Three Rings (Completed)

Three Rings

"Isang taon na ang lumipas nang 'di umano'y natagpuang patay ang isang sikat na vlogger sa kanyang mismong bahay. May kasama siyang dalawa pang bangkay na nawaring kaibigan ng nasabing biktima. Hanggang ngayon ay hindi pa rin natatagpuan ang salarin sa likod ng karumal-dumal na krimen na ito. Nagbabalita, Lito Sanchez."

I slowly opened my eyes the moment I heard a voice from somewhere. Sinalubong ako ng malakas na tunog ng telebisyon at malamig na simoy ng hangin na mula sa siwang ng bintana.

Where am I?

I sat down, still barefooted, as I've just realized that I'm lying on the cold wooden floor of this room. I scanned the whole dim lit place and there's no one in here but me.

Nagulat na lang ako nang kasabay ng pagkatayo ko ay nakita kong may tumulo sa sahig. Patuloy ang pag-agos ng pulang likido sa sahig na hindi ko alam kung saan nanggaling. I crouched to see what it is.

Dugo?

Kasabay ng pag-imbestiga ko kung ano ito, biglang sumakit ang tenga ko at gumawa ng matitinis na tunog. I tried to reach it so that it will stop making noisy sounds but was surprised when I felt a red viscous liquid flowing from it.

My eyes widened in shock by the sight of my own blood dripping from my ears. Kinabahan ako sa pagkakakita rito kaya hindi ko malaman ang gagawin. Bakit may tumutulong dugo sa tenga ko? Ano bang nangyari sa'kin?

Sumigaw-sigaw ako pero walang boses na lumalabas sa bibig ko. Para akong pinutulan ng dila upang hindi ako makapagsalita! Kinapa ko ang bibig ko at humarap sa salamin. Laking gulat ko nalang sa napagmasdan ko.

My face was pale white and my skin was like that of a corpse. I was terribly horrified by the sight of my bloody pink satin sleepwear. Nang sinubukan ko namang sumigaw ay hindi ko mabuka ang bibig ko. 

That's when I knew that someone brutally stitched my lips from the inside.

Napahagulgol na lang ako ng tahimik at gumawa ng kakaunting mga tunog dahil hindi ko rin magawang sumigaw. Sino ba ang hayop na gumawa sa'kin nito? Bakit ba ako nandito?

Hot tears streamed down my pale cheeks as I've tried to recollect on how I've ended up here.

Am I dead? Is this the afterlife? But why am I still in this room? Is my soul still wandering like in the movies?

My line of thought was interrupted by a sudden call from somewhere. Binalingan ko ang pinanggagalingan ng tawag. Nang makita ay mabilis akong pumunta rito para humingi ng tulong.

I saw a black cellphone lying above a side table near the king-sized bed. Nakita ko ang pamilyar na numero na nakaukit dito na tumatawag. Sasagutin ko na sana pero biglang namatay ang tawag.

Nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto sa k'warto. Sa pagmamadali, nagawa ko na lang magtago sa ilalim ng kama upang hindi ako makita nito. Hoping that I won't be hurt if I hide from the person's presence.

I saw how the shoes of someone familiar walked near my position. Pinigilan ko ang hininga ko para hindi makagawa ng tunog. Unti-unti siyang nalalapit sa kinaroroonan ko at bigla siyang huminto nang nasa harap ko na.

Umupo siya sa kama habang nakalawit ang mga paa sa harapan ko. Akala ko ay ligtas na ako nang unti-unti niyang niyuko ang ulo niya at nilibot ang mata sa ilalim ng kama.

"Ano 'yun?" bulong niya saka pinagpatuloy ang pagmamasid.

Nanlaki ang mga mata ko habang pinagmamasdan ang pamilyar na tao na nakatingin sa'kin ngayon. I stared at its soulful eyes pero napagtanto kong hindi niya ako nakikita.