"တော်ပြီ!! မင်းနဲ့မပြောတော့ဘူး ကိုယ့်အလုပ်သာကိုယ်လုပ်တော့"
ခန့်ထည်တို့နဲ့သူက ငယ်သူငယ်ချင်းဆိုရင် မင်းသစ်ပိုင်နဲ့က ဟင်းချက်ပညာကို တူတူလေ့လာခဲ့ကြတဲ့ ပြောမရဆိုမရတဲ့ သူရဲ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။
"နည်းနည်းလေးအော်လိုက်တာနဲ့ မင်းကငါ့ကိုစိတ်ဆိုးရတာနဲ့ စိတ်ကောက်ရတာနဲ့ ငါ့လူတောင် မင်းလောက်စိတ်မဆိုးတတ်ဘူး"
"မင်းလူက မင်းကို ရူးနေတယ်လို့တွေးပြီး ပြောချင်ရာပြောပါစေဆိုပြီး လွှတ်ထားတာကို ဂုဏ်ယူမနေစမ်းနဲ့!!"
"ကိုစစ်!!! မင်းနော် ငါ့လူကို မပြောနဲ့"
"မင်းလူကို ငါမပြောဘူးလေ မင်းကိုပဲပြောနေတာလေ"
တစ်ယောက်တစ်ပေါက်နဲ့စားဖိုချောင်မှာရန်ဖြစ်နေပေမဲ့လည်း လုပ်လက်စအလုပ်တွေကတော့ နှစ်ယောက်လုံး နည်းနည်းလေးမှ အမှားမခံပဲ သေသေသပ်သပ်နဲ့လုပ်တတ်ကြသည်။
"တော်ပါတော့ ဆရာတို့ရယ် နေ့တိုင်းရန်ဖြစ်ရတာ မမောကြဘူးလားဗျာ ကြည့်နေတဲ့ ကျွန်တော်တောင် မောလှပြီ"
စားဖိုဆောင်ရဲ့အသက်ကြီးဆုံးဖြစ်တဲ့ ကိုအောင်က ကြားထဲက ဖြန်ဖြေလေသည်။
"သူမပြောရင် ကျွန်တော်လည်းမပြောပါဘူးဗျာ အဲ့ကိုစစ်ကိုက ရန်ရှာနေတာ"
"မင်းမစပဲနဲ့ ငါကအရင်ရန်စတာရှိခဲ့ဘူးလို့လားပြောလေ!!"
"ကိုစစ်!!"
"မင်းသစ်!!! "
"တော်သင့်ပြီနော်!!! "
နောက်ဆုံးပိတ်ကျယ်လောက်စွာအော်ပြောတဲ့အသံကြောင့် နှစ်ယောက်လုံးပြူးကြောင်ကြောင်နဲ့ လှည့်ကြည့်ကြသည်။
"ဟာ...ကိုကြီး!!! "
"ဟီး!!! ကိုသူရ!! "
စစ်မင်းထက်ကတော့ သူ့အစ်ကိုကိုတွေ့တာနဲ့ ခုဏကနဲ့မတူစွာ အပြုံးတွေဝေပြီး အပြေးအလွှားအစ်ကိုနားကိုရောက်သွားလေသည်။
"ဘာလို့ စောစောစီးစီးဆိုင်မှာ မကြီးမငယ်နဲ့ ဆူညံ့နေရတာတုန်း"
"အဲ့..အဲ့တာကလေ သူ..သူ..."
စစ်မင်းထက် အနောက်လှည့်ကာ မင်းသစ်ပိုင်ဘက်ကို လက်ညှိုးထိုးမယ်လို့ကြံရုံရှိသေးတယ်။မင်းသစ်ပိုင်ကတော့ ဘယ်တောင်ရောက်သွားလဲမသိ!!
YOU ARE READING
If only I had loved U(ငါသာမင်းကိုချစ်ခဲ့လျှင်) (Own Creation)
Romanceလွတ်လပ်စွာချစ်ခွင့်ပေးဖို့အတွက် ခင်ဗျားနှလုံးသားကလည်း ဖွင့်ဖို့လိုအပ်တယ်....
အပိုင်း-၁၈ (Unicode)
Start from the beginning
