Just (not) Friends!!!

26

Αλεξάνδρας pov
Άνοιξα τα μάτια μου και το φως του ήλιου με έκανε να τα ξανακλεισω.
Γύρισα απο την άλλη και αισθάνθηκα σαν να χώθηκα σε μια αγκαλιά.
Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και είδα τον Χρήστο να με κοιτάζει με ένα χαμόγελο.

Α: Γιατί με κοιτάς έτσι;
Χ: Επειδή είναι η πρώτη φορά που μπορώ να το κάνω χωρίς να φοβάμαι ότι θα ξυπνήσεις και θα με πιάσεις.
Α: Θες να πεις ότι το έχεις ξανακάνει;
Χ: Άπειρες φορές!

Είπε χαλαρός κρατώντας το χαμόγελο του.
Εγώ πάλι έχω πάθει το σοκ την ζωής μου. Είμαι ενα αισχος όταν ξυπνάω.

Α: Να μην το ξανακάνεις. Είμαι ένα χάλι όταν ξυπνάω.

Είπα και κρύφτηκα κάτω απο την κουβέρτα.

Χ: Εγώ πάλι νομίζω ότι είσαι πολύ γλυκούλα.

Είπε και κατέβασε την κουβέρτα.

Α: Έλα ρε Χρήστοοο...
Χ: Ήρθα!

Με πλησίασε και πήγε να με φιλήσει αλλά απομακρύνθηκα.

Α: Ούτε να το σκέφτεσαι. Δεν έχω πλυθεί.

Είπα και σηκώθηκα αλλά τι λέω; Μιλάμε για τον Χρήστο. Σιγά μην με άφηνε να φύγω.
Με έπιασε απο την μέση και με έριξε στο κρεβάτι.

Χ: Δεν με νοιάζει καθόλου!

Είπε γρήγορα και με φίλησε.
Τον έσπρωχνα απο το στέρνο για να σταματήσει και μετά απο λίγο απομακρύνθηκε.

Χ: Τώρα μπορείς να φύγεις.
Α: Να σαι καλά!

Είπα και σηκώθηκα.
Μόλις σηκώθηκα έφαγα μια σφαλιάρα στο κωλαρακι μου και γύρισα και τον αγριοκοιταξα.

Α: Αν θες τα χέρια σου,θα σου πρότεινα να μην ξαναεπαναληφθει.
Χ: Μχμ...
Α: Καλααα...

.

Βγήκα απο την κουζίνα και έκατσα στο σαλόνι.

Α: Μίλησες με τα παιδιά;
Χ: Όχι, εσύ;
Α: Όχι. Κάτσε να πάρω τον Διονύση,να δω τι θα γίνει με την δουλειά.

Πήρα το κινητό μου απο το τραπεζάκι και τον κάλεσα.
Δεν το σηκώνει. Λογικά,θα κοιμάται ακόμα.

Χ: Δεν το σηκώνει;
Α: Όχι. Μάλλον θα κοιμάται. Εσύ δεν δουλεύεις;
Χ: Τους είπα ότι δεν είμαι σε θέση για δουλειά και μου έδωσαν άδεια για σήμερα.

Είπε και έγνεψα.
Η ώρα είναι 16:00. Τέτοια ώρα που πέσαμε για ύπνο εχθές, λογικό είναι να ξυπνήσουμε μεσημέρι.
Χτύπησε το κουδούνι και ο Χρήστος σηκώθηκε να ανοίξει.
Μόλις άνοιξε, μπήκε ο Μιχάλης κρατώντας τον Χρήστο απο την μπλούζα.