"Güneş"

317 14 8
                                    

Yüzünü görmemle bakışlarımı başka tarafa çevirmem bir oldu bu gerçekten çok garipti.Tekrar beni kendine bakmam için zorladı.

-Bak bunu bana kim yaptı biliyor musun?dedi sakin davranmaya çalışıyordu ama sinirlendiğini hissedebiliyordum.

Yüzünün yarısı yanıktı.Teni çok kötü duruyordu.Nefes alamadığımı hissettim bir an, ben nereden bilebilirdim yüzünün böyle olduğunu.

-Bana cevap ver sence kim yapmış olabilir?dedi.

Kesin Çetin'di.Bu kadar Çetin'e sinirlenmesinin nedeni budur belki sessizce cevap verdim.

-Çetin.dedim.

Kafasını salladı.Kendini geri çekti.Elini yüzüne götürdü.Gözleri dolmaya başlamıştı.İnanamıyorum ağlayacaktı.Sonra elini cebine götürdü.Bir kağıt parçası çıkardı.Ama bu kağıt parçası sandığım bir fotoğrafmış.Bana fotoğrafı gösterdi.Bu fotoğrafta Çetin vardı.Yanında sarışın bir kız ve onların yanında,onların yanında bu çocuk vardı.Tanımam uzun sürmedi.Gözleri renkliydi ve çok yakışıklı çok güzel bir yüzü vardı.Üçü de gülümsüyordu.

-Önce ki halimden eser yok değil mi.dedi.Ağlamayı kesmişti.Gözlerini elinin tersiyle sildikten sonra tekrar konuşmaya başladı.

-Benim böyle olmamı sağlayan tek sebep senin sevgilin.dedi.

-O sana ne yaptı.Bunu o yapmış olamaz.dedim ve ben ağlamaya başladım.Ağlama sırası bendeydi.

-Bilmek istiyor musun?dedi evet gerçekten bilmek istiyordum.Başımı olumlu anlamda salladım.

-İyi o zaman dedi ve başladı.
Ortada gördüğün kız benim sevdiğim kızdı.Ama Çetin onu benim elimden aldı ve o onunla sevgili oldu, ben sessiz kaldım çünkü Güneşin mutsuz olmasını istemiyordum.Evet o ortadaki kızın adı Güneş.Her kötü olduğu zaman yanında ben oluyordum.Onu teselli ediyordum.Çetinle kavga ettiklerinde ayrılacakları zaman hiç ona yansıtmamaya çalıştım sevdiğimi bir gün bana geldi mutluydu.Sarıldı, öyle bir sarıldı ki onu o an hiç bırakmak istemedim sonra kendini geri çekti.Hamileyim dedi o an kalbime sanki bıçak saplanmıştı.Sevdiğim kadının Çetinle sevgili olmasina dayanmaya çalışıyordum ama, Çetin'in ona dokunmasına onu sahiplenmesini duyduğumda beynimden vurulmuşa döndüm.Yine de Güneş anlamasın diye tebrik ettim.Sonra Çetin'e haber verdi.Çetin ne yaptı.Güneşi yüz üstü bıraktı.Ben bu esnada hep Günese destek oldum ama ben ona yetemiyordum o hep Çetin'in yanında olmasını istiyordu.Sonra çocuk doğdu.Güneş bana haber vermeden bir gün bebeği de alıp gitti,kime Çetin'e tabi ki de, eve gittiğinde Çetin'i başka bir kadınla görmüş o sırada çocuğu da bir kenara bırakıp atlamış arabaya,ben arkasından yetişmeye çalıştım.Çetin'e gittim önce ona bağırdım.Nefret ettiğimi söyledim  ona ondan,sonraGüneşe aşık olduğumu şok oldu.Evden çıktım.Bahçede bebek sesini duydum.Hemen aldım çocuğu.Arabaya dogru giderken,Çetin de arkamdan geldi.Ona defolup gitmesini söyledim dinlemedi.Kendi arabasına atladı.Nereye gideceğimizi bilmiyorduk.O sırada önümüzde bir arabanın çift şeritli yolda zikzak çizdiğini gördük.O araba Güneşin arabasıydı Banu.Ve bir tıra çarptı.O kazada Güneş öldü Banu ve senin en yakın arkadaşının sevgilisi de.Ben de kaza yaptım.Araba patlayınca yüzümün yarısı yandı.Ama sen olayları böyle bilmiyorsun tabi.dedi ve gözlerinden akan yaşları silmeye başladı.

Çetin beni yine kandırmıştı.Gözlerim dolmuştu yine ağlamaya başladım.

-Şimdi neden ondan nefret ettiğimi anlıyor musun?dedi.

Hıçkırarak e..evet.dedim.yanıma geldi gözyaslarımı sildi ona baktım.

-Ben özür dilerim.dedim.
-Senin bir suçun yok ama yine de ölüceksin.dedi.
-Çetin beni sevdiği için mi öldürüceksin.dedim.
-Evet ve Günesimi elimden aldığı için biliyor musun Güneş öldükten sonra her doğan günese lanet ettim.Onsuz anlamı olmuyordu o kelime onunla tamamlanıyordu.

Çetin'de nefret ediyordum ve her ne olursa olsun onu artık affetmeyecektim.Beni öldürmesine izin vericektim.Nasıl olsa kaybedecek bir şeyim yoktu.Ama hala ismini öğrenememiştim.Merak ediyordum.
-Adın ne?
-Ozan.

O sadece sevmişti,sevdiği kadın için hiç sesini çıkartmadı,onu kaybetmemek için, o sırada aklıma bir şey geldi.
-Ozan.dedim.
-Bana ozan deme ismimi Güneş öldükten sonra yiğit yaptım bana sadece o ozan desin istiyordum onun ağzından duymak hoşuma gidiyordu.Sen bana yiğit de.
-Peki o zaman yiğit, ya bebek, ona ne oldu.
-Bebek benim arabamdaydı kazadan sağ çıktı.Çetin aldı onu benden bakıcakmış güya ama ne bakma annesi bakıyor çocuğa.

O an aklıma geldi Çetin'de kaldığım bir gün sabah eve annesi ve çocuk gelmişti.Ama çocuğun bana yiğeni olduğunu  söylemişti.Yine kandırmıştı.Onu asla affetmeyecektim.Artık yüzünü bile görmek istemiyordum.
Evet bu bölümde bu kadar nasıl sizce yorum yapın  bekliyorum bu arada medya'da güneş var umarım beğenmişsinizdir keyifli okumalar insallah tatilde de yazarım dua ediin sizi seviyorum :)))

SON SÖZÜMWhere stories live. Discover now