ထိုလူကြီးက လက်ထဲမှ လူနာသတင်းမေးလာသည်ပီသစေသော မုန့်ထုပ်များကို စားပွဲပေါ်တွင် တင်သည်။ အနည်းငယ်နွမ်းလျနေပုံက ဆေးရုံညဂျူတီမှ တန်းလာဟန်ရှိသည်။မနေ့က လင်းထက်တို့ Team က 24 နာရီဂျူတီကျသည်။ ထို့ကြောင့် တန်းလာသည်ဟု ခန့်မှန်းနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။
မနေ့က သိပ်စကားမပြောသော်လည်း ယခုလို တာဝန်ပြီးသည်နှင့် သတင်းမေးလာသည်ကို တွေးမိတော့ ပျော်သွားသလို ဖြစ်ပြန်သည်။
"မင်းကိုအောက်မဆင်းခိုင်းစေချင်လို့ အခန်းထဲထိလာလိုက်တာ"
သူက ဖြေရှင်းချက်ပေးသည်။
"ဟုတ် ရပါတယ်"
"လက်က သက်သာလား"
"ဟုတ်ကဲ့"
"အင်း ကိုက်တော့ကိုက်မှာပေါ့၊ ဆေးတော့သောက်တယ်မဟုတ်လား"
"ဟုတ် သောက်တယ်"
အမေးတစ်ခွန်းအဖြေတစ်ခွန်းနဲ့ နှစ်ယောက်ကြားတိတ်ဆိတ်သွားပြန်သည်။ လင်းထက် ပျော်ရွှင်နေသော်လည်း မည်သို့ဧည့်ခံစကား၊ ကျေးဇူးတင်စကား စပြောရမည်ကိုတော့ စဥ်းစားမရဖြစ်နေသည်။
မိမိဘက်မှသာ သဘောကျရင်းနှီးသလိုရှိနေပေမယ့် လုပ်ငန်းခွင်တာဝန်အကြောင်းမှလွဲ၍ အခြားမည်သည့်အကြောင်းမှ ထိုလူကြီးနှင့် ရင်းရင်းနှီးနှီး မပြောဖူးသေးပါလေ။
နှစ်ယောက်လုံး ခေတ္တတိတ်ဆိတ်နေပြီး အတန်ကြာမှ ဦးဖြိုးစည်လင်းသူက စပြောလာသည်။
"ငါတောင်းပန်ပါတယ်"
"ဗျာ"
အဆက်အစပ်မရှိ၍ နားမလည်နိုင်စွာကြည့်မိတော့ သူက မျက်နှာလွှဲသည်။
"ဟိုနေ့က ငါပြောလိုက်တာလေ၊ အဲ့ဒါကြောင့် မင်းအခုလို..."
သူကဆက်မပြောဘဲ စကားကိုရပ်သည်။ ထိုလူကြီးပြောမှ ထိုကိစ္စတိုက်ဆိုင်လွန်းသည်ကို လင်းထက် သတိရသည်။
"အာ...အစ်ကိုကလည်း မဆိုင်တာကြီးကို၊ တကယ်တော့ ကျွန်တော်က အစ်ကို့ကိုတောင် ကျေးဇူးတင်ရမှာ၊ အစ်ကိုသာ အချိန်မှီဝင်မဆွဲရင် အဲ့နားတင် ကျွန်တော်သေသွားနိုင်တာ"
YOU ARE READING
သားဖွားခန်းက ရင်ခုန်သံ(သားဖြားခန္းက ရင္ခုန္သံ)(Complete)
Fantasy👨🏻⚕️ Main Chapter 10 parts + After Falling In Love 15 parts🌸
Chapter-8(Unicode)
Start from the beginning
