Artık dayanamayıp koluna dokundum. "Ağlama lütfenn o seni böyle görmek istemezdi" dedim. Sanki ben çok iyiymişim gibi çocuğa akıl verdiyordum.
"O gittikten sonra bende küstüm hayata yavaş yavaş toparladım kendimi annem benim kadar güçlü olamamıştı.
Bu acıya dayanamayıp oda ablamın yanına gitti. Buda bana ikinci darbe oldu babamla birbirimizi idare etmeye çalışıyorduk.
On yaşında bunca şeye dayanmak biraz zorluyordu beni, babamla bu günlere kadar geldik. Ablamın ve annemin peş peşe ölümü beni çok yıpratmış hırçın bir çocuk olmuştum. Gittiğim her okulda bir sorun çıkardım.
Kaç kere disiplin cezaları yedim. Şehirde gitmediğim okul kalmadı babamda son çare beni buraya gönderdi. O İstanbul'da kaldı.
Sizin okula geldiğimde çok isteksizdim ama sınıfa girer girmez sen dikkatimi çektin. Gözümün önünde ablam belirdi sanki. Onun gibi diktin yüzünü gökyüzüne gözünde ablamın gözünde gördüklerimi gördüm Rüya ablama bir yardımım dokunmadı ama belki sana dokunur ablamı hayatta tutamadım bari seni hayata döndürürüm diye düşündüm.
Ama sen niyetimi yanlış anladın belkide ben yanlış yaklaştım sana bilmiyorum ama niyetim seni hayata tekrar bağlamak,sonununda ablam gibi olmasını istemiyorum anladın mı?" diyerek tekrar düşürdü gözyaşını.
Benimde istemsizce dökülüvermişti gözümde ki yaşlar, zaten ağlamaya bahane arıyordum buda tuzu biberi olmuştu. Gözyaşlarımı silip "Çok güçlü bir çocuksun bunları atlatman bir mucize" dedim.
"Evet bende öyle düşünüyorum her ne kadar zorda olsa başardım ve şuan gayet iyiyim" dedi.
Merakla "peki ya baban, baban bu peşi sıra olan ölümlere ne tepki verdi? diye sordum.
"Babam her ne kadar etkilenmemiş gibi davransada gece bahçenin en kuytu köşesine geçer gökyüzüne bakarak ağlardı. Ama bu ölümler onu asla yıldırmamış aksine daha da hırslandırmıştı.Kendini işlerine verdi çok başarılı bir mimar oldu.
Bende okulu bitirirsem kendi şirketimizde çalışmaya başlayacağım" dedi. "Çok güzel" dedim. Gülümseyip "evet böyle işte mucizevi bir şekilde hayattayım" dedi gülerek sonra ekledi
"Peki sen, inanır mısın mucizelere?"
Tekrar kaldırdım kafamı gökyüzüne
"Eskiden inanırdım. Masallara, prenslere, öptüğü kurbağayı prense çeviren prensese, yedi cüceleri varken bir erkeğe muhtaç olan pamuk presese, sevdiği adamın saçlarını kesmesine izin veren Rapunzele,
sadece bir ayakkabı ile sevdiği evleneceği kadını bulmaya çalışan aptal prense her şeye çok inanırdım. Mucizelerin olacağı düşüncesi ile yaşardım ama şuan şu üç aydır o masallarında,
mucizelerinde yalan olduğunu anladım. Aslında mucize diye bir şey yokmuş sadece kendimizi kandırmışız gibime geliyor. Masallarda yalan,mucizelerde,umutlarda ben sadece yaşıyorum artık sadece nefes alıyorum buda benim için yeterli. Mucizelere inanacak ne gücüm ne de inancım kaldı" dedim.
Kısa bir sessizlik oldu. İkimizde kafamızı kaldırmış gökyüzüne bakıyorduk. Söylediklerim onu etkilemiş olmalıydı ki sadece susuyordu.O sırada Çağatay "Rüya?" dedi. "Efendim?" diyerek döndüm. Gözlerimin içine bakıp "Sıra sende kaçmak yok" dedi.
Kafamı çevirip "ben sana anlatacağım diye bir şey dediğimi hatırlamıyorum" dedim.
Çağatay of çekip "Lütfen aramızda kalacak bilmek istiyorum ne yaşadığını, öğrenmek sana yardım etmek istiyorum lütfen" dedi. Hiç emin değildim. Bir yanım anlatmak istiyor diğer yanımda istemsizce korkuyordu.
"Bana yardım edemezsin benim artık gücüm yok beynimde kalbimde durdu ben sadece nefes alan günahtır verilen cana kıyılmaz diyerek ölümü bekleyen aciz bir canlıyım o kadar" dedim.
Çağatay kaşlarını çatıp
"Allah'ın verdiği her şey imtihandır şuan isyan ederek hata yapıyorsun önünde çok güzel günler var ve sen bunu elinin ucu ile itiyorsun" dedi.
Yine sustum haklıydı çünkü ne diyebilirdim ki. Derin bir nefes alıp ona döndüm. Sanırım anlatmam gerekti. Tekrar anlatıp o anı yaşamayı her ne kadar istemesem de onunda bir şeyleri bilmeye hakkı vardı.
"Bir bardak su verir misin anlatacağım her şeyi,ne bilmek istiyorsan her şeyi anlatıcam kaçmak yok bu sefer anlatıcam"dedim.
Hızla kalkıp su getirmeye gitti. O gidince kafamı tekrar gökyüzüne kaldırdım derin bir nefes alıp iç çektim
"Dinle beni olur mu sevgilim..."
EVettt bir bölüm sonu dahaa çok güzel bir bölüm olduğunu düşünüyorum. Her ne kadar gözlerim ağrısada sonunda bitirdim. Haydiyin o zaman sorulara
Bölüm nasıldı yorumlarınızı alalım?
Çağatay'ın hikayesini nasıl buldunuz?
Az çok rüya'nın hikâyesini tahmin etmişsinizdir sizce rüya cephesinde neler olmuş olabilir?
Yorumlarda aşırı dikkatimi çekti benim güzel kızlarım Berk'i paylaşmıyormuş, valla Berk karakterini iyi ki ortaya çıkarmışım. Fan hesabı fln mı açsak acaba??? Amsbkshdiwneuhdir
Beğeni ve votelerinizi bekliyorum yeni bölümde görüşüne dek Allah'a emanet olun seviliyorsunuzz🖤
YOU ARE READING
Bir Mucize Yeter (TAMAMLANDI!)
Teen Fiction"İnsan umut ettiği sürece yaşar" diye bir söz vardır. Hayat insana bazen o kadar acımasız hamleler yapar ki, insan bocalar,hayata küser en önemlisi de o içinde ki çocuğu öldürür. Herkesin hayatında küçük de olsa bir mucizesi vardır. O mucize sizin e...
7. BÖLÜM: DİNLE BENİ OLUR MU SEVGİLİM
Start from the beginning
