Güneş ışıkları odaya girmişti bile .yerdeki küçük bez bebek yastığın altında öylece bekliyordu oyuncaklar odanın etrafına dağılmış yerdeki eşyalar çöpler adeta buz pateni yaparcasına geziniyorlardı sonra aşağıdan bir ses yükseliverdi
Peeta peeta
Hadi uyan sabah oldu cadılar bayramı yaklaşıyo yumurtaları boyamamız gerekiyor kahvaltı hazır seni bekliyorum
Peeta ; of anne lütfen biraz daha uyumak istiyorum
Of peeta hadi kalk diye seslendi
Peeta hala uyuyordu
Annesinin merdivendeki ayak seslerini farkedince az da olsa doğruldu güneş gözlerini istemese de açmasına sebep olmuştu tam ayağa kalkıcam deken yerdeki topa takılıp düşüvermişti annesi odaya girdi yine her zamanki gibi çok güzel gözüküyodu saçları toplanmış temiz ve çiçekli eteğiyle. odadan içeri girdiğinde peetaya niçin hala burdasın gel kahvaltı yapalım çabuk giysilerini giy odanı topla ve gel dedi peetanın odasının ne kadar kirli olduğunu gördü ve camı araladı sonrada peetanın yanağıma bir öpücük kondurdu ve aşağı indi peeta camı açık olduğunu görünce üşüdügünü anladı pencereye doğru yaklaştı tam pencereyi kapatıcakken dışarıda birisini gördü bu yüz ona oldukça tanıdık geldi hemen dışarı çıktı ona doğru yaklaştı ve artık emindi karşısında duran kişi babasıydı gözleri yerinden fırlayacak gibi babasına bakıyordu peeta. yıllar önce peetayı terk etmiş ve başka birisiyle evlenmişti babasinin yaninda duran minik çocukta onun çocuğu olmalıydı peeta babasına uzun uzun baktı ve durgun bir ifadeyle eve doğru birkaç adım attı babası onu tanıyamamıstı peetaya seslendi ; hey çocuk tanısıyormuyuz peeta nın gözleri doldu ve yavaşca babasına dönerek; evet bi çocuğun olduğunu bile unutmuşsun ben senin çocuğunum ama artık sen benim babam değilsin dedi ve gözlerinden yaşlar akarak koşmaya başladı babasıda arkasından koşmaya başladı peeta peeta dur her şeyi açıklayabilirim derken peetaya karşıdan gelen bi araba çarptı peetanın elindeki bez bebek yere savrulmuştu babası peetayı yerde kanlar içinde yatarken gördü hemen peetanın yanına gitti peeta lütfen ölme kızım ben , ben sana gelicektim. Her şey yoluna girince yanına gelicektim sana yalvarıyorum kızım lütfen baban için ölme peeta lütfen beni bırakma peeta kısık bir sesle yerdeki bebeği istedi babası hemen koştu bez bebeği getirdi peetaya .peeta bebeğin yırtık giysisini işaret etti babasına babası bu , bu benim sana doğum gününde aldığım bebek
Peeta; evet baba bu senin bana aldığın bebek. içinde de seni unutmamak için her gece ağladığım her gece saatlerce bakıp neden diye sorduğum fotoğrafın var
Babası; lütfen peeta söyleme böyle ben seni hala çok seviyorum
Peeta ; yüzümü bile hatırkamıyosun baba
Tam 5 yıldır seni bekledim. baba birgün geliceğini bana kızım diyip saçlarımı eskisi gibi okşayıp ellerimi tutucağını biliyordum ama bi kızın olucağını hiç düsunemedim baba peetanın gücü kalmamıştı .babası peetanın ellerini sımsıkı tutmuştu bidaha seni asla bırakmıycam der gibi bir daha asla seni üzmiycem Der gibi. çok geç kalmıştı.peetanın vücudu karşı koyamamıştı ölüme .dayanamamıstı her gece yalnızlığa .gözleri geceye sönmüstü elleri küçücük parmakları her gece babası için döktüğü yaşları silen elleri de oracıkta yere düşmüştü bu gün ölmüştü peeta .babasının geldiği gün tam beş yıl boyunca Bu günü beklemişti peeta. babasının geleceği günü.. öleceği günü beklemîsti
UNUTMA KÜÇÜĞÜM her beklediğin gün senin için bir ölüm günüdür her istediğin ask bir gün gerçeklesecektir ...VE asla unutmaki babana duyduğun ask başka asklara benzemez ... Tıpkı benim babam gibi ..peeta klamentn ...
ZEHRA NUR GENç
