Marrying the Boss (EDITED VERSION)

Equation 17 and 18

Marrying the Boss (The Edited Version)

storyline by toneewritestragedies

EQUATION SEVENTEEN. Stucked with You

Nikos' POV

I'm still thinking about Chaerin. I'm still thinking about what she's doing with his husband, my best friend, Jirou. The pain is still here, I don't really know what I am going to feel with it. I want to move on but the with fact that they are already married, it destroys me big time. I am just dreaming the fact of moving on. Could I really do it?

Damn!

Mahirap gawin!

I'm really a fool if I will continue to put my interest towards her.

I can be a fool if I will go between them. I don't wanna destroy my friendship with Jirou and Chaerin. I can't disappoint both of them.

Kaso gusto ko pang iparamdam sa kanya na gusto ko siya. Naaawa ako kasi nagpakasal siya sa taong 'di siya mahal at 'di niya mahal.

Hindi ako galit kay Jirou. Pero talagang NANGHIHINAYANG ako. They are binded by a big craziness. I'm pissed off not because of him, but what did happened!

'Di pa rin kami nag-uusap bago at pagkatapos ng kasal nila. I remember myself standing as Jirou's bestman on his wedding. We rarely talked.

- - - - -

I'm in a Japanese restaurant with my parents. Mayroon na naman ulit kasi silang ipapakilala sa akin. Another match making which really pisses me off, too. Pero di ko naman gini-girlfriend ang mga pinapakilala nila. I was supposedly dating another girls.

"Nikos, so this is the nth time we will introduce you to another girl." My mom said.

"Yeah Mom." I replied with a grin.

"I'm sure at this time, you will like her." She winked at me.

Di na lang ako umimik sa sinabi ng Mom. Lagi na lang kasi ganyan ang dialogue nila pag may gusto silang ipakilalang babae sa akin e.

"Oh they're here!"

Napatingin ako sa direksyon kung saan tumingin sila Mom at Dad. There I saw a familiar girl.. And another familiar girl.

Monica Perez and Jirou's first love - Bettina Chua..

"Oh Daniella and Lorenzo (Nikos's parents), it's really nice to see you again! How are you both?"

"We are doing good Amelia (Bettina's mom and Monica's aunt). You look young and sexy!"

"Hay Amelia, hayaan mo lang yan si Daniella, inggit lang yan sa figure mo."

"Honey naman, binubuko mo naman ako kay Amelia ah."

Nagtawanan naman ang mga oldies. Nagkatinginan kami nila Bettina at Monica.

Tita Amelia got my attention. "Nikos, I want you to meet Bettina Clarizze Dy-Chua."

"Yeah, Tita. I already knew your daughter. We're old friend. Nice to see you again, Bettina." I greeted her pagkatapos ay bineso ko siya.

"Yeah, again. You've changed a lot Nikos. Parang totoy ka lang dati but look at yourself now! I've mean, you've grown better." Then she smiled at me. Kahit kailan talaga itong si Bettina laging may baong pampalubag-loob sa akin. Dati kasi puro si Jirou lang ang nakikita nito.

Bettina never changed, she's the same girl whom I know some ten years ago. The same nice attitude, the same angelic face.

"Oh before I forget, magkakilala na nga pala kayo. Wow! This is the sign of a good start!" Pumalakpak naman si Tita Amelia. Samantalang sina Mom at Dad naman ay napapangiti lang.

"Mom! What are you talking about?" Hinawakan ni Bettina si Tita para pakalmahin sa mga sinasabi nito.

"Well, whatever!" Then she rolled her eyes. "Anyways, here's Monica. My model niece."

Yes, I know. And everybody knows that. Ewan ko ba ba't sumama pa 'yan.

--

After eating


"I didn't know na ikaw pala ang ipapakilala sa akin ng Mom at Dad. I'm sorry if you've been dragged to this, Bettina." I said to her.

"Ako din. Si Mama kasi puro secret e. That's alright. Pasensya na din kung medyo makulit ang Mama. Hmm, how's Nikos Dyquiangco after ten years, if I may ask?"

I just shrugged my shoulders, "Haha, still the same. Nothing changed. The same old, Nikos."

"So how about the girls?"

"I'm fed up about flings and hook-ups. Kung kailan pang balak kong mag-seryoso at mag-girlfriend for real, saka naman nabitin. Malas nga e." Napailing na lang ako at nangiti nang maalala ko 'yung tungkol sa amin ni Chaerin.

"Wow! And who's that lucky girl?"

"She's married already married."

"Married?" Halos di naman makapaniwala si Bettina sa sinabi ko.

"Yeah,"

Paano ko ba 'to sasabihin kay Bettina? How will I say that the girl whom I really liked is already married with her first love?

"Nikos? No, that's fine. I know what you mean but you're just hesitant to say it right?" She smiled at me again and tapped my shoulder.

"I'm sorry..." Hindi ko alam kung 'yun ba ang dapat kong sabihin.

"No need to say sorry. Wala ka namang kasalanan e."

"So you already knew the story between them."

"Yes. Like you, Nikos, it is very hard to move on. I still love Jirou. But I'm happy for him. I know Chaerin. She's nice and sweet. Alam kong maaalagaan niya ng mabuti ang amo niya na ngayon ay asawa na niya."

Nagkatawanan kami ng maikli.

"This is a very funny coincidence. Tayo ang magkasama ngayon, sila naman ang magkasama sa honeymoon nila sa Paris." I clenched my fists unconsciously.


End of Nikos' POV


EQUATION EIGHTEEN. The Substitute.

Chaerin's POV

One week. 'Yun lang? Ang bilis ng isang linggo at nandito na naman kami ni Jirou sa Pilipinas. At balik school na din. Back to my ab-normal life with my ab-normal husband. Pwe! Talagang husband? Nakakakilabot! Ano na kaya ang mangyayari sa magiging buhay namin? For sure, madaming mababago. Kailangang ihanda ko ang sarili ko sa mga bagay na 'yun. Marami din akong unfinished business na kailangang tapusin. Unang-una kay Nikos. Miss na miss ko na siya at gusto ko na makita. Simula kasi nung araw na huli naming paguusap bago ako ikasal, wala na kaming communication. 'Yung acads ko din, scholar pa man din ako. Dapat ay hindi bumaba ang GWA ko kundi patay talaga!

"Chaerin, buhay ka pa ba!? Tama na ang deposit sa banyo! Next na ako! Ano ba naman yan oh, bad trip." At umaatungal na naman si Jirou sa labas ng CR. Magdusa siya dyan, nauna ako sa kanya!

"Ahh~! Mamaya ka na! 'Di pa nga ako nakaka-one hour dito eh tapos ikaw na agad?"

"Ano yang restroom? Computer shop? Magpi-pisonet ka ba? Extend ka pa?"

"Heh! Pwede ba kasi tumahimik ka na lang para makapag-concentrate ako dito? Pisonet ka pang nalalaman dyan e." Sabay irap ko kahit hindi naman niya ako nakikita.

"Ewan ko sayo. Bahala ka nga!"

"Oh talaga, jejebs talaga ako dito at 'wag ka na umangal, sa ibang cr ka magdeposit! Aba, gusto mo pa maki-share sa trono ko."

"Bakit? Saan ba sa tingin mo ako makiki-restroom? Sa kapitbahay? Dalian mo nga! Ang sakit na ng tiyan ko." Kumatok na siya sa pinto

Umiling ako pagkatapos ay nag-murmur ng mga sinasabi niya.

Ayun, buti nanahimik din sa wakas! Ang ingay kasi, kung makapag-react akala mo binibini, e mukha namang binubuni! Hindi na lang maghintay sa turn niya. Ginagambala pa ako! Imbis na lalabas na, nahihiya lalo dahil kay Jirou.

After ten minutes..

"Waah! Success!" Lumabas ako ng cr at nakita ko siya na nanunuod ng HBO.

"Oh ikaw na." Sabi ko.

"Ayoko na. Tinamad na ako." Sabi naman niya habang nakasimangot.

"Pwede ba 'yun? Ayaw mo na jumebs?"

"Ayoko na. Umurong eh. Tagal mo kasi." Wow, ang Young Master niyo nag-iinarte!

"At nanisi ka pa dyan. 'Di naman ako matagal sa banyo eh. Slight lang." Ta's nag-hand gesture ako ng 'kaunti lang'.

"Tara na nga."

Hinatak niya ako palabas ng condo namin.. "Saan tayo pupunta? Samahan ka magbanyo sa basement?"

"Whatever."

"Saan nga?"

"Kakain tayo" simpleng sagot niya.

"Eh di lalo kang majejebs niyan?"

"Hindi ah! 'Di ba umurong na nga?" tinignan niya ako na parang naiirita siya.

"Ay,oo nga pala. Saan na tayo kakain?"

"I want to try street foods this time." Sagot ni Jirou sa mababang tono.

Nagulantang naman daw ako sa sinabi ni Jirou..
Ano daw? STREET FOODS!

"Sigurado ka sa sinasabi mo? Ikaw na si Jirou Sue-Chien, kakain ng street foods?" super hindi naman ako makapaniwala sa unggoy na 'to. Talaga lang ha!

"Oo bakit. Tao naman ako tulad mo. At 'di ako abnormal para 'di kumain ng mga ganung pagkain." Nag-shrug siya ng balikat.

"Anong 'di abnormal. Abnormal ka. Teka! 'Di nga talaga?" kaloka! Hindi talaga ako maka-move on sa sinabi niya.

"Oo nga sabi eh. I'll just treat so could you please shut up?"

"Sige ba! Basta pag libre 'di ko aatrasan yan!"

"Loka-lokang buraot. "

Ngumisi lang ako tapos ay nag-peace sign. Ayun. Bumaba kami sa condo unit, 'di kami sumakay sa kotse ni Jirou, nagtaxi lang kami papuntang palengke. Syempre si Jirou, ilag pa din sa paligid. 'Di kasi siya sanay pumunta sa ganitong mga lugar. Alam niyo naman ang Young Master niyo, masyadong pabebe.

"Oh ano? Game?" sabi ko sa kanya nung nasa harapan na kami ng barbecue-han.

"O-oo. " halos 'di naman maipinta ang mukha ni Jirou.

"Tara! Ikaw nag-aaya tapos parang aayaw ka."

"Hindi ah!" umiling siya.

"Haha. Let's go Young Master."

Syempre ipinakilala ko siya sa mga kaibigan kong kwek-kwek, siomai, fishball, chicken balls, squid balls, kikiam, isaw, adidas, Betamax, wow!

Sa una. Medyo ayaw ni Jirou kumain, pero 'di nagtagal, napasubo na din siya, madami siyang nakain. Actually, mas marami pa kesa sa kinain ko e. Ang takaw din! Hindi nagpapahuli! Masarap. 'Yan ang sabi niya. Well, dapat siguro turuan ko si Jirou na mamuhay ng tulad sa akin na simple. Hindi yung tinuturing siyang Diyos. 'Di ba?!

After namin kumain, bumalik na kami sa condo. Nagulat na lang ako nang bigla siyang dumirecho sa cr!

"Oh Jirou! Jebs mode ka na ba?" asar ko sa kanya habang nagpipigil ng tawa.

"Oo! 'Langya naman, Chaerin! Sa dami ng pinakain mo sa akin, tignan mo nangyari. Hindi yata ako natunawan!"

"Aba! Nanisi ka pa! Sino ba namang magsasabi sayong kumain ka ng madami?"

"Ewan ko sa'yo, tigilan mo ako!"

"Hahahahahahaha! Yan ang napapala ng mga matakaw!"

"Matae ka din sana! Buraot na loka-loka!"

"Sus! Di na yan! Tapos na–"



Natigilan ako sa sinasabi ko nang pakiramdam ko na parang may kumukulo sa tiyan ko. Tumakbo ako papunta sa pinto ng CR at kumatok ng malakas.

"JIROU! LALABAS NA! LUMABAS KA NA DYAN SA BANYO! AKO NA ! KUMULO YUNG TYAN KO! It's my turn!"

"Ha? Turn for what? Don't tell me you're gonna—"

"Oo!"

"Oh sh*t!!~ Teka! Maghintay ka!"

"Jirou naman kasi e!"

Pinukpok ko na yung pinto pero ayaw niya lumabas! Mamang ko! Hindi ko na kaya!

"1..2..." narinig kong sabi ni Jirou

"THREE~!!!" ako naman ang tumuloy sa countdown niya.

"Success!"

"Anak ng. Utot lang pala."