Ruhum kayıp Dünya uzakta Böyle dönmez hayat Sanma
Söyle bana Bilir miyim ben
Bi kaç nefesim daha var bekleyen
Koşarak Yarına gidemem Bugünü ardından silemem
Yalnızlık öldürmüyor
Ama mutlu da etmiyor
Kalk gidelim Buralardan
Tut elimi Uzaklardan
Haykır bana Özlemini sen
Göster bana Düşlerini yeniden
Bu hayat beni çok üzdü çok
Ne verdiysem hep istedi o
Beni bir kıyı şeridine hapseden bu umutsuzluk
Güneşimi asla doğurmuyor.
ski bir yolda yürüyorum
Eskimiş sözlerimi söylüyorum
Bir yalnızlık çöktü üzerime
Karanlık olmasa da korkuyorum
Kaldırımlarsa dostum
Sallanan ışıkları
Bu şehrin yansıması
Denizin ağlaması
Boş verip gidilmiyor
Gitsen seni bekliyor
Yıldızlar gözükmüyor
Yalnızlık öldürmüyor
YOU ARE READING
KARAKUTU
PoetryGöğsüm rüzgarınla sarsıldı, bir kanadımı kırdın önce; Çıkmaz bir sokağa düştüm ansızın ve öylece... Şiirler bıraktım arkamda, yaslandım toprağa. Her kelimesi kanadımın bir tüyü; Toparla beni şimdi toparlayabilirsen...
