💫Lost on you✨(დასრულებული)

ჩვენი ისტორია უსასრულო სიზმარია🌓

თვალები გავახილე თეთრი ჭერი დავინახე საავანტყოფოს სუნი იდგა.პალატაში არავინ იყო!? კარებიდან ნინა შემოვიდა
-სევდა გაიღვიძე არ მჯერა ახლავე ექიმს დავუძახებ!
მალევე შემოვიდა და უკან ექიმი შემოჰყვა.ნუთუ ეს...
-თორნიკეე?
-კი მაგრამ თქვენ საიდან იცით ჩემი სახელი!ახლახანს არ გაიღვიძეთ
-ახლახანს გავიღვიძეე!
-ხო სევდა 3თვის წინ ავარია მოგივიდა,ღამე გზაზე გადადიოდი და მაქანა დაგეჯახა.
-კი მაგრამ არ მახსოვს
-კარგით ეხლა დასვენება გჭირდებათ-ექთანმა ნინა პალატიდან გაიყვანა.
არ ვიცი რა ხდება,კი მაგრამ მე ხომ აივანზე მას ველაპარაკებოდი რომელიც ეხლა ჩემს წინ დგას ექიმის როლში და გადასხმას მიკეთებს.მას გაკვირვებული ვუყურებდი,არ ვიცი რა ვუთხრა ან მე მიცნობს?ძალიან დიდ გაურკვევლობაში ვარ!ჩემს კითხვებზე მეთვითონ უნდა ვიპოვო პასუხები.
ეს ყველაფერი ჩვენ უბრალოდ სიზმარი ვიყავით და არა რეალობა!თვალებს ვერ ვუჯერებ ადამიანი რომელიც სიგიჟემდე მიყვარდა ეხლა ჩემს წინ დგას და არ იცის ვინ ვარ,ის უბრალოდ ჩემი წარმოსახვა იყო?მაგრამ რატომ მაინდამაინც ის.ეს ჩვენი მეორე შანსია?
-უკაცრავად-აი მისი ხმა რომელიც ტანში ჟრუანტელს მმგვრის
-თავს როგორ გრძნობთ?
-ნორმალურად
-კარგით ანალიზებს აგიღებთ!და რამოდენიმე კვირაში გაგწერთ-პალატიდან გავიდა,ეხლა ნამდვილად დავრწმუნდი რომ ის სრულიად მორიგ ჩვეულებრივ პაციენტად მთვლის.
ნინას მოვუყევი ჩემი "სიზმარის„ შესახებ,მან მითხრა რომ მისთვის მომეყლოა და იქნება ისევ ერთად იყოთო.მაგრამ არ ვიცი იქნებ უკვე ჩემი გრძნობები აღარა ისეთი როგორიც იყო,იქნებ ის არა ისეთი როგორსაც მე ვიცნობ.ის ყოველდღე შემოდიოდა პალატაში როგორც ექიმის როლში და მე პაციენტის,ყოველჯერზე ჩემ მზერას გრძნობდა მაგრამ არ იმჩნევდა.
**********
ხვალ გამწერენ,ისევ პაციენტის და ექიმის როლში ვართ!მისთვის ვერ ვბედავ სიზმრის მიყოლას,ეს ხომ სიზმარი იყო და შეიძლება არ დაიჯეროს.ამ ორი კვირის მანძილზე მივხვდი რომ ის უფრო გასიმპატიურდა,უფრო თავდაჯერებულია და გაზრდილი.
შუა დღის პირველი საათი ის ამ დროს შემოდის ხოლემე,ეს ბოლო დღეა მას ვეღარ ვნახავ!
-გამარჯობა-თეთრ ხალათიანი თორნიკე ღიმილით  შემოდის
-თავს როგორ გრძნობ?
-ჩვეულებრვად-გულდაწყვეტით ვუთხარი
-აქედან წასვლა არ გინდა?როგორც წესი ყველას ერთი სული აქვს ხოლე.
-როგორც ჩანს ეს გამონაკლისია
-შენი ანალიზების პასუხები წესრიგშია,სრულიად ჯამრთველი მიდიხარ აქედან.
-მაგრამ გულ გატეხილი-ჩავიბურტყუნე
-რამე თქვი?
-არა
-იცი....
-გისმენ!
-მგონი სადღაც მინახიხარ ამდენი ხანია გიხსენებ მაგრამ ვერ ვხვდებიდი ახლა კი მივხვდი!
-საიდან-სიხარულით წარმოვთქვი.
-ჩემი პაციენტი ბრძანდებით!-როგორც სჩვევოდა ზუსტად ისე გაიცინა,თვალწინ ის მომენტი დამიდგა როდესაც ვარსკვალვებს ვუყურებდით და ვიცინოდით,მომენატრა ეს სიცილი!
-ჰაჰ ძალიან სასაცილოა!.
დღის დასრულებას ველოდი.რათა ჩემი ვარსკვლავები მომენახულებინა,საავანტყოფოს სახურავზე ვზივარ "red wine„ ჩავრთე.მახსენდებოდა როგორ მღეროდა გიტარაზე,მისი ყველა მოძრაობა ჩემს წარმოსახვაში იყო,ცრემლებმა თავისით დაიწყეს დენა.
-ეს სიმღერა მეც მიყვარს!-ჩემსკენ მოდიოდა
-კი მაგრამ თქვენ აქ რა გინდათ?
-მორიგე ვარ!მოდი შენობითზე გადავიდეთ
-კარგი!
-მიყავრს ვარსკვლავების ყურება!
-მეც ძალიან!-ამ საუბარმა ზუსტად ჩვენი პირველი ვარსკვლავების ყურება გამახსენა.
მინდოდა მეთქვა თუ როგორ მიყვარს თუ როგორ დამესიზმრა და შემიყვარდა.გამბედაობა მოვიკრიბე!
-მე შენ დამესიზმრე კომაში  როცა ვიყავი-სწრაფად წარმივთქვი ეს სიტყვები
-მერე!-ჰაჰ მერე მარტო ამას იტყვი თორნიკე კვარაცხელია!ზუსტად ისეთი ხარ როგორიც ჩვენი გაცნობის პიველ დღეს!
-სხვა არაფერს იტყვი?
-ადმიანს სრულიად უცო რომ დაესიზმროთ ეს ხომ ჩვეულებრივი რამა!-ჩვეულებრივი რამმ!მასზე ძალიან გავრბაზდი,ჩვენი სიყვარული ჩვეულებრივი რამ იყო?მაგრამ მან ხომ არ იცის რომ ეს სიზმარი სიყვარულით სავსე იყო!
არ ვიცი როგორ მაგრამ მას ყველაფერი მოვყევი.
-გინდა მითხრა რომ შენ მე დაგესიზმრე და ჩევენ ერთად ვიყავით!
-ხო სწორედ გაიგე
-და ეხლა რა გინდა რომ ისევ ერთად ვიყოთ?ბოდიში მაგრამ მე უკვე მყავს შეყვარებული.-რათქმაუნდა თორნიკე კვარაცხელიას არ შეუძლია შეყვარებულის ან ნაშის გარეშე ცხოვრება!
მას გამოვეცალე!გულ ნატკენი,იმედებ დანგრეული.მართალია რომ ამბობენ იმედის კოშკები არ უნდა ააგო როდეს ეს სიყვარული ცალ მხრივია.
***************
დილით ექეთანი შემოვიდა.
-თქვენი საბუთები მზადა შეგვიძლია სახლში გაგწეროთ.
მადლობა გადავუხადე და ჩემი ნივთების შეგროვება დავიწყე,სახლში მარტო ვაპირებ წასვლა ნინა მუშაობს და ვერ მოვალო!ნივთებს ვალაგებდი პალატაში ვიღაც შემოვიდა ყურადღება არ მიმიქცევია ექთანი მეგონა!
-უკვე გაგწერეს
-ხომ ვიცი მადლობა-დავეჭვდი ამ ხმაზე და უკან მივიხედე.
-თირნიკე!
-გისმენ სევდა კვარაცხელია!
-რა გინდა აქ?
-მე აქ ვმუშაობ
-ამ პალატაში
-ჩემი პაციენტის სანახავად მოვედი!
-ეხლა შეგიძლია გახვიდე
-რაღაც მაქვს სათქმელი
ჩამოჯდა და მეც მიმითითა რომ ჩამომჯდარიყავი თვალების ბრიალით დავჯექი.
-რა გინდა?
-ბოდიში!
-როდესაც ჩემს სიზმარში ეს სიტყვა მითხარი მაშინ მიღალატე!
-შენ სიზმარში ახვარი თორნიკე იყო!
-რატომ მიხდი ბოდიშს?
-3თვის წინ,როდესაც საავანტყოფოში სასწრაფოთი შემოგიყვანეს.საგონებელში ჩავარდი შენი სახე მეცნო,თან ძალიან კარგად.დღეები გადიოდა თვეებიც და როცა გაიღვიძე სრულებით დავრწმუნდი რომ შენ ის გოგო ხარ რომელიც ყოველ ღამე თავს არ მანებებდა და ჩემს სიზმრებში იჭრებოდა.-გაკვირვებული შევხედე-ხო სწორედ გაიგე მეც მესიზმრებოდი სევდა კაპანაძე!და როგორც სიზმარში ეხლაც ისევ ეგრე მიყვარხარ!-სახეზე ხელები ავიფარე ბედნიერებისგან და გაკვირვებისგან არ ვიცოდი რა გამეკეთა,მან კი ხელი სახიდან მომაშორა და მხურვალედ მაკოცა!
-აი რა მაკლდა ამ თვეების მანძილზე!-თქვა მან და ძლიერად ჩამიხუტა.
სავანტყოფოდან გავედით,მქანაში ხელჩაკიდებულები ვიჯექით ერთმანეთს უსაზღვო ბედნიერებით ვუყურებდით.ეს ისევ სიზმარი მეგონა!
-თორნიკე შეგიძლია მომწიწკნო?
-რატო?
-ეს ყველაფერი ისევ სიზმარი მგონია!
-სევდა ეს სიზმარი აღარა!
გადმოიხარა და მაკოცა მოწყვეტით.მას ვუყურებდი ადამიანს რომელმაც მეორედ შემაყვარა თავი,ადამიანი რომელიც სიზმარში გავიცანი,ადამიანი რომელიც უსაზღვრი ბედნიერებას მანიჭებს.
ჩვენი ისტორია ერთი დიდი სიზმარია,რომელიც ტკივილით ბედნიერებით და სიყვარულით სავსეა.
და საბოლოოდ
"მე მასში დავიკარგე„
დ. ა. ს.  ა. ს. რ. უ. ლ. ი