Lara Sofia Montefalco (Death Squad Series 1)

Prologue

“Sofia, bumaba ka na daw sabi ni Kuya mo.” I heard my nanny's voice outside of my room calling me.

Today is my first day of school, unfortunately I can't help but to feel nervous and uncomfy. Maybe this is new to me. Studying here at Philippines without any friends, it's just me and my family.

I shrugged. Maybe someday I will be used to it.

As what my nanny said, I went outside and go downstairs, I saw some of our maids and butchers?

Uh yeah.

“Are you ready?” I heard my brother's voice behind my back so I faced him. I sighed.

“As if there is other choice, right Liam?” smirk formed in his lips.

“Pero pwede ba, from now on speak in Tagalog you are not in the States anymore. You can speak naman in Tagalog Language so sanayin mo na yang sarili mo.” I rolled my eyes.

“Fine!, whatevah.” at nauna na lang sa kanya sa paglabas at sumakay sa kotse na naghihintay sa labas ng gate.

I know how to speak naman in tagalog but sometimes it's hard for me to speak. Lalo na kapag straight tagalog.

Nakarating kami sa Univeristy na papasukan ko. As what I expected maganda at malaki ang University na to.

Suot suot ko ang uniform na may maikling palda at white longsleeve na blouse na may ribbon sa pagitan ng kwelyo.

It looks cute tho hindi ako kumportble sa ikli ng palda. Pero okay lang di naman big deal.

Pinark ko ang kotseng minamaneho ko sa Parking lot ng school.

I saw Liam, naka sunod sya sa kotse at pumarada sa tabi ng akin.

Liam is my half brother. Kapatid ko sya sa ina. Unlike me, dito sya lumaki at dito ang nakagisnan nya. Kami lang kasi ang dinala ni Mommy sa States at doon pinag aral.

Bumaba na ako sa kotse kasabay ni Liam, nakita ko namang sumunod sa kanya si Louise.

Si Louise ang bunso namin. Sa pagkakatanda ko ay first year high school na sya. Pero hindi mo sya makikitaan ng arte dahil simple lang sya. Maganda na sya in fact kahit hindi na sya mag ayos dahil may lahi ang daddy nya na stepfather namin. Si Mommy naman ay half Australian and half filipina kaya hindi ko alam ang tawag kay Louise maybe she's a one fourths and a half.

Magkasing haba lang ang palda namin at parehas ding naka high socks. Flat lang ang sapatos nya pero onti lang ang agwat ng height ko sa kanya.

Natural ang pagkakulot ng buhok nya na akala mo ay permed dahil sa ayos tho wala syang pake sa buhok nya kung magulo or maayos lalo na sa bahay. Hindi naka tucked in ang blouse nya na, sukbit sukbit nya sa kabilang balikat ang bag nyang itim na sa tingin ko pad paper at ballpen lang ang laman. Ewan ko ba baka nga wala pang laman. May pagka masungit sya minsan, tahimik lang din at sa tingin ko ay onti lang ang kaibigan nya.

Sya ang kasama ko sa States mula pagkabata pero nauna syang umuwi sakin last year, kaya tingin ko ay mas kabisado nya ang school na to at may mga kakilala narin sya.

“Alis nako.” paalam nya saka umalis.

Nakatitig lang ako sa papa alis nyang bulto saka na buntong hininga.

“Ganyan talaga sya mula nung umuwi dito.” halukipkip na sabi ni Liam.

I nodded.

Tuluyan na kaming umalis sa parking lot saka hinanap ang magiging room ko. Sinamahan pako ni Liam dahil baka daw maligaw pa ako.

May pangilan ngilang estudyante ang napapatingin sakin dahil siguro bago lang ako or kilala nila ako? Sa pagkaka alam ko ay dito nag aaral ang kakambal kong si Lorraine, may shares din kasi ang mga Javier sa University nato kaya malamang ay kilala sila.