My Only Exception (Slow update)

Chapter2 - The Start of War?

*sighs

"Yeah." Anyway, ayoko namang mag-alala pa sakin si Kuya. Mas mabuti ng mag-agree ako kaysa humaba pa ang usapan na ito.

Biglang ngumiti si Kuya, "Good, *sabay tingin sa relo* I guess this is it. Aalis na ko. Goodbye Mia, mag-iingat ka palagi and remember everything I told you."

"Yes, Kuya." sabay hug.

"I love you Cha. Take Care."

"Same din Kuya." Ramdam ko ang pagwawala ng tear glands ko.

Konti na lang.

"Gotta go Vince. Take care of her. She's the only family I left kaya if something happens to her..." sambit ni Kuya na kaharap naman ngayon si Vince.

"Nothing will happen to her. I promise"- Vince. I raised my eye brow instantly. Chos, mukhang sincere ang panget. Sincere nga ba o nagbabalat-kayo lamang ang lalaking to? Tsk. Mapanlinlang tlaga tong si Vince. Huwag magpaloko, Cha. *nods

Then may binulong si kuya kay Vince. Hindi ko alam kung ano pero napatingin saglit sakin si Vince habang kausap si Kuya. Matapos nun, nagpaalam na talaga si Kuya ng tuluyan. Sinusundan na lang namin siya ng tingin hanggang sa hindi na namin siya makita.

Hayyy. Napayuko na lang ako. Mami-miss ko talaga si Kuya. Kaalis lang niya pero parang gusto ko na ulit siyang bumalik.

"Oy panget, ano tara na?" Paanyaya ni Vince na naka-smile. Weird ang mga ngiti. Nagbago na nga ba tlaga si Vince?

"K." Walang buhay kong tugon at lumakad na siya, sumunod naman ako.

Punta na kaming parking lot. Aba sosyal may kotse.

Audi lang naman, Audi lang.

Teka bakit pa ba ako magtataka e mayaman naman 'tong si Vince..

"Nice ride. " compliment ko sa kotse niya dahil ang ganda lang grabe.

"Thanks, now get in." Vince said without even looking at me. Sumungit naman bigla ang isang 'to.

"Panget, ung seatbelt mo." Sabi niya pagkasakay ko sa kotse niya.

"K." at umandar na agad ang kotse.

After a while, naging komportable na ako sa byahe. Medyo nabored ako sa sight seeing sa labas kaya naman natripan kong tingnan si Vince habang nag-dadrive. Napa-isip ako sa sinabi ni Kuya na nagbago na siya. Sa paanong paraan? Hehe. Pero nagbago nga ang itsura niya ngayon.

Hmm. Good-looking creature ang nasa tabi ko ngayon. Kung hindi lang siguro naging mean to sakin noong bata pa ako, e di sana hindi ko siya kaaway ngayon.

"Na-inlove ka na agad sakin?"- sambit ni Vince na nakasmile at tumingin-tingin sakin habang nagmamaneho.

"W-what? Ang kapal mo din. Hindi ako nakatingin sayo, sa mga tindahan sa labas ng bintana mo ako nakatingin."

"Defensive." Vince sabay smirk.

"Hindi kaya and cut the crap, Vince." pag nag-smirk tlaga siya, nakakainis talaga. Argh. At higit sa lahat nakakahiyang nakita niya akong nakatingin sa kanya. Cha, bakit ka nagpahuli?! Sa susunod, mag-ingat ka kasi. Aish.

At narinig ko na lang ang ngisi ni Vince. "Do you want something to eat, pwede tayong mag-stop over?"

"Okay lang." Matipid kong sabi pero sa totoo lang, gutom na gutom na ako. Paano ba naman kaninang umaga, medyo nag-dadrama pa ako. Hot chocolate lang ang ininum ko. Wala akong kinain.