• تتگ ماهی دریا ندیده، ۳/۴ سطحِ زمین است.
• ماهی، در آسمانِ واژگون پرواز می کرد.
• قفس، آسمان را از پرواز می گیرد.
• به حال پرنده ای اشک می ریزم که مرگ، درِ قفس را به رویش گشود.
• پرواز، جز در قفسِ آسمان نمی گنجد.
• به عقیده قفس، آسمان جای پرواز نیست.
• خرابه می آید، آبادی قفس، به چشمِ جغد.
• ماهیِ رقصان تنگِ بلور آب نمی داند که دنیایش با یک تلنگر کن فیکن می شود.
• در برکه بی آبی، بود و نبودی ندارد، ماهی.
• آزادی، قفس پذیرفته شده است.
• ماهی، در حرکت، نوازشِ آب را احساس می کند.
• ماهی مطرود مانداب، به دریا فکر می کند.
• ماهی در بی آبی غرق می شود.
• زلالی آب، قلاب ماهی گیری را لو می دهد.
• ماهی ساده لوح روی آب می آید تا از تثجه گربه تشکر کند.
• گربه از زیباییِ ماهی، تعریف دیگری دارد.
• ماهی زیرک، جنسِ نگاه گربه را تشخیص می دهد.
• موش ترسو پرید توی دهان گربه.
![](https://img.wattpad.com/cover/254694927-288-k447289.jpg)
YOU ARE READING
Moon is Worried About Earth
Poetryگلکار، عباس(1386).ماه نگران زمین است.تهران:نگار و نیما(انتشارات نگیما) این اثر به نام کاریکلماتور یا همان کاریکاتور کلمه ها شناخته می شود. یادداشتی که قرار نبود نوشته شود: ای کاش نبودنت را هم با خودت برده بودی!