" განშორება ანელებს მსუბუქ გატაცებას, მაგრამ ამძაფრებს ბობოქარ ვნებას, ისევე როგორც ქარი აქრობს სანთელს, მაგრამ აჩაღებს ხანძარს! "
სწორედ ისეთ ხანძარს ამ წამს ალფის გულს რომ შთანთქავს! სურვილი რომელსაც ამ წამს გრძნობს დაუძლეველია, და თეჰიონი დარწმუნებულია ამ წამს უბრალო შეხებითაც კი კონტროლს დაკარგავს!
საქმე იმაშია, რომ ალფა კვლავ ლიფტის კაბინიდან უყურებს, როგორ მოაბიჯებს ომეგა ჰოლში, მჭიდრო ტყავის შარვალში გამოკრული უკანალის ქნევით და გულმოღერილი მაისურიდან ამოყრილი ლავიწებით! ალფა პანიკდება, როცა იუნგის კისერთან ნიშანს ვერ ამჩნევს, თუმცა მოახლოებულს კარგად ატყობს მკრთალს წრეს რომელიც მაკიაჟს ვერ დაუფარია.
ომეგა ფრთხილად შედის კაბინაში და ალფას ირონიული ღიმილით აჯილდოვებს, თავის დაკვრასთან ერთად!
რა საცოდაობაა, დიდი, ღონიერი, აწ უკვე შესაშური პრესის მქონე ალფა უბრალო ღიმილითაც კი ორგაზმის ზღვარზეა. თუმცა ვის ატყუებს? ეს სულაც არ არის უბრალო ღიმილი, იუნგის არასოდეს ჰქონია უბრალო ღიმილი, ის მომენტი როცა ომეგა ბაგეებს ხსნის ალფისთვის ერთი სიკვდილია, ეს მრგვალი, პატარა, მაგრამ საოცრად მოხერხებული ტუჩები, ცხელი და სველი ენა, თეჰიონი გონებაში პაზლივით აწყობს მომენტს, მეტად საინტერესო განვითარებით, სწორედ ამ ომეგის, ამ ტუჩების და ამ ენის მონაწილეობით. ეს ღრძილები რომელიც ღიმილის დროს უჩანს, ღმერთო როგორი დიდი სიამოვნებით შეისწავლიდა მაას საკუთარი ენით! ეს კბილები პატარა მაგრამ ბასრი, ოდნავ ჩამოზრდილი ეშვებით და თეჰიონს კანი უხურს! უნდა ამ ყველაფრის შეგრძნება, მაგრამ გასაოცარი ისაა რომ კანი მეტად საინტერესო ადილას უხურს, სადაც კბილების გამოყენება სიკვდილის ტოლფასია!
ალფას თვალის დახამხანებისაც კი ეშინია! ეშინია იმ სურათის მის გონებაში ასე ნათლად რომ დალივლივებს! სურათის სადაც ალფას უკვე მოუსწრია ამ წვრილი ფეხების მხრებზე შემოლაგება და ომეგას წვრილ და ცხელ კედლებში მთელ სიგრძეზე მოძრაობს! ძალიან ნელა! რიტმულად, ყოველი მომენტით აღუწერელ სიამოვნებას იღებს, მაგრამ ალფა მხოლოდ ახლა უკვირდება, ეს ყველაფერი არ ხდება მის წარმოსახვაში, ეს მის წინ ხდება, ირგვლივ ვერაფერს ვერ არჩევს გარდა ერთისა, ოფლით დაფარული სახე შეხსნილი ტუჩები, მინაბული თვალები ...... და კვნესა, ხმა, ხრინწიანი მაგრამ მაინც რბილი, ეს კვნესა შემდეგ ალფას სახელით იცვლება! თითქოს სადღაც შორიდან ჩუმად ჩაესმის, მაგრამ თანდათან ხმა მატულობს , უახლოვდება, მაგრამ ვერ არკვევს რა ხდება, სამაგიეროდ ნათლად ხედავს მის წინ გადაშლილი ომეგა წელში როგორ იხრება თავს უკან აგდებს, ერთ ხელს ნიშანზე იტარებს მეორეს კი საკუთარი პენისისკენ აცოცებს. თეჰიონი აქამდე დაჭყეტილ და ცრემლით ავსილ თვალებს აფახურებს, რის შემდეგაც მის წინ ჩვეულებრივი ლიფტის კაბინაა, მაგრამ კვლავ ის ომეგა, რომელიც აღელვებული უყურებს ალფას, რომელიც ამდენი ხანი ხმას არ იღებს!
