Kızıl Tutku

DOKUZ

***Düzenlenmiş bölümdür. Diğer bölümler de düzenlenecektir.***

Masasının üzerindeki küçük kaktüse yavaşça parmaklarını dokundurup çekerken Viyana'da yaşadıklarının etkisinden çıkamıyordu genç kız. İlk defa böyle mutlu olmuştu. Yeşil gözlü adam onu sanki başka bir evrene götürmüş gibiydi çünkü bu yaşananların gerçek olmuş olmasına hâlâ inanamıyordu.

İnce parmakları kahve fincanının kulpunu kavrarken usulca dudaklarına dokundurup fındıklı kahvesinin tadını damaklarına yayarak içti. İçindeki mutlulukla dolan bir dağ patlayıp tüm etrafa yayılmak istercesine gülümsetiyordu genç kızı.

Kalbi böylesi bir hisle ilk defa sarmalanıyordu. Aşinası olmadığı bu hisse doyamazken her geçen dakika daha da fazla yoğunlaşıyordu kalbini sarmalayan his.

Telefonunun zil sesi odayı doldururken kahve fincanını bırakıp telefonuna uzandı.

Aral Bey arıyor...

Bakışlarına takılan dudaklarına gülümseme olarak dönerken çağrıyı yanıtladı naif sesiyle.

"Efendim Aral Bey."

"Odama gel."

Telefon yüzüne kapanırken şaşkınlıkla kaşlarını çatarak öylece telefonuna bakakaldı. Ne olmuştu böyle bu adama birden?

Telefonunu pantolonunun arka cebine koyarak patronunun odasının önünde durdu. Derin bir nefesi ciğerlerine hapsedip kapıyı tıklattıktan birkaç saniye sonra açarak içeriye girdi.

"Buyurun Aral Bey."deyip birkaç adımda patronunun masasının tam karşısında durunca kendisine çevrildi yeşil gözler.

Eline aldığı kutuyu karşısındaki kadına uzatan adam şaşkın bakışların odağı olurken dudakları yukarı doğru hafif bir açıyla kıvrıldı.

"Bu nedir Aral Bey?"

"Otur ve aç."

Sorgulayıcı bakışları yeşil gözleri bulurken kendisine uzatılan kutuyu alıp masanın yan tarafındaki koltuğa oturdu.

Bir kutu çikolataya batırılmış çilek.

Gözleri parıldayan kadına tebessümle bakarken kendisine dönen bakışlar beraberinde geniş bir tebessümü de getirmişti.

"Bunlar bana mı? İyi de kimden?"

"Benden sana."

Genç kızın şaşkınlığı katlanarak artarken kendisine gülen yüzüyle bakan adama karşın kocaman bir tebessüm yerleştirdi yüzüne.

"Çok teşekkür ederim Aral Bey. Bunlar çok güzel."

"Güzelse ye hadi ne duruyorsun?"

"Ben odama geçeyim çalışırken yerim Aral Bey. Çok teşekkür ederim."

Yerinden kalkan adam ağır adımlarla genç kadının karşısına geçip eğilerek çenesini kavrayıp başını yukarı kaldırdı.

"Burada, benim yanımda yiyeceksin. O çikolatalar bitmeden odana gidemezsin."

Dudaklarını hızlı bir şekilde kendisine büyülenmiş gibi bakan kadının dudaklarına dokundurup geri çekildi.