,,

Yoğun bakımda Koridorunda bekleyen Zeynep Hanım ve Fidan yatan Demir'e pencereden bakıp dua ediyorlardı. Fidan , Demir'i görmek için İlhan beyden  izin aldı yanına girip konuşmak için hemşirenin giydirdiği özel kıyafetleri giyip Demir'in yanına girip elini tutu.

 "Uyan annen baban ben seni bekliyoruz biliyorum ben seni hep yalnız bıraktım ama bundan sonra olmayacak sen bir uyan bak gör nasıl bir evliliğimiz  olacak sana çok iyi bir  arkadaş olacağım"  Fidan konuşurken Demir'in kalp atışı hızlandı Fidan makinelerden  gelen sesi duyunca korkuyla "N ne oluyor" içeri giren  doktorlar Fidan'a çıkmasını söylerken Fidan endişeyle "Ne oluyor ona bir şey söyleyin" tam çıkacakken duyduğuyla şok oldu bildiği hissettiği gerçek yüzüne vuruldu kocası o yatakta bilinçsiz yatarken bile dudaklarından bir kişinin adını fısıldadı. "ESRA"

Sayıklıyordu  o halde bile aklında Esra vardı. Gözünden akan yaşı silip koridorda oğlunu yatığı odanın penceresinden göz yaşıyla doktorların oğluna müdahale etmelerini izlerken yine hemşire pencerenin perdesini kapatmışlardı Fidan Zeynep Hanıma yanına gelip korkuyla İlhan beyin kendilerine bilgi vermesini bekliyorlardı. İlhan bey odadan çıkınca Zeynep Hanım ve Fidan korkulu gözlerle ve soru soran bakışlarıyla İlhan beyden iyi bir haber bekliyorlardı.

 "Korkulacak bir durum yok her zamanki ataklardan birini geçirdi oda buraya dönmesine yardım edecek bekleyeceğiz sakin olun  Demir için güçlü olun."

Bekleyen gelin kaynana yanlarına yaklaşan Fidan'ın annesi babasını görünce Fidan kalkıp onlara sarıldı'' Hoş geldiniz''  Serpil hanım ve Muhsin bey '' Hoş bulduk kızım geçmiş olsun Demir'in durumunda   bir düzelme var mı?''  ''Beliyoruz''  Zeynep hanım Serpil hanımı ve Muhsin beyi görünce ''Hoş geldiniz'' ''Hoş bulduk çok geçmiş olsun''  oturup acılı anneye destek oldu Muhsin Bey "hasta ziyareti kısa olur Serpil biz  kalkalım"