Depths 7

947 47 1
                                    


“Princess come back here!”

I stuck my tongue out when I heard my not-so-old nanny shout. I kept on teleporting while she's keep on finding me every corner of the palace.

I have a nanny and I don't know why. I've been a good girl lately and I wonder why mom got me this annoying nanny. She may deny it but I saw her drooling secretly at my dad. This annoying bitch.

She knew she can't take my dad away from my amazing mom.

I teleported near the castle’s gate and I was a bit taken aback when I saw a portal and it's coated with fire.

There was this force who pulled me to enter the portal. Before I could enter I heard a shout.

“The princess!”

“Princess no!”

But it was to late, I successfully entered the portal and thrown me into the unknown dimension.

Aaaaahhhh!” I shouted loudly ng may humila saakin pabagsak ng portal at mariin kong tinapkan ang mga mata ko para hindi makita kung saan ako babagsak.

“Damn it!”

Madaling napamulat ako ng makarinig ako ng malutong na mura. Hala?! Sabi ng mommy ko bad daw kapag nagmumura ka ta's bata ka pa. Pero ako nga five years old palang eh nagmumura na sa isipan ko kasi pagagalitan ako ni mommy kapag narinig akong nagmura. Mommy ko kasi kahit kailan hindi ko siya narinig na nagmura.

“Get up you heavy little thing,” nanlaki ang mata ko at kaagad na tumayo.

Umawang ang labi ko ng makita ko ang isang napakagwapong batang lalaki na may kulay dagat ang mga mata. Wala sa sariling napaturo ako sa mata niya. Kulay lila ang mga mata ko kaya naman sobrang nakakamangha ang makita na kulay dagat niyang mga mata.

“OMG! You have the most beautiful eyes I've ever laid my eyes on,” namamangha ko pa talagang saad.

Sumimangot siya at striktong pinagkrus ang kanyang mga braso.

“I know, why? Is this your first time to see a very beautiful creature like me?” he asked strictly.

Kumikinang ang mga matang tumango ako.

“Yes!” I answered without any hesitation.

Kumislap ang mga mata niya pero agad rin namang nawala.

“What’s your name?”

Nanlaki ang mata ko sa tinanong niya. Napakamot pa ako sa ulo ko para iparating sakanya na hindi ko pa kabisado ang pangalan ko but the truth is I know my full name so well. Five na kaya ako atsaka vampires has sharp memories.

“I-i'm Kyley Heyvey.” I introduced as I smile cheekily.

His thick eyebrows furrowed.“Kyley Heyvey? What are you? A two years old?” he asked sarcastically. I frowned.

Ang sungit niya.

“Kyley Heyvey nga!” pinagpadyak-padyak ko pa ang mga paa ko.

“Okay! Kyley Heyvey!” busangot niyang saad.

I immediately interjected. “No! You pronounced it wrong. It's Kyley heyvey!”

Depths of HellWhere stories live. Discover now